Protiv pravnosnažne drugostepene presude tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu na osnovu člana 408. ZPP (''Službeni glasnik RS'' 72/11, 55/14 i 87/18), Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija tužene neosnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju ovaj sud pazi po službenoj dužnosti. U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 6. ZPP na koju ukazuje revizija jer je postupak okončan meritornom odlukom, a ne nekom od presuda iz pomenute odredbe ZPP, a zbog toga ni u postupku pred drugostepenim sudom nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 1. ZPP na koju revizija takođe ukazuje jer drugostepeni sud u napred navedenom smislu nije imao razloga da otklanja propuste nižestepenog suda kojih u tom nije bilo.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, presudom zbog propuštanja Prvog osnovnog suda u Beogradu P 11808/12 od 17.08.2012. godine obavezan je VV da tužiocu AA na ime duga isplati 61.500 evra u dinarskoj protivvrednosti po prodajnom kursu NBS na dan isplate sa kamatom po stopi koju poslovne banke plaćaju na sredstva deponovana po viđenju počev od 05.06.2012. godine do isplate. Rešenjem istog suda P 16783/13 od 25.02.2013. godine prema tuženoj je izrečena privremena mera zabrane otuđenja i opterećenja troiposobnog stana u ... u ulici ... broj ..., stan broj ..., površine 87m², a koji je upisan u list nepokretnosti ... KO ... uz upis zabrane u javne knjige do pravnosnažnog okončanja postupka. Na osnovu presude P 11808/12 ovde tužilac je kao izvršni poverilac podneo predlog za izvršenje protiv VV kao izvršnog dužnika 20.02.2013. godine radi naplate duga u iznosu od 45.000 evra sa kamatom s obzirom da mu je dužnik pre toga isplatio 16.500 evra i to popisom, procenom i prodajom pokretnih stvari dužnika koje se nalaze u stanu u ulici ... broj ... u ... . VV je 12.05.2012. godine po ugovoru o kupoprodaji koji je overen pred Prvim osnovnim sudom u Beogradu pod brojem Ov ... .../... supruzi BB prodao troiposoban stan u .. u ulici ... broj ..., stan broj ... . Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P 5968/12 od 10.06.2013. godine, razveden je brak između BB i VV. Navedena presuda je pravnosnažna 05.07.2013. godine. Kupac stana BB je od 11.02.2013. godine u listu nepokretnosti broj ... KO ... upisana kao vlasnik istog. Postupak izvršenja na pokretnim stvarima izvršnog dužnika VV koje se nalaze u stanu u ... u ulici ... broj ... je u toku. Izvršni dužnik VV ne poseduje drugu imovinu na koju se može sprovesti izvršenje radi naplate potraživanja ovde tužioca po presudi P 11802/12 od 17.08.2012. godine.

Kod napred utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi nalaze da je tužbeni zahtev osnovan jer su ispunjeni zakonski uslovi za pobijanje spornog ugovora o kupoprodaji kao pravne radnje koju je preduzeo dužnik na štetu tužioca kao poverioca, zbog čega je i odlučeno kako je navedeno.

Odredbom člana 280. ZOO je propisano da svaki poverilac čije je potraživanje dospelo za isplatu i bez obzira kada je nastalo može pobijati pravnu radnju svog dužnika koja je preduzeta na štetu poverioca. Smatra se da je pravna radnja preduzeta na štetu poverioca ako usled njenog izvršenja dužnik nema dovoljno sredstava za ispunjenje poverilačkog potraživanja. Uslovi pobijanja propisani su u članu 281. istog zakona po kome teretno raspolaganje može se pobijati ako je u vreme raspolaganja dužnik znao ili mogao znati da preduzetim raspolaganjem nanosi štetu svojim poveriocima i ako je trećem licu sa kojim je ili u čiju je korist pravna radnja preduzeta to bilo poznato ili moglo biti poznato. Ako je treće lice dužnikov suprug ili srodnik po krvi u pravoj liniji ili u pobočnoj liniji do četvrtog stepena ili po tazbini do istog stepena, pretpostavlja se da mu je bilo poznato da dužnik preduzetim raspolaganjem nanosi štetu poveriocu. U postupku je utvrđeno da je postojalo potraživanje tužioca prema VV utvrđeno presudom zbog propuštanja koja je pravnosnažna. Otuda ona ne može biti predmet ocene u ovoj parnici kao posebnom postupku kako to pravilno nalaze nižestepeni sudovi. Kod činjenice da su VV i tužena bili u braku u vreme kada je utvrđeno sporno potraživanje i kada je sačinjen sporni ugovor o kupoprodaji, pretpostavlja se da je tuženoj bilo poznato da se tim raspolaganjem nanosi šteta poveriocu posebno u situaciji, koja je takođe utvrđena u postupku da osim pokretnih stvari VV ne poseduje drugu imovinu, a da se iz vrednosti tih stvari potraživanje ne može namiriti. To što je između VV i tužene zaključen ugovor o kupoprodaji kao teretan pravni posao i što je tužena njemu isplatila kupoprodajnu cenu nije od značaja za drugačije zaključivanje u konkretnom slučaju. Da li je tužena u postupku oborila zakonsku pretpostavku da joj je bilo poznato da postoji navedeno potraživanje je činjenično pitanje koje su nižestepeni sudovi nakon izvedenih dokaza razrešili na taj način što su utvrdili da tužena tu okolnost nije pobila, pa se o tome u postupku po reviziji ne može raspravljati.

S obzirom da se ni ostalim navodima iz revizije ne dovodi u sumnju pravilnost nižestepenih odluka, to je i odlučeno kao u izreci, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP.

Predsednik veća sudija

Vesna Popović,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić