U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Marine Milanović i Dobrile Strajina, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Jovan Kalajdžić, advokat iz ..., protiv tuženih BB iz ... i VV iz ..., čiji je zajednički punomoćnik Ljubinka Krstić, advokat iz ..., radi utvrđivanja prava svojine po tužbi i po protivtužbi, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 766/17 od 07.02.2018. godine, u sednici održanoj 30.01.2020. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 766/17 od 07.02.2018. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Paraćinu P 1773/15 od 16.12.2016. godine, u prvom stavu izreke, utvrđeno je da je tužilac vlasnik porodične stambene zgrade broj ... i dimnjaka, koji se nalaze na istočnoj polovini kp. br. ... u ulici ..., upisanoj u list nepokretnosti broj ... KO ... grad, što su tužene dužne da priznaju i trpe da se upiše kao vlasnik na navedenim objektima. U drugom stavu izreke, odbijen je tužbeni zahtev kojim je tužilac tražio da se utvrdi da je vlasnik garaže sa betonskom pločom u ..., na istočnoj polovini kp br. ... KO ... grad, što bi tužene bile dužne da priznaju i trpe da se upiše kao vlasnik objekta. U trećem stavu izreke, utvrđeno je da su tužene, kao pravne sledbenice pok. GG iz ..., suvlasnice sa po 1/2 dela porodične stambene zgrade broj ... sa podrumskim prostorijama koja se nalazi na zapadnoj polovini kp br. ... KO ... grad, kao i izgrađene garaže opisanih dimenzija sa betonskom pločom koja istovremeno predstavlja terasu iznad garaže, zato što je pripadak zgrade broj ... i u sastavu iste, što je tužilac dužan da prizna i trpi da se tužene upišu kao vlasnici na objektu. U četvrtom stavom izreke, odbijen je eventualni protivtužbeni zahtev da se obaveže tužilac da ukloni betonsku stopu iz garaže tuženih kao neosnovan. U petom stavu izreke, odbijen je eventualni protivtužbeni zahtev kojim su tužene tražile da se utvrdi da su, po osnovu održaja, suvlasnice sa po 1/2 dela porodične stambene zgrade broj ... sa podrumskih prostorijama na kp broj ... KO ... grad, i opisane garaže zato što je pripadak stambene zgrade broj ..., što bi tužilac bio dužan da prizna i trpi, te da se obaveže da ukloni betonsku stopu i dimnjak garaže kao neosnovan. U šestom stavu izreke, odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove postupka.

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 766/17 od 07.02.2018. godine, u prvom stavu izreke, potvrđena je prvostepena presuda u drugom, trećem i šestom stavu izreke. U drugom stavu izreke, preinačena je prvostepena presuda u delu prvog stava izreke kojim je odlučeno o pravu svojine tužioca na dimnjaku kao i četvrtom stavu izreke tako što je, pod tačkom 1. odbijen deo tužbenog zahteva kojim je tužilac tražio da se utvrdi da je vlasnik opisanog dimnjaka što bi tužene bile dužne da priznaju kao neosnovan, dok je, pod tačkom 2. usvojen eventualni protivtužbeni zahtev, pa je tužilac obavezan da ukloni opisanu betonsku stopu iz garaže tuženih.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu i to odluke iz drugog stava izreke, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju, zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu, primenom člana 408. Zakona o parničnom postupku, pa je našao da je revizija neosnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Takođe nisu učinjene ni druge bitne povrede odredaba parničnog postupka na koje se revizijom ukazuje.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, na kp br. ... upisanoj u list nepokretnosti broj ... KO ... grad se nalaze dve porodične stambene zgrade i to na zapadnoj strani porodična stambena zgrada broj ..., a na istočnoj strani porodična stambena zgrada broj ... . Između zgrada broj ... i ... se nalazi garaža sa betonskom pločom koja istovremeno predstavlja terasu iznad garaže. Terasa je metalnom fiksiranom ogradom odvojena od zgrade broj ..., a do ove terase se nalazi ozidani dimnjak za kuću broj ... i na ploči betonska stopa za dimnjak.

Tužilac je stric tuženih, jer su tužilac i otac tuženih rođena braća, a njihov otac je sada pok. DD.

Ugovorom o poklonu Ov 1708/78 od 02.09.1978. godine, DD je tužiocu poklonio pomoćni objekat od pet manjih odeljenja na jugoistočnom delu građevinske parcele ... KO ... grad, pa je tužilac sa svojom suprugom tu sagradio porodičnu stambenu zgradu 1979. godine.

Ugovorom o doživotnom izdržavanju zaključenim 1982. godine, DD je ostavio u svojinu stambenu zgradu kao i polovinu kp br. ... KO ... grad drugom sinu - ocu tuženih - sada pok. GG.

Prostor između porodičnih stambenih zgrada broj ... i broj ... bio je prazan do 1981. godine, kada je DD sa ocem tuženih, između ovih zgrada sazidao garažu sa betonskom pločom na kojoj je formirana terasa i fiksiranom ogradom odvojena od tužiočeve terase. Dok je zidana garaža, tužilac je živeo u kući broj ... i nikada kasnije se nije parkirao, niti koristio garažu, kao ni terasu, a nije imao nikakve veze sa tom izgradnjom. Tek nakon smrti svog brata koji je umro 2007. godine, tužilac je počeo da prisvaja ovu terasu, pa je to učinio u oktobru 2007. godine kada je do terase ozidao dimnjak u svoju kuću, kao i betonsku stopu.

U ovom predmetu tužilac je tražio da se utvrdi da je vlasnik porodične stambene zgrade broj ..., kao i dimnjaka koji je zidao u toku 2007. godine nalazeći da je taj dimnjak pripadak njegove porodične stambene zgrade broj ... .

Tužene su ovu garažu i betonsku ploču koja istovremeno predstavlja pod terase koristile do 2007. godine kada je tužilac ozidao dimnjak i betonsku stopu. Rešenjem Opštinskog suda u Paraćinu P 937/07 od 13.02.2008. godine, utvrđeno je da je tužilac (u tom predmetu tuženi) oktobra meseca 2007. godine smetao tužene u mirnoj državini terase koja se nalazi na gornjoj ploči garaže u sastavu njihove porodične kuće na kp ... KO ... grad, tako što je postavio betonsku stopu i ozidao dimnjak, pa mu je naloženo da dimnjak ukloni i ovo rešenje je potvrđeno. U postupku izvršenja ovog rešenja uređen je i način korišćenja i odloženo izvršenje do okončanja ovog parničnog postupka.

Utvrđeno je dakle da je spornu garažu sa betonskom pločom zidao otac tužioca sa sinom GG – ocem tuženih, da je tužilac znao za ovu gradnju, nije se protivio, niti učestvovao u izgradnji iste. Takođe je utvrđeno da je metalnom fiksnom ogradom bila odvojena tužiočeva kuća od preostalog dela betonske ploče iznad zidane garaže i da tu površinu tužilac nikada nije koristio već su je koristili tužičevi otac, brat i bratovljeve ćerke - tužene. Oktobra meseca 2007. godine, tužilac je zidanjem dimnjaka sa betonskom stopom za dimnjak izvršio smetanje poseda, odnosno promenio faktičko stanje.

Kod tako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilan je zaključak drugostepenog suda da je neosnovan tužbeni zahtev da se utvrdi da dimnjak predstavlja vlasništvo tužioca, kao i da je osnovan eventualni protivtužbeni zahtev da se tužiocu naloži da ukloni betonsku stopu za dimnjak iz garaže tuženih.

Odredbom člana 3. stav 2. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa, propisano je da je svako dužan da se uzdržava od povrede prava svojine drugog lica.

U konkretnom slučaju, ozidani dimnjak sa betonskom stopom ne može uživati pravnu zaštitu kao pripadak glavnoj stvari koji deli sudbinu glavne stvari, odnosno stambenog objekta broj ... koji je u vlasništvu tužioca, pošto je pouzdano utvrđeno da je prvo tužilac izgradio svoj stambeni objekat, da su potom pravni prethodnici tuženih izgradili spornu garažu sa betonskom pločom – istovremeno terasom, koja je u vlasništvu tuženih, a tek naknadno i to samovlasno, tužilac je ozidao dimnjak sa betonskom stopom na ploči. Dakle, tužilac ne može naknadno i samovlasno dograđivati delove za svoju kuću na tuđim stvarima, jer time ugrožava pravo svojine drugih.

Kako je drugostepeni sud za svoju odluku dao jasne i potpune razloge koje Vrhovni kasacioni sud u svemu prihvata kao pravilne, suprotni navodi revizije nisu osnovani.

Na osnovu člana 414. Zakona o parničnom postupku, doneta je odluka kao u izreci.

Predsednik veća-sudija

Slađana Nakić Momirović,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić