U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Marine Milanović i Dragane Boljević, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., Opština ..., koga zastupa Zoran Stanković, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., koga zastupa Jelena Savić Nikolić, advokat iz ..., radi utvrđenja prava svojine, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 937/20 od 12.05.2020. godine, u sednici veća održanoj dana 24.02.2022. godine doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 937/20 od 12.05.2020. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Nišu P 7867/2018 od 17.10.2019. godin usvojen je tužbeni zahtev i utvrđeno prema tuženom pravo svojine tužioca na stanu broj ... površine 104m2 na ... spratu stambenog objekta izgrađenog na lokaciji ... ... ... ... ..., spratnosti P+2+PK u ulici ... ..., koji objekat se nalazi na kp.br. .../... KO ..., što je tuženi dužan da prizna i trpi da se ovo pravo svojine tužioca upiše u svojinske i druge javne knjige po pravnosnažnosti presude, u suprotnom će ova presuda služiti kao osnov za upis prava svojine tužioca u javnim knjigama. Istom presudom obavezan je tuženi da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 430.600,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž 937/20 od 12.05.2020. godine preinačena je navedena prvostepena presuda i tužbeni zahtev odbijen kao neosnovan. Preinečena je odluka o troškovima postupka i obavezan tuženi da tužiocu (tehnička greška) nadoknadi na ime troškova parničnog postupka iznos od 333.000,00 dinara.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu blagovremeno je izjavio reviziju tužilac ističući da je izjavljuje ih svih zakonskih razloga.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu na osnovu člana 408.Zakona o parničnom postupku i nalazi da revizija nije osnovana.

U sprovedenom postupku nema bitnih povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku na koju Vrhovni kasacioni sud u postupku po reviziji vodi računa po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju tužilac je u periodu od 1998. godine do 2001. godine kupio zemljište od Stambene zadruge „...“ iz ... u KO ... zajedno sa VV iz ... sa kojim je zajedničkim sredstvima izgradio objekat od četiri etaže ukupne površine 260 m2 koji do kraja nije završen. Ovaj objekat je decembra 2001. godine predat GG na osnovu neoverenog ugovora o međusobnim pravima i obavezama u zamenu za dva stana u ulici ... u ... koji su trebali da budu završeni i useljivi. Istim ugovorom je predviđeno da tužilac i VV zadržavaju pravo da u slučaju prodaje sporne nepokretnosti u ... od GG potražuju iznos od 40.000 dem, te da u tom slučaju prestaje obaveza ugovarača GG na ustupanje stanova u ulici ... u ... . Takođe je ugovoreno da tužilac i VV zadržavaju pravo raspolaganja stanovima u ... te da će se u slučaju prodaje istih namiriti svoja eventualna potraživanja prema ugovaraču GG . GG je zaključio sa DD kao kupcem predugovor o kupoprodaji dana 15.01.2002. godine koji je overen pred sudom istog dana, kojim je prodao stan od 64m2 na opisanoj lokaciji na ... spratu. Isti stan kupio je tuženi od DD predugovorom od 06.03.2006. godine, aneksom od 11.10.2006. godine i ugovorom od 05.10.2009. godine, koji su svi overeni pred sudom. Po potpisivanju predugovora 2006. godine tuženi se uselio u predmetni stan i isplatio u celosti cenu po predugovoru i aneksu. Nakon useljenja tuženi je proširio stan tako što je dogradio terasu pretvarajući je u stambenu prostoriju s tim da sada ukupna površina stana iznosi 104 m2. Pre zaključenja ugovora sa tuženim DD je tužio svog prodavca GG i pravnosnažnom presudom na osnovu priznanja Opštinskog suda u Nišu od 19.06.2009. godine utvrđeno je da je DD iz ... na osnovu kupovine i lične gradnje vlasnik stana na ... spratu zgrade na lokaciji ... ... – ... u ulici ... .../... a koji je predmet ovog postupka. Kako GG nije ispoštovao svoju obavezu predaje stanova u ... 24.07.2008. godine zaključeno je poravnanje kojim je navedeni ugovor raskinut i tužiocu utvrđeno pravo svojine na spornom stanu na ... spratu koji prema poravnanju ima označenu površinu 61,77 m2 i predstavlja ¼ na stambenom objektu, dok je VV utvrđeno pravo svojine na stanu koji ima površinu 61,77 m2 a nalazi se na drugom spratu istog objekta uz istovremeno utvrđenje da GG pripada pravo svojine na udelu od ½ nepokretnosti što realno čini poslovni prostor od 58,76m2 u prizemlju i potkrovlje adaptirano u stambeni prostor. Pravnosnažnom presudom Osnovnog suda u Nišu od 30.03.2011. godine odbijen je tužbeni zahtev DD za utvrđenje ništavosti poravnanja prema tuženima AA i GG. Pravnosnažnom presudom Osnovnog suda u Nišu od 30.07.2013. godine odbijen je tužbeni zahtev ovde tužioca za iseljenje ovde tuženoga iz stana koji je predmet ove parnice. U listu nepokretnosti tužilac i VV su upisani kao držaoci sa po ½ na parceli sa objetom sagrađenim bez odobrenja za gradnju pri čemu na spornom stanu od 104 m2 upisanog kao posebni deo zgrade držalac odnosno vlasnik stana nije upisan.

Na utvrđeno činjenično stanje pravilno je pobijanom odlukom primenjeno materijalno pravo i to odredbe člana 41. Zakona o osnovama svojinsko pravnih odnosa odbijanjem tužbenog zahteva za utvrđenje svojine na traženoj nepokretnosti. Navodi revizije o pogrešnoj primeni materijalnog prava nisu osnovani.

Tužilac je sa VV bespravni graditelj nezavršenog objekta koji je u fazi izvedenih grubih radova ustupio teretnim poslom, neoverenim ugovorom 2001. godine GG, koji svoje obaveze prema tužiocu nije izvršio. Prema njihovom ugovoru u slučaju prodaje objekta u kome se sporni stan nalazi i neizvršenja ugovornih obaveza tužilac je imao pravo na novčano potraživanje ili raspolaganje stanovima u ... . Uprkos navedenoj sadržini ugovora kada je sporni stan već dva puta ponovo prometovan, zgrada završena i stan promenio strukturu i površinu, poravnanjem iz 2008. godine raskinut je ugovor tužioca sa GG koji je tužiocu priznao pravo svojine na spornom stanu u prvobitnoj površini od 61,77 m2. Istovremeno tuženi je u posedu sporne neokretnosti od 2006. godine, koju je kupio kao stan površine 64m2 a zatim dogradio do sadašnje površine od 104m2, stan je stekao teretnim ugovorom overenim pred sudom, izvršenim u celosti. Pre zaključenja ugovora njegov prodavac je posedovao pravnosnažnu odluku suda o svojini na stanu koja je predmet prometa prema svom pravnom prethodniku. Kod ovakvog stanja stranke su pretpostavljeni vlasnici predmetne nepokretnosti ali tuženi kao savesni kupac prema okolnostima konkretnog slučaja ima jači pravni osnov za sticanje svojine u odnosu na tužioca i pobijanom presudom je pravilno odbijen tužbeni zahtev.

Sa iznetih razloga odlučeno je kao u izreci presude na osnovu člana 414. stav 1. Zakona o parničnom postupku.

Predsednik veća-sudija

Slađana Nakić Momirović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić