U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka propisana odredbom člana 374. stav 2. tačka 2) ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a revizijom se ne ukazuje na druge bitne povrede odredaba parničnog postupka koje mogu biti revizijski razlog u smislu člana 407. navedenog zakona.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, presudom Osnovnog suda u Smederevu P2 188/13 od 16.05.2014. godine (čija se izmena, u delu odluke o visini izdržavanja traži u ovoj parnici), utvrđeno je da je razveden brak između tužioca AA i VV sada ..., majke tuženog kojoj je tuženi poveren na samostalno vršenje roditeljskog prava, a otac – AA, obavezan da doprinosi njegovom izdržavanju iznosom od 15.000,00 dinara mesečno. Nakon pravnosnažnosti navedene presude izmenile su se životne okolnosti parničnih stranaka i zakonske zastupnice tuženog. Naime, tužni – mal. BB (rođen ...2008. godine), stariji je za šest godina i njegove osnovne životne potrebe su evidentno povećane, a ranije su iznosile 30.000,00 dinara. Inače, tuženi je učenik trećeg razreda osnovne škole i prilikom rođenja dijagnostikovan mu je šum na srcu i umerena mentalna zaostalost, a posebne potrebe koje ima namiruju se iz javnih sredstava. Tužilac je trenutno nezaposlen i ima obavezu izdržavanja još jednog maloletnog deteta starog tri godine rođenog u drugom braku. Zakonska zastupnica tuženog – majka mal. BB je sada zaposlena i ostvaruje mesečna primanja od po 34.000,00 dinara, a na ime tuđe nege i pomoći ostvaruje dodatak za mal. dete u iznosu od 10.700,00 dinara.

Na osnovu tako utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su zaključili da je u odnosu na raniju pravnosnažnu presudu od 16.05.2014. godine, kod tuženog i njegovih roditelja, kao njegovih dužnika izdržavanja, došlo do promena životnih okolnosti i ekonomskih mogućnosti koje su relevantne za utvrđivanje doprinosa u izdržavanju mal. BB, čije su potrebe za izdržavanjem nakon proteka šest godina uvećane s obzirom da je stariji. Pobijana presuda je zasnovana na činjeničnom zaključku da su mogućnosti dužnika izdržavanja (roditelja mal. BB) bitno izmenjene tako da su mogućnosti tužioca da daje izdržavanje bitno umanjene, dok su mogućnosti majke (kao roditelja koji vrši roditeljsko pravo) da učestvuje u izdržavanju tuženog bitno uvećane, dok se uvećane potrebe u smislu zadovoljenja posebnih potreba tuženog namiruju iz javnih sredstava.

Polazeći od evidnetno uvećanih osnovnih životnih potreba tuženog koji je sada dete školskog uzrasta i činjenice da se delom njegove uvećane potrebe, i to posebne potrebe, izmiruju iz javnih sredstava, te promenjenih životnih okolnosti i ekonomskih mogućnosti njegovih dužnika izdržavanja, pravilan je zaključak nižestepenih sudova da su se od donošenja prethodne odluke izmenile okolnosti koje su od značaja za izdržavanje tuženog. U takvoj situaciji, pravilno nižestepeni sudovi nalaze da se visina izdržavanja tuženog može smanjiti saglasno članu 164. Porodičnog zakona, imajući u vidu i nužnost da deca prate standard svojih roditelja i sredine u kojoj žive, saglasno članu 162. stav 2. i 3. istog zakona, jer dosuđeni iznos izdržavanja omogućuje tuženom najmanje takav životni standard kakav uživa tužilac kao dužnik izdržavanja, pri čemu Vrhovni kasacioni sud nalazi da se sa dosuđenim iznosom neće ugroziti ni egzistencija tužioca koji je po zakonu dužan da izdržava tuženog. Ostala sredstva potrebna za izdržavanje tuženog obezbediće majka, koja je to i do sada činila, a kojoj se u visinu izdržavanja uračunava i svakodnevni rad i angažovanje na čuvanju, podizanju i vaspitanju tuženog. S tim u vezi, neosnovani su revizijski navodi da je pobijanom presudom prenisko odmerena visina naknade na štetu majke koja će pored većeg fizičkog angažovanja u odrastanju tuženog sada imati i veće opterećenje sopstvenog budžeta.

Naime, Vrhovni kasacioni sud je imao u vidu da je tuženi, u odnosu na raniju presudu o izdržavanju, školskog uzrasta, u fazi intenzivnog rasta i razvoja, da su se protekom vremena povećale njegove potrebe u pogledu hrane, odeće, obuće, da se njegove posebne potrebe namiruju iz javnih sredstava ali da su zbog promenjenih okolnosti mogućnosti tužioca da daje izdržavanje umanjene, što vodi zaključku da tužilac uživa znatno niži životni standard od standarda koji je uživao u vreme ranije odluke o izdržavanju. Osim toga, kod činjenice da su se mogućnosti majke da učestvuje u izdržavanju tuženog uvećale, to egzistencija tuženog neće biti ugrožena.

Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu člana 416. stav 1. ZPP, odlučio kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Biserka Živanović,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić