Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 4515/2021
14.10.2021. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Biserke Živanović, Spomenke Zarić, Božidara Vujičića i Vesne Subić, članova veća, u parnici tužioca AA iz …, čiji je punomoćnik Veroslavka Živković, advokat iz …, protiv tužene Opštine Smederevska Palanka, koju zastupa Opštinski pravobranilac, radi isplate, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Smederevu Gž 719/20 od 03.03.2021. godine, u sednici od 14.10.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tužioca kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužioca izjavljena protiv presude Višeg suda u Smederevu Gž 719/20 od 03.03.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Velikoj Plani – Sudska jedinica u Smederevskoj Palanci P 1588/17 od 04.12.2019. godine, stavom prvim izreke odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca da mu tužena isplati naknadu za rad u komisiji za imenovanja u Opštini Smederevska Palanka, za period od novembra 2013. godine zaključno sa julom 2016. godine, sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom. Stavom drugim izreke utvrđeno je da je tužba povučena u delu koji se odnosi na isplatu naknade za maj 2015. godine za iznos od 500,00 dinara. Stavom trećim izreke odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove postupka.

Presudom Višeg suda u Smederevu Gž 719/20 od 03.03.2021. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužioca i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv drugostepene presude, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i iz razloga propisanih članom 404. Zakona o parničnom postupku.

Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu ispunjeni zakonski uslovi za odlučivanje o reviziji tužioca kao izuzetno dozvoljenoj, u smislu člana 404. stav 1. važećeg Zakona o parničnom postupku – ZPP. Naime, nema razloga koji ukazuju na potrebu razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa ili pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potrebe za ujednačavanjem sudske prakse ili novim tumačenjem prava. Zato je odlučeno kao u stavu prvom izreke.