Republika Srbija
VRHOVNI SUD SRBIJE

24.11.2005. godina
Beograd

 

Vrhovni sud Srbije u Beogradu, u veću sastavljenom od sudija: Slobodana Dražića, predsednika veća, Jelene Borovac, Vlaste Jovanović, mr Ljubice Jeremić i Biljane Dragojević, članova veća, u pravnoj stvari tužilaca AA, BB i VV, čiji su punomoćnici AB i AV, advokati, protiv tužene Državne zajednice Srbija i Crna Gora – Ministarstvo odbrane, koju zastupa Direkcija za imovinsko - pravne poslove iz Beograda, radi naknade nematerijalne štete, odlučujući o reviziji tužilaca izjavljenoj protiv rešenja Okružnog suda u Beogradu broj Gž.7137/05 od 6.7.2005. godine, u sednici veća održanoj 24.11.2005. godine, doneo je

 

 

 

R E Š E NJ E

 

 

 

ODBIJA SE revizija tužilaca izjavljena protiv rešenja Okružnog suda u Beogradu broj Gž.7137/05 od 6.7.2005. godine.

 

 

 

O b r a z l o ž e nj e

 

 

 

Rešenjem Okružnog suda u Beogradu broj Gž.7137/05 potvrđeno je rešenje Drugog opštinskog suda u Beogradu broj P.3706/2005 od 20.5.2005. godine kojim je odbačena tužba tužilaca podneta tom sudu 16.5.2005. godine kao neuredna.

 

Protiv naznačenog rešenja Okružnog suda u Beogradu tužioci su izjavili blagovremenu reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava.

 

Revizija nije osnovana.

 

U provedenom postupku nisu počinjene bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 361. stav 2. tačka 9. ZPP ("Službeni glasnik Republike Srbije" broj 125/2004), a na koju povredu Vrhovni sud pazi po službenoj dužnosti.

 

Iz pobijanih rešenja i tužbe proizilazi da su tužioci dana 16.5.2005. godine podneli tužbu Drugom opštinskom sudu u Beogradu koja ne sadrži sve ono što je potrebno da bi se po njoj moglo postupati, konkretno ne sadrži prebivalište ili boravište tužilaca sa označenom adresom, a kako je to propisano odredbom člana 187. stav 1. i člana 100. ZPP ("Službeni glasnik Republike Srbije" broj 125/2004).

 

Pravilno je prvostepeni sud primenio odredbu člana 103. stav 1. i 6. ZPP i tužbu kao neurednu odbacio. Drugostepeni sud je pravilno odbio žalbu tužilaca dajući dovoljne, jasne i valjane razloge za tu odluku.

 

Vrhovni sud je cenio revizijske navode kao i priznanje punomoćnika tužilaca da je načinjena greška prilikom sačinjenja tužbe izostavljanjem adrese i prebivališta tužilaca. Međutim, nijednom odredbom ZPP nije predviđeno da se takve greške nakon što tužba bude odbačena mogu ispraviti pa ni odlukom drugostepenog ili revizijskog suda. Tužilac je grešku mogao ispraviti samo do donošenja odluke prvostepenog suda.

 

Neprihvatljiv je pravni stav revidenta da je prvostepeni sud na pripremnom ročištu od punomoćnika tužioca mogao da traži adresu prebivališta za tužioce i na taj način grešku otkloni jer bi u tom slučaju sudija prvostepenog suda postupio suprotno imperativnoj odredbi člana 103. stav 1. i 6. ZPP.

 

Iz navedenih razloga, Vrhovni sud je reviziju tužilaca kao neosnovanu odbio na osnovu člana 412. stav 5. i člana 405. ZPP.

 

 

Predsednik veća- sudija

Slobodan Dražić, s.r.

 

Za tačnost otpravka

IJ