Protiv pravnosnažne drugostepene presude, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka, pogrešne primene materijalnog prava i pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja.

Tužena je dostavila odgovor na reviziju.

Ispitujući pobijanu presudu na osnovu čl. 408. i 403. stav 2. tačka 2. ZPP (''Službeni glasnik RS'' br. 72/11... 18/20) Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija tužioca osnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP na koju ovaj sud pazi po službenoj dužnosti, a u postupku pred drugostepenim sudom nisu učinjene bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tač. 6, 8, 10. i 11. ZPP na koje ukazuje revizija, dok povreda postupka iz člana 374. stav 1. ZPP koja je, po navodima revizije učinjena u postupku pred drugostepenim sudom, nije konkretizovana odnosno nije navedeno u odnosu na koju odredbu ZPP je ta povreda učinjena. Zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja revizija se ne može izjaviti, a u skladu sa članom 407. stav 2. ZPP.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju od strane prvostepenog suda „Eurobank“ AD Beograd, kao izvršni poverilac je protiv BB kao izvršnog dužnika Osnovnom sudu u Požarevcu podnela predlog za izvršenje na osnovu verodostojne isprave – menice, a radi isplate duga u iznosu koji je naveden u predlogu za izvršenje. Predlog je usvojen rešenjem Osnovnog suda u Požarevcu Iv 89/15 od 18.02.2015. godine. Izvršni poverilac je uz predlog i ostale dokaze dostavio i prepis lista nepokretnosti broj .. KO ... u koji je upisana nepokretnost koja je obuhvaćena podnetim predlogom. Izvršni dužnik je kao sredstvo obezbeđenja u skladu sa ugovorom o kreditu od 14.04.2010. godine, koga je sa izvršnim poveriocem zaključio „Euro Sapa“ DOO Krepoljin, a koji kredit je garantovao izvršni dužnik, po osnovu ugovora kao sredstvo obezbeđenja izvršenja ugovora izvršnom poveriocu izdao prethodno navedenu menicu. Rešenje o izvršenju sadrži obavezujući deo kojim je predlogom rešenja izvršni poverilac tražio da se obaveže izvršni dužnik na isplatu duga, a istovremeno je predložio da sud ukoliko izvršni dužnik ne namiri svoju obavezu odredi izvršenje prema izvršnom dužniku BB radi naplate dugovanog iznosa od 31.164.374,83 RSD sa zakonskom zateznom kamatom od 17.01.2015. godine do isplate, zabeležbom rešenja o izvršenju, utvrđenjem vrednosti nepokretnosti i prodajom nepokretnosti u privatnoj svojini izvršnog dužnika i to porodične stambene zgrade broj .., Po+Pr+Pk, objekat ima odobrenje za upotrebu, ulica ... broj .., privatna svojina, obim udela 1/1 sve na kp. broj .., list nepokretnosti .. KO ... . Tokom postupka izvršenja Osnovni sud u Požarevcu je zaključkom Iv 89/2015 od 01.09.2017. godine odredio da će se izvršenje u toj pravnoj stvari radi naplate novčanog potraživanja izvršnog poverioca u iznosu koji je naveden sprovesti zabeležbom rešenja o izvršenju u javnoj knjizi, utvrđenjem vrednosti i prodajom nepokretnosti izvršnog dužnika i namirenjem izvršnog poverioca iz iznosa dobijenog prodajom i to 1/3 od kp. broj .., broj zgrade .., potes „VV“, zemljište pod zgradom – objektom od 0,57 ara, 1/3 od kp. broj .., broj zgrade .., potes „VV“ zemljište pod zgradom – objektom 0,59 ari, 1/3 od kp. broj .., broj zgrade .., potes „VV“, zemljište pod zgradom – objektom 0,50 ari, 1/3 od kp. broj .., broj zgrade .., potes „VV“ zemljište pod zgradom – objektom 0,76 ari, 1/3 od kp. broj .., potes „VV“, voćnjak prve klase od 5,06 ari kao i 1/3 od objekta – porodične stambene zgrade broj .., spratnosti Pr, porodične stambene zgrade broj .., spratnosti Pr, porodične stambene zgrade broj .., spratnosti Pr i pomoćne zgrade – deo broj .., spratnosti Pr, sve upisano u list nepokretnosti broj .. KO ... (izvršni dužnik je na parcelama nosilac prava korišćenja sa udelom od 1/3, dok za objekte vlasnik, odnosno držalac nije utvrđen, nepoznato) i isplatom novca dobijenog prodajom izvršnom dužniku. Tim zaključkom je još naloženo Službi za katastar nepokretnosti Požarevac da izvrši zabeležbu tog zaključka u javnoj knjizi.

Tužilac u ovoj parnici je 18.09.2017. godine kao treće lice izjavio prigovor u predmetu Iv 89/2015 tvrdeći da je on vlasnik cele parcele .. i svih objekata koji se nalaze na toj parceli i to kako po osnovu preparcelacije, tako i po osnovu poravnanja koje je zaključio pred Opštinskim sudom u Požarevcu 14.03.2008. godine u predmetu R 574/08. Izvršni poverilac „Eurobank“ AD Beograd je osporio navode trećeg lica i predložio odbijanje prigovora tvrdeći da list nepokretnosti predstavlja javnu ispravu i jedini validan dokaz o pravu svojine izvršnog dužnika BB na predmetnim nepokretnostima. Izvršni dužnik BB je obavestila sud da su tačni navodi iz prigovora trećeg lica i da su navedene nepokretnosti isključivo vlasništvo podnosioca prigovora. U vezi podnetog prigovora izvršni sud je 03.10.2017. godine uputio AA da u svojstvu trećeg lica pokrene parnični postupak protiv izvršnog poverioca „Eurobank“ AD Beograd, radi proglašenja da je izvršenje u ovoj pravnoj stvari nedopušteno na nepokretnostima koje su obuhvaćene zaključkom tog suda Iv 89/2015 od 01.09.2017. godine, a u kom cilju je tužilac i pokrenuo parnicu.

U odnosu na navedeno činjenično stanje, prvostepeni sud nalazi da je tužbeni zahtev osnovan, odnosno da je izvršenje na predmetnim nepokretnostima nedopušteno zbog toga što tužena u ovoj parnici odnosno izvršni poverilac u predmetu izvršenja nije dostavio dokaze iz člana 105. stav 2. Zakona o izvršenju i obezbeđenju a kojima bi se dokazivala svojina izvršnog dužnika na predmetnim nepokretnostima. Pri tome prvostepeni sud nalazi i da tužilac kao treće lice ima pravni interes za podnošenje ove tužbe, odnosno za utvrđenje nedopuštenosti izvršenja u delu nepokretnosti kako je to traženo.

Drugostepeni sud nalazi da je prvostepeni sud na potpuno i pravilno utvrđeno činjenično stanje pogrešno primenio materijalno pravo. Po mišljenju drugostepenog suda treće lice u ovoj parnici bilo je dužno da dokaže da u pogledu predmeta izvršenja ima pravo koje sprečava izvršenje. Međutim, u toku postupka je utvrđeno da je vlasnik na predmetnim nepokretnostima Republika Srbija, a ne tužilac, te da otuda tužilac nema pravni interes za podnošenje tužbe. Tužilac je korisnik parcele sa 1/3 pa s obzirom da je predmet postupka izvršenja 1/3 spornih nepokretnosti, to tužilac nema pravni interes da pobija rešenje o izvršenju za ono što prelazi njegov sukorisnički udeo u nepokretnosti. Osim toga, za ovaj postupak nije od značaja pitanje da li je tuženi u postupku izvršenja dostavio dokaze u smislu člana 105. stav 2. Zakona o izvršenju i obezbeđenju koji bi bio osnov upisa prava svojine na nepokretnostima jer se ne dira u pravo tužioca na korišćenje u 1/3 predmetnih nepokretnosti.

Ovakav zaključak drugostepenog suda se za sada ne može prihvatiti kao pravilan jer proizilazi iz pogrešne primene materijalnog prava, a zbog čega drugostepeni sud nije pravilno ocenio žalbene razloge odnosno činjenično stanje utvrđeno u prvostepenom postupku. Odredbom člana 50. stav 1. Zakona o izvršenju i obezbeđenju („Službeni glasnik RS“ broj 31/2011) je propisano da lice koje tvrdi da u pogledu predmeta izvršenja ima pravo koje sprečava izvršenje može sve do okončanja izvršnog postupka da izjavi prigovor sudiji kojim traži da se izvršenje na tom predmetu proglasi nedopuštenim. Koristeći to ovlašćenje, nakon izjavljenog prigovora trećeg lica i uputa izvršnog suda na parnicu, tužilac je pokrenuo ovu parnicu tvrdeći da je vlasnik cele kp. broj .. i svih objekata koji se na toj parceli nalazi, a koji su predmeti izvršenja. Činjenica je što navodi drugostepeni sud da je predmet izvršenja 1/3 navedenih nepokretnosti, ali ni drugostepeni ni prvostepeni sud se nisu bavili osnovnim pitanjem u parnici ove vrste, tj. da li je tužilac u postupku dokazao da u odnosu na predmet izvršenja ima pravo koje sprečava izvršenje, u ovom slučaju pravo svojine. Prvostepeni sud se bavi pitanjem koje spada u nadležnost izvršnog suda, odnosno da li je izvršni poverilac uz tužbu dostavio dokaze o svojini izvršnog dužnika na predmetnim nepokretnostima, a čime treba da se bavi izvršni, a ne parnični sud. Otuda u tom delu pravilno konstatuje drugostepeni sud da to nije od značaja za ovu parnicu, ali drugostepeni sud gubi iz vida činjenicu da, i ako je zemljište u državnoj svojini, predmet izvršenja je i 1/3 na objektima, a sam drugostepeni sud konstatuje da nije utvrđeno čiji su ti objekti. Cilj ovog spora je upravo da se razreši pitanje prava trećeg lica na predmetu izvršenja, pa se u tom cilju i moraju oceniti dokazi koje treće lice nudi u tom pravcu, a što je u ovom slučaju izostalo.

Sve su to razlozi zbog kojih je drugostepena odluka morala biti ukinuta na osnovu člana 416. stav 2. ZPP.

U ponovnom postupku drugostepeni sud će imati u vidu sve što je napred navedeno, pa će polazeći od toga odlučiti o izjavljenoj žalbi.

Predsednik veća - sudija

Božidar Vujičić,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić