U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislave Apostolović, predsednika veća, Zorane Delibašić i Branislava Bosiljkovića, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., ..., koga zastupa Miroljub Stevanović, advokat iz ..., protiv tužene Republike Srbije, Ministarstva odbrane, koju zastupa Vojno pravobranilaštvo, radi utvrđivanja diskriminacije, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž broj 591/18 od 02.02.2018. godine, u sednici veća održanoj dana 07.03.2019. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž broj 591/18 od 02.02.2018. godine.

ODBIJA SE zahtev tužene za naknadu troškova postupka po reviziji.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Višeg suda u Smederevu P broj 122/17 od 18.10.2017. godine, usvojen je tužbeni zahtev i utvrđeno je da je Zaključkom Vlade Republike Srbije od 17.01.2008. godine, kojim su dozvoljena sredstva radi isplate novčane pomoći ratnim vojnim rezervistima na teritoriji 7 nerazvijenih opština navedenih u izreci prvostepene presude, povređeno načelo jednakih prava i obaveza čime je izvršena diskriminacija na osnovu mesta prebivališta tužioca, koji nije naveden u Zaključku Vlade. Drugim stavom izvreke obavezana je tužena da tužiocu na ime troškova postupka isplati iznos od 101.800,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž broj 591/18 od 02.02.2018. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužene i potvrđena prvostepena presuda u prvom stavu izreke. Drugim stavom izreke preinačeno je rešenje o troškovima parničnog postupka sadržano u drugom stavu izreke i obavezana je tužena da tužiocu isplati troškove postupka u iznosu od 24.800,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate. Trećim stavom izreke odbijen je kao neosnovan zahtev tužene za naknadu troškova drugostepenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donesene u drugom stepenu tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava. Troškove postupka je tražila i opredelila po vrsti i visini.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu u okviru ovlašćenja iz čl. 408. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 55/14 – ZPP) i utvrdio da revizija nije osnovana.

U sprovedenom postupku nije počinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema činjeničnom stanju utvrđenom u postupku koji je prethodio donošenju pravnosnažne presude tužilac je učestvovao u ratu pri vojnoj pošti 4296/65 u periodu od 08.04. i 25.06.1999. godine. Tužiocu nisu isplaćene ratne dnevnice u skladu sa Pravilnikom o naknadi putnih i drugih troškova u Vojsci Jugoslavije i odlukama načelnika Generalštaba Vojske Jugoslavije broj 3/825 od 01.04.1999. godine i 6/691-1 od 03.04.1999. godine, odnosno dnevnice koje su isplaćene rezervistima i vojnicima 7 nerazvijenih opština a kojima su u toku rata i neposredno posle rata takođe isplaćivani manji iznosi.

Vlada Republike Srbije je dana 17.01.2008. godine donela Zaključak 05 broj 401-161/208 kojim je tačkom 2 određeno da će se deo sredstava ostvarenih u postupku privatizacije iz 2007. godine u iznosu od 2.000.000,00 preneti u 6 mesečnih rata počev od januara 2008. godine na posebne račune nerazvijenih opština i to: Kuršumlija, Blace, Bojnik, Žitorađa, Doljevac i Prokuplje, u iznosima označenim u Zaključku kao socijalna pomoć ugroženom stanovništvu. Pravo na dobijanje novčane pomoći steći će svaki vojni rezervista koji dostavi pravnosnažnu presudu donetu na osnovu odricanja od tužbenog zahteva pred nadležnim sudovima protiv Republike Srbije, iz navedenih opština, radi isplate naknade, kao i pismenu izjavu da nema daljeg potraživanja po ovom osnovu prema Republici Srbiji. Tužilac ima prebivalište na teritorije opštine Smederevo.

Na potpuno i pravilno utvrđeno činjenično stanje nižestepeni sudovi su pravilno primenili materijalno pravo.

Kako vojni rezervisti nisu bili u obavezi da dostave dokaz o imovnom stanju niti o socijalnoj ugroženosti to nije bilo ni objektivnog ni razumnog opravdanja za različito tretiranje rezervista samo na osnovu prebivališta, zbog čega je pravilan zakljuk nižestepenih sudova da je prema tužiocu saglasno članu 21. Ustava Republike Srbije člana 14. Konvencije o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda izvršena diskriminacija prema mestu prebivališta. Razlika u postupanju organa javne vlasti isplatom ratnih vojnih dnevnica vojnim rezervistima na različitim područjima u okviru teritorije Republike Srbije predstavlja akt diskriminacije, suprotno navodima revizije.

Na osnovu izloženog, kako se ostalim navodima revizije pravilnost primene materijalnog prava ne dovodi u sumnju Vrhovni kasacioni sud je primenom člana 414. ZPP doneo odluku kao u izreci presude.

Odluka o troškovima postupka doneta je primenom čl. 165. stav 2. u vezi sa čl. 154. stav 1. ZPP prema postignutom uspehu revidenta u revizijskom postupku.

Predsednik veća – sudija

Branislava Apostolović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić