.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 4505/2020
29.12.2021. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Biserke Živanović i Spomenke Zarić, članova veća, u vanparničnom predmetu predlagača AA i BB, obojica iz ..., čiji je punomoćnik Milenko Mijailović, advokat iz ..., protiv protivnika predlagača Grada Beograda, koga zastupa Gradsko pravobranilaštvo, i krajnjeg korisnika Direkcije za građevinsko zemljište i izgradnju Grada Beograda, čiji je punomoćnik Dragan Savić, advokat iz ..., radi određivanja naknade za ekeproprisanu nepokretnost, odlučujući o reviziji krajnjeg korisnika, izjavljenoj protiv rešenja Višeg suda u Beogradu Gž 6609/19 od 15.11.2019. godine, u sednici od 29.12.2021. godine, doneo je
R E Š E NJ E
ODBIJA SE kao neosnovana revizija krajnjeg korisnika, izjavljena protiv rešenja Višeg suda u Beogradu Gž 6609/19 od 15.11.2019. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Rešenjem Drugog osnovnog suda u Beogradu R1. 38/17 od 19.02.2019. godine stavom prvim izreke određena je naknada za eksproprisano zemljište i to kp .., .. i .., u listu nepokretnosti ... KO ..., i krajnji korisnik je obavezan da predlagačima isplati po 6.410.549,40 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od presuđenja do isplate. Stavom drugim izreke krajnji korisnik je obavezan da predlagačima naknadi troškove postupka u iznosu od 672.000,00 dinara.
Rešenjem Višeg suda u Beogradu Gž 6609/19 od 15.11.2019. godine, odbijene su kao neosnovane žalbe protivnika predlagača i krajnjeg korisnika i potvrđeno je prvostepeno rešenje.
Protiv drugostepenog rešenja, krajnji korisnik je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Predlagači su dostavili odgovor na reviziju.
Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijano rešenje u smislu člana 408. u vezi člana 420. važećeg Zakona o parničnom postupku – ZPP i utvrdio da revizija kranjeg korisnika nije osnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, rešenjem Odseka za imovinsko-pravne poslove Gradske opštine Grocka od 04.09.2015. godine, koje je postalo pravnosnažno 28.09.2015. godine, eksproprisano je uz naknadu u korist Grada Beograda zemljište i to kp .., .. i .. njive treće klase, u listu nepokretnosti .. KO ..., za potrebe Direkcije za građevinsko zemljište i izgradnju Grada Beograda, radi izgradnje na lokaciji IKEA, prva etapa, na osnovu rešenja Vlade RS od 27.11.2014. godine, kojim je utvrđen javni interes za eksproprijaciju, odnosno administrativni prenos nepokretnosti za izgradnju javne infrastrukture. Na navedenim katastarskim parcelama predlagač AA je suvlasnik sa 1/2 idealnog dela i predlagač BB sa 1/2 idealnog dela, kao pravni sledbenik sada pok. VV, po osnovu ostavinskog rešenja Drugog osnovnog suda u Beogradu od 21.10.2016. godine. Do sporazuma oko određivanja naknade za eksproprisano zemljište sa predlagačima nije došlo, niti je isplaćena naknada za eksproprisane nepokretnosti. Prema izvršenoj proceni Poreske uprave – Filijala Grocka, tržišna vrednost izuzetog zemljišta iznosi 1.500,00 dinara po m2. Prema nalazu i mišljenju sudskog veštaka geodetske struke, vrednost predmetnih katastarskih parcela iznosi 5.902,90 dinara po m2, što ukupno za izuzeto zemljište površine 21 a 71 m2 iznosi 12.821.098,80 dinara.
Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno je nižestepenim rešenjima krajnji korisnik obavezan da predlagačima na ime naknade za izuzeto zemljište isplati po 6.410.549,40 dinara sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom.
Prema članu 42. stav 1. Zakona o eksproprijaciji, naknada za eksproprisano poljoprivredno i građevinsko zemljište određuje se u novcu, prema tržišnoj ceni takvog zemljišta, ako zakonom nije drugačije propisano. Prema stavu 2. ovog člana, procenu tržišne cene iz stava 1. vrši organ nadležan za utvrđivanje poreza za prenos apsolutnih prava na nepokretnostima.
U konkretnom slučaju, visina tržišne cene eksproprisane nepokretnosti utvrđena je u skladu sa članom 42. Zakona o eksproprijaciji, pri čemu je uzet u obzir izveštaj Poreske uprave o proceni tržišne vrednosti nepokretnosti. Suprotno revizijskim navodima, procena tržišne vrednosti nepokretnosti koju vrši Poreska uprava, u smislu člana 42. stav 2. Zakona o eksproprijaciji, predstavlja najniži iznos naknade za eksproprisanu nepokretnost, pri čemu ovaj organ ne utvrđuje tržišnu cenu eksproprisane nepokretnosti već samo daje njenu procenu, a jedino je sud nadležan da utvrdi naknadu za eksproprisanu nepokretnost. Zato se pored procene koju je dala Poreska uprava u postupku mogu izvoditi i drugi dokazi, odnosno odrediti veštačenje. U konkretnom slučaju, veštačenje je obavljeno na osnovu uvida stanja nepokretnosti na licu mesta, uzimajući u obzir sve relevantne kriterijume kao što je lokacija, infrastrukturna povezanost, ponuda i potražnja zemljišta, kao i na osnovu uporednih cena na toj lokaciji, pa je i po oceni Vrhovnog kasacionog suda visina tržišne naknade pravilno određena prema nalazu i mišljenju veštaka.
S obzirom na navedeno, revizijom krajnjeg korisnika neosnovano se ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava i navodi da je određivanje naknade putem veštačenja bilo nepouzdano i proizvoljno, te da je trebalo prihvatiti procenu tržišne vrednosti nepokretnosti koju je dala Poreska uprava.
Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP.
Predsednik veća – sudija
Jasminka Stanojević, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
