Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužena Republika Srbija je blagovremeno izjavila reviziju, zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu, primenom člana 408. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 72/11... 55/14) i utvrdio da revizija nije osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Nižestepeni sudovi su pravilno ocenili istaknuti prigovor apsolutne nenadležnosti suda, kao neosnovan, imajući u vidu sadržinu tužbenog zahteva povodom koga je tražena sudska zaštita i razloge na kojima se zasniva pobijana presuda, pa je u smislu člana 1. Zakona o parničnom postupku, suprotno revizijskim navodima, odlučeno o zahtevu koji spada u sudsku nadležnost. Nema ni bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 1. ovog zakona, na koju se revizijom ukazuje, jer u postupku pred drugostepenim sudom nije došlo do propusta u primeni, ni do nepravilne primene neke od odredaba ovog zakona.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, pravni prethodnici tužilje BB i VV, na osnovu ugovora o kupoprodaji koji su zaključili 14.10.1955. godine sa prodavcima GG i DD, stekli su pravo susvojine na 7/1000 idealnih delova zgrade u ..., u ulici ... br. ... i ... br. .... Ugovorom je konstatovano, u tački 6. da navedeni idealni deo zgrade realno predstavlja stan br. ..., koji se nalazi na ... spratu zgrade u ulici ... i okrenut je prema toj ulici, a sastoji od jednog ulaza, predsoblja površine 9,65 m2, jedne kuhinje površine 10,23 m2, kupatila u površini od 8,04 m2, sobe prema ulici u površini od 25,20 m2, kao i pripadajućeg hodnika. Navedeni stan je prilikom zaključenja ugovora o kupoprodaji bio opterećen stanarskim pravom koje su na njemu stekla treća lica. Prema Odluci Komisije za nacionalizaciju, pri NOO Stari Grad u Beogradu od 27.04.1960. godine, navedenih 7/1000 idealnih delova, koje su pravni prethodnici tužilje stekli na predmetnoj zgradi je nacionalizovano, ali je ovaj organ po zahtevu ranijih vlasnika za izuzeće stanova od nacionalizacije, rešenjem od 09.12.1960. godine, delove zgrade izuzeo iz nacionalizacije i ostavio u svojinu ranijih vlasnika, s tom razlikom što su u rešenju o izuzimanju, oduzeti delovi opredeljeni kao idealni, sada opisani kao fizički delovi zgrade. Tako je u korist pravnih prethodnika tužilje, BB i VV, na jednake delove izuzeta jednosobna garsonjera na ... spratu zgrade ... br. ..., ulaz sa ... pravo, koja nosi oznaku stana br. ... . U rešenju je dato obrazloženje da je izvršena identifikacija onih delova u pogledu kojih su podnosioci zahteva bili idealni suvlasnici na osnovu ugovora i izjave ranijeg sopstvenika DD, pa je utvrđeno da odgovaraju vrednosti posebnih delova koji su tim rešenjem izuzeti. Ocenom nalaza i mišljenja veštaka građevinske struke, utvrđeno je postojanje stana koji nosi oznaku broj ..., a koji se nalazi na ... spratu ulaza iz ... ulice br. ..., koji je površine 51,93 m2, što je mereno na licu mesta, dok u navedenom ulazu na ... spratu, veštak na licu mesta nije identifikovao garsonjeru označenu br. .... Na licu mesta postoji stan br. ..., na ... centralno ..., ali koji bi trebalo da nosi tu oznaku, mada brojem nije obeležen. Takođe, iza rešetke u delu zgrade koji pripada ulici ... na ... spratu, sa ulazom preko terase, odnosno galerije, postoji stan koji bi po opisu odgovarao stanu koji je naveden kao stan br. ... u rešenju o nacionalizaciji. Na osnovu pismenih dokaza i to ugovora o visini troškova za investiociono i tehničko održavanje zgrade koji padaju na teret sopstvenika stana, rešenja Stambene uprave II Stambene zajednice Opštine Stari Grad od 15.05.1957. godine, ugovora o korišćenju stana zaključenog između BB, kao sopstvenika posebnog dela zgrade i ĐĐ, kao nosioca stanarskog prava od 12.04.1967. godine i spiska fizičkih delova stambene zgrade u ulici ... br. ..., utvrđeno je da su u svemu u saglasnosti sa tačkom 6. Ugovora o kupovini i prodaji, koji je zaključen između pravnih prethodnika tužilje i prodavaca DD i GG, odnosno da predmetnih 7/1000 idelanih delova nepokretnosti, realno predstavlja stan br. .... Na predmetnom stanu u listu nepokretnosti br. ... KO ... upisano je vlasništvo tužene Republike Srbije, dok je kao korisnik stana upisana tužena Opština Stari Grad. Rešenjem Trećeg opštinskog suda u Beogradu O 1068/92 od 30.09.1992. godine na zaostavštini pok. BB, oglašena je za naslednika supruga VV, pored ostalog, na ½ idealnog dela jednosobne garsonjere br. ..., na ... spratu u ulici ... br. ... i ... br. ... na k.p. br. ... KO ... . Zatim je rešenjem Prvog osnovnog suda u Beogradu O 5882/11 od 30.09.2011. godine na zaostavštini pok. VV, oglašena za naslednika ćerka, ovde tužilja, pored ostalog na jednosobnom stanu br. ..., na...spratu u ulici ... br. ..., na k.p. br. ..., upisana u listu nepokretnosti br. ... KO ... .

Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su zaključili da je tužilja, kao pravni sledbenik svojih roditelja sada pok. BB i VV, vlasnik stana br. ..., u ulici ... br. ..., jer sadržina izvedenih dokaza nesumnjivo ukazuje, da je u postupku nacionalizacije učinjena greška u označavanju broja stana, koji se izuzima od nacionalizacije i ostaje u svojini pravnih prethodnika tužilje, tako što je u rešenju Komisije za nacionalizaciju od 09.12.1960. godine, pogrešno označeno da se izuzima od nacionalizacije stan br. .., umesto stana br. ..., koji su prethodno stekli po osnovu ugovora o kupoprodaji od 14.10.1955. godine. Kako su pravni prethodnici tužilje imali pravni osnov za sticanje prava vlasništva na stanu br. ..., a ne na stanu br. ..., u trenutku donošenja rešenja Komisije za nacionalizaciju od 09.12.1960. godine, nije bilo moguće da predmet izuzimanja od nacionalizacije i ostavljanja u svojinu ranijih vlasnika, bude neki drugi stan, odnosno stan br. ..., već je to mogao biti samo predmetni stan br. ... u ... br. ... .

Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nižestepeni sudovi su pravilno primenili materijalno pravo na utvrđeno činjenično stanje, kada su usvojili tužbeni zahtev tužilje, kao zakonskog naslednika BB i VV, utvrđujući njeno pravo svojine na predmetnom stanu i obavezujući tužene da trpe i dozvole upis prava vlasništva tužilje u javne knjige.

Kod utvrđene činjenice da je na predmetnom stanu u listu nepokretnosti br. ... KO ... upisano vlasništvo tužene Republike Srbije, dok je kao korisnik upisana tužena Opština Stari Grad, zbog pogrešnog označavanja broja stana koji se izuzima od nacionalizacije i ostaje u svojini ranijih vlasnika, tužilja svoje pravo svojine kao zakonski naslednik roditelja, ne može upisati na osnovu rešenja o nasleđivanju, već osnov za upis prava svojine u korist tužilje može biti sudska presuda na osnovu koje bi se uskladilo pravno stanje sa faktičkim stanjem i izvršio upis prava svojine u registru nepokretnosti. Navedeno je u skladu sa odredbama člana 86. i 88. Zakona o državnom premeru i katastru (Službeni glasnik RS", br. 72/2009...47/2017), pa su neosnovani revizijski navodi da tužilja nije imala pravni interes za podnošenje ove tužbe. Izvršeni upis prava svojine u javne evidencije o nepokretnostima stvara oborivu pretpostavku da je upisano lice zaista i titular tog prava, te se ta pretpostavka može obarati u sudskom postupku, što je u konkretnom slučaju i učinjeno u ovoj parnici. Pravilno je drugostepeni sud ocenio značaj činjenice da su pravni prethodnici tužilje i dalje ostali upisani, kao suvlasnici na stanu br. ..., u ulici ... br. ... u ..., pa se neosnovano revizijom ukazuje da je cilj ove tužbe bio sticanje prava svojine na još jednom stanu, imajući u vidu utvrđeno činjenično stanje, da su pravni prethodnici tužilje u trenutku donošenja rešenja Komisije za nacionalizaciju od 09.12.1960. godine, imali pravni osnov za sticanje prava svojine na stanu br. ..., a ne i na stanu br. ..., pa je i tužilja stekla pravo svojine isključivo na stanu br. ..., na osnovu nasleđa.

Imajući u vidu izloženo, neosnovani su revizijski navodi o pogrešnoj primeni materijalnog prava.

Na osnovu člana 414. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Zvezdana Lutovac, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić