Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 32516/2023
18.01.2024. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Branke Dražić, Dragane Boljević, Radoslave Mađarov i Zorice Bulajić, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Miroslav Herceg advokat iz ..., protiv tuženog Grada Novog Sada, kojeg zastupa Gradsko pravobranilaštvo Grada Novog Sada, radi isplate, odlučujući reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2969/23 od 19.10.2023. godine, u sednici održanoj dana 18.01.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2969/23 od 19.10.2023. godine.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2969/23 od 19.10.2023. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2969/23 od 19.10.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijena je žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Novom Sadu P 1778/23 od 02.10.2023. godine kojom je usvojen tužbeni zahtev tako što je obavezan tuženi da isplati tužiocu iznos od 1.179.945,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 02.10.2023. godine do isplate i iznos od 265.781,96 dinara na ime parničnih troškova sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate, i utvrđeno da je tuženi stekao pravo javne svojine u celosti na parceli .., površine 45m2 upisane u list nepokretnosti .. KO ..., a tužilac dužan da tpri upis prava javne svojine tuženog kod nadležne službe za katastar nepokretnosti nakon pravnosnažnosti presude.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je, zbog pogrešne primene materijalnog prava, blagovremeno izjavio reviziju predviđenu članom 404. ZPP (posebna revizija).

Po oceni Vrhovnog suda, posebna revizija tuženog u ovom sporu nije dozvoljena.

U sporovima za isplatu naknade za zemljište koje je bez sprovedenog upravnog postupka (članovi 25-36 Zakona o eksproprijaciji) i postupka određivanja naknade (članovi 56-62 Zakona o eksproprijaciji i članovi 132-140 Zakona o vanparničnom postupku) de facto oduzeto od njegovog vlasnika i privedeno nameni utvrđenoj planskim aktom kao javna površina - ulica, postoji ujednačena praksa sudova po pitanju pasivne legitimacije i visine naknade. Obveznik isplate naknade i pasivno legitimisana u tom sporu je jedinica lokalne samouprave na čijoj teritoriji se faktički oduzeto zemljište nalazi, kao titular prava javne svojine na javnoj površini - ulici (koja nije deo auto-puta ili državnog puta I i II reda), kao dobra u opštoj upotrebi u smislu člana 10. stav 2. i 10. Zakona o javnoj svojini, a visina naknade se određuje po tržišnoj vrednosti zemljišta u skladu sa članom 1. Protokola 1. uz Evropsku konvenciju i člana 58. Ustava Republike Srbije.