Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, blagovremenu reviziju izjavio je tužilac, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Protiv drugostepene presude, reviziju i dopunu revizije su izjavili i raniji radnici tužioca kao zainteresovana lica, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Odlučujući o dozvoljenosti revizije zainteresovanih lica u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija zainteresovanih lica nije dozvoljena.

Članom 403. stav 1. Zakona o parničnom postupku (ZPP), propisano je da protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu stranke mogu da izjave reviziju u roku od 30 dana od dana dostavljanja presude.

Prema članu 215. ZPP, lice koje ima pravni interes da u parnici koja teče među drugim licima jedna od stranaka uspe, može da se pridruži ovoj stranci (stav 1.). Umešač može da stupi u parnicu u toku celog postupka sve do pravnosnažnosti odluke o tužbenom zahtevu, kao i u toku postupku nastavljenog izjavljivanjem vanrednog pravnog leka (stav 2). Izjavu o stupanju u parnicu umešač daje na ročištu ili podneskom (stav 3.).

Tužilac je podneo tužbu protiv tužene radi utvrđenja da je po osnovu kupovine sopstvenim novčanim sredstvima vlasnik nepokretnosti bliže navedenih u petitumu zahteva. Zainteresovana lica su radnici tužioca koji su u stečajnom postupku prijavili svoja potraživanja po osnovu neisplaćenih zarada za rad kod tužioca. Svoj interes za podnošenje revizije zasnivaju na činjenici da nisu sigurni da će stečajni upravnik AA u stečaju, i ovde tužioca podneti reviziju.

Kako je Zakonom o parničnom postupku (ZPP) dopuštena mogućnost stupanja umešača u parnicu i nakon pravnosnažnosti odluke o tužbenom zahtevu, u tom slučaju umešač je dužan da prvostepenom sudu dostavi podnesak sa izjavom stupanju u parnicu i vanredni pravni lek protiv pravnosnažne odluke. Izjava o stupanju umešača i vanredni pravni lek se moraju istovremeno dostaviti prvostepenom sudu, a to se može učiniti u formi zajedničkog – jednog ili posebnih podnesaka. Kako podnosioci revizije nisu ispunili ovaj zakonski uslov iz člana 215. stav 3. ZPP, jer su u samoj reviziji označili da se podnosi od strane zainteresovanih lica, pa nisu stekli svojstvo umešača na strani tužioca, to nije dozvoljena revizija ovih lica.

Na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u izreci pod dva.

Ispitujući pobijanu presudu na osnovu člana 408. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tužioca nije osnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a nema ni drugih bitnih povreda odredaba parničnog postupka iz ove zakonske odredbe koja bi mogle predstavljati osnov za uvažavanje revizije tužioca.

Katastarske parcele broj ../.-. koje su predmet spora upisane su u listu nepokretnosti broj .. KO ... na Republiku Srbiju kao vlasnika, a tužilac je upisan kao nosilac prava korišćenja. One su nastale cepanjem kp. br. .. u toku 1984. godine koja se vodila na BB iz ... na koga je bila upisana prilikom formiranja i premerom 1974. godine. Katastarske parcele br. ../. i ../. upisane su u listu nepokretnosti br. .. KO ... na Republiku Srbiju kao vlasnika, s tim što tužilac ima pravo zakupa koje je stekao po rešenju o zakupu građevinskog zemljišta od 16.10.2007. godine. Parcele su nastale deobom kp. br. .. po Projektnoj dokumentaciji iz 2007. godine. U momentu cepanja, ova parcela je bila upisana na opštinu ..., a nastala je 1980. godine cepanjem matične kp. br...po rešenju ../80 od 10.07.1980. godine i preneta na opštinu ... sa dotadašnjeg vlasnika VV na koga je bila upisana i prilikom njenog formiranja premerom iz 1974. godine. Prvim premerom iz 1955. godine parcela je bila privatna, nosila je oznaku .. KO ..., a vlasnik je bio GG. Parcele ../.. i ../.. otuđene su po ugovorima iz 1972. godine na privatna lica DD i ĐĐ i iste su po rešenjima iz 1986. godine prenete sa fizičkih lica na pravnog prethodnika tužioca.

Presudom Višeg suda u Novom Pazaru P br.43/13 od 26.03.2015. godine, usvojen je tužbeni zahtev tužioca AA prema tuženoj Republici Srbiji i utrđeno da je tužilac po osnovu kupovine i gradnje sopstvenim novčanim sredstvima vlasnik upravne zgrade, zgrade trgovine, jednog skladišta, trafo stanice i pomoćne zgrade upisane u V listu nepokretnosti broj .. KO ..., a korisnik nepokretnosti čije se utvrđenje prava svojine traži, kako je navedeno po broju, klasi i površini u izreci presude. Pojam nepokretnosti izjednačava se sa pojmom zemljište. Veštačenjem od strane veštaka geometra utvrđeno je da je nepokretnost označena kao kp. br. ../.. ravan u površini od 413 m2, po rešenju Sekretarijata za privredni i društveni plan SO ... br. ../. od 09.07.1986. godine izuzeta iz poseda ranijeg vlasnika BB iz ..., preneta je na EE kao pravnog prethodnika tužioca zbog izgradnje podnog skladišta. Ranijem vlasniku vansudskim poravnanjem od 25.01.2010. godine, kao naknada za ovo izuzeto zemljište dodeljeno je drugo zemljište. Od ranijeg vlasnika pok. ŽŽ, bivšeg iz ... eksproprisan je deo kp. br. ../ zvan „...“, površine 714 m2, po rešenju Sekretarijata za privredu i društveni plan SO ... od 10.07.1986. godine radi izgradnje podnog skladišta EE iz ..., a naknada je isplaćena. Rešenjem Sekretarijata za privredu i društvenu delatnost SO ...od 11.07.1986. godine od pok. ĐĐ izuzet je deo kp. br. ../.. površine 714 m2 i prenet u korist EE radi izgradnje podnog skladišta. Rešenjem imovinske službe, Odeljenje za privredu i inspekcijske poslove SO ... br. .. od ranijeg vlasnika sada pok. VV oduzeto je pravo korišćenja na delovima kp.br. .. površine 0.16,40 ha i preneto uz naknadu na Opštinu ... radi izgradnje puta.

Prema ugovoru o zakupu građevinskog zemljišta od 16.10.2007. godine zaključenog između opštine ... i tužioca, opština ... kao zakupodavac i nosilac prava korišćenja na kp.br. ../.. površine 878 m2 i kp. br. ../.. površine 27 m2, prenela je u zakup tužiocu na 99 godina ove parcele, radi legalizacije objekta koji je zadruga izgradila na delovima ove parcele. Aneksom ugovora od 08.10.2007. godine koji je zaključen između opštine ... i AA iz ... opština ... je prenela putem zamene pravo na AA. Na osnovu ugovora o zameni napokretnosti od 11.07.2007. godine, između opštine ... i AA utvrđeno je da je Opština ... kao nosilac prava korišćenja na kp. br. ../. KO ... u površini od 820 m2, prenela na AA pravo korišćenja koje će biti upisano na ime zadruge kao nosioca tog prava.

Na osnovu tako utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su zaključili da tužilac nije stekao pravo svojine na zemljištu, ni po osnovu kupovine sopstvenim novčanim sredstvima, a ni po osnovu građenja predmetnih objekata.

Stanovište nižestepenih sudova je pravilno.

Naime, pravnosnažnom presudom Višeg suda u Novom Pazaru P br.43/13 od 26.03.2015. godine, utvrđeno je da je tužilac po osnovu kupovine i gradnje sopstvenim novčanim sredstvima vlasnik nepokrenotsti – objekata (upravne zgrade, zgrade trgovine, skladišta, trafo stanice i pomoćne zgrade upisane u V listu nepokretnosti broj .. KO ...), a korisnik nepokretnosti čije se utvrđenje prava svojine traži po broju, klasi i površini onako kako je označeno u izreci presude.

Tužilac je isticao u žalbenom postupku, a to ponavlja i u reviziji, da je stekao pravo svojine na spornom zemljištu po osnovu izuzimanja spornih nepokretnosti od ranijih vlasnika (BB, ŽŽ i ĐĐ), kojima je isplaćena naknada za izuzeto zemljište, tvrdeći da je na taj način stekao pravo svojine teretnim pravnim poslom. Međutim, kako to pravilno zaključuju nižestepeni sudovi, deo spornog zemljišta je izuzet od pomenutih lica kao ranijih korisnika ili vlasnika, međutim isplata naknade nije izvršena od strane tužioca, već od opštine ..., koja je na tužioca prenela pravo korišćenja, što ne može da bude osnov za sticanje prava svojine u korist tužioca.

Takođe, tužilac nije stekao pravo svojine ni po osnovu građenja na spornom zemljištu. Ovo iz razloga što po članu 24. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa, sticanje prava svojine po osnovu građenja na tuđem zemljištu, ne može da se primeni na zemljište koje je u svojini Republike Srbije. Na drugačiji pravni zaključak ne utiče ni činjenica da su pojedini objekti izgrađeni na osnovu uredne građevinske dozvole od 27.03.1981. godine (br. .. i odobrenja za gradnju 03. br. .. od 22.06.1988. godine), koje su izdate od Sekretarijata za privredu i društveni plan SO ..., budući da ove činjenice mogu imati uticaja u postupku pretvaranja prava korišćenja u pravo svojine po Zakonu o pretvaranju prava korišćenja u pravo svojine uz naknadu. Odredbama tog zakona regulisan je i slučaj kada se radi o izgrađenim objektima na zemljištu koje je u svojini Republike Srbije, a izgradnja je izvršena na osnovu uredne dozvole nadležnog organa, prema kojim organ uprave može da izvrši konverziju prava korišćenja u pravo svojine uz uslov plaćanja tržišne cene koje su manje za tržišnu vrednost zeljišta koje je neophodno za redovnu upotrebu objekta. Tužilac dakle svoje pravo može da ostvari u posebnom upravnom postupku, po odredbama citiranog zakona. Međutim u konkretnom slučaju, u ovom sporu, tužilac nije stekao pravo svojine na spornom zemljištu teretnim pravnim poslom, a ni na osnovu člana 24. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa, zbog čega nisu osnovani njegovi revizijski navodi o pogrešno primenjenom materijalnom pravu.

Kako se ni ostalim navodima revizije ne dovodi u sumnju pravilnost pobijane presude, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci primenom člana 414. ZPP.

Predsednik veća – sudija

Predrag Trifunović,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić