Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Spomenke Zarić, Biserke Živanović, dr Ilije Zindovića i Zorane Delibašić, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Žarko Stanisavljević, advokat iz ..., protiv tuženog JP „Ubranizam i izgradnja“ Leskovac, čiji je punomoćnik Danilo Petrović, advokat iz ..., radi naknade štete, odlučujući o 27.02.2018. godine, na sednici održanoj 03.06.2020. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Leskovcu Gž 412/18 od 27.02.2018. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Višeg suda u Leskovcu Gž 412/18 od 27.02.2018. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Leskovcu P 1649/17 od 08.12.2017. godine, stavom prvim izreke, usvojen je tužbeni zahtev i obavezan tuženi da tužilji na ime naknade nematerijalne štete isplati: na ime pretrpljenog fizičkog bola iznos od 150.000,00 dinara, na ime pretrpljenog straha iznos od 150.000,00 dinara, i na ime duševnog bola zbog umanjenja opšte životne aktivnosti iznos od 30.000,00 dinara, ukupno iznos od 330.000,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od dana presuđenja 08.12.2017. godine do konačne isplate. Stavom drugim izreke, usvojen je tužbeni zahtev i obavezan tuženi da tužilji na ime naknade materijalne štete isplati iznos od 45.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 08.12.2017. godine do konačne isplate, na ime angažovanja trećeg lica za obavljanje kućnih poslova i troškova lečenja. Stavom trećim izreke, obavezan je tuženi da tužilji naknadi troškove postupka u iznosu od 109.900,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom, u slučaju zadocnjenja, počev od dana dospeća obaveze do konačne isplate.

Presudom Višeg suda u Leskovcu Gž 412/18 od 27.02.2018. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena prvostepena presuda u stavu drugom izreke, u delu u kome je tuženi obavezan da tužilji isplati na ime naknade materijalne štete za troškove lečenja iznos od 15.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 08.12.2017. godine. Stavom drugim izreke, preinačena je prvostepena presuda u stavu prvom izreke, delimično usvojen tužbeni zahtev i obavezan tuženi da tužilji na ime naknade nematerijalne štete zbog pretrpljenog fizičkog bola plati iznos od 120.000,00 dinara i na ime pretrpljenog straha iznos od 120.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 08.12.2017. godine. Stavom trećim izreke, odbijen je kao neosnovan višak tužbenog zahteva od traženih iznosa od po 150.000,00 dinara, do dosuđenih iznosa od 120.000,00 dinara, na ime pretrpljenih fizičkih bolova i pretrpljenog straha, kao i tužbeni zahtev tužilje kojim je tražila da se tuženi obaveže da joj na ime duševnog bola zbog umanjenja opšte životne aktivnosti plati iznos od 30.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od dana presuđenja do konačne isplate. Stavom četvrtim izreke, ukinuta je prvostepena presuda u stavu drugom i trećem izreke, u delu kojim je tuženi obavezan da tužilji na ime naknade materijalne štete plati iznos od 30.000,00 dinara, radi angažovanja trećeg lica za obavljanje kućnih poslova sa pripadajućom kamatom kao i za troškove postupka i predmet u tom delu vraćen istom sudu na ponovno odlučivanje.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je izjavio reviziju na osnovu člana 403. stav 2. tačka 2. ZPP, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava pri tom predlažući da se o reviziji odlučuje kao o izuzetno dozvoljenoj u smislu odredbe člana 404. ZPP.

Prema odredbi člana 404. stav 1. ZPP, posebna revizija se može izjaviti zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda, potrebno razmotriti pravna pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava. Prema stavu 2. istog člana, ispunjenost uslova za izuzetnu dozvoljenost revizije Vrhovni kasacioni sud ceni u veću od pet sudija.

Pravnosnažnom presudom odlučeno je o zahtevu za naknadu materijalne i nematerijalne štete. Odluka drugostepenog suda o osnovanosti tužbenog zahteva kao i o visini naknade materijalne i nematerijalne štete zasnovana je na primeni odgovarajućih odredaba materijalnog prava, a pravilna primena materijalnog prava u sporovima sa zahtevom kao u konkretnom slučaju, zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja, pa ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg iteresa ili u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potreba ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava, zbog čega je odlučeno kao u stavu prvom izreke. 

Vrhovni kasacioni sud je ispitao dozvoljenost izjavljene revizije u smislu člana 410. stav 2. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br.72/11 i 55/14) i utvrdio da revizija tuženog nije dozvoljena.

Prema odredbi člana 403. stav 3. ZPP, revizija nije dozvoljena u imovinsko pravnim sporovima ako vrednost pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra, po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Po članu 403. stav 2. ZPP revizija je uvek dozvoljena ako je to posebnim zakonom propisano (tačka 1.), ako je drugostepeni sud preinačio presudu i odlučio o zahtevima stranaka (tačka2.), ako je drugostepeni sud usvojio žalbu, ukinuo presudu i odlučio o zahtevima stranaka (tačka 3.).

Smisao pravila o dozvoljenosti revizije kod preinačenja u smislu člana 403. stav 2. tačka 2. ZPP je da je izvršeno preinačenje na štetu revidenta. U ovom slučaju, odluka je preinačena u korist revidenta – tuženog, a vrednost predmeta spora pobijanog dela pravnosnažne presude je 255.000,00 dinara koji iznos očigledno ne prelazi revizijski cenzus od 40.000 evra zbog čega revizija nije dozvoljena.

Nije od uticaja ni isticanje u reviziji bitne povrede iz odredbe člana 374. stav 2. tačka 4. jer se iz ovih razloga revizija ne može izjaviti shodno odredbi člana 407. stav 1. ZPP.

Na osnovu člana 413. Zakona o parničnom postupku, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća -sudija

Jasminka Stanojević, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić