Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Spomenke Zarić, Biserke Živanović, Božidara Vujičića i Branislava Bosiljkovića, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji su punomoćnici Vlastimir Janković i Branislav Maksimović, advokati iz ..., protiv tužene Opštine Bajina Bašta, koju zastupa Opštinski pravobranilac, radi naknade štete, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 4415/17 od 22.08.2018. godine, na sednici održanoj 27.06.2019. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 4415/17 od 22.08.2018. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 4415/17 od 22.08.2018. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Užicu, Sudska jedinica Bajina Bašta P 2037/15 od 11.09.2017. godine, stavom prvim izreke, obavezana je tužena da tužiocu, na ime naknade materijalne štete, isplati ukupan iznos od 344.156,30 dinara i to: na ime faktičkog zauzeća katastarske parcele broj ... KO ... iznos od 222.836,30 dinara; na ime uklanjanja betonskog cokla sa katastarske parcele broj ... KO ... iznos od 88.920,00 dinara; na ime izgubljene dobiti od plodonošenja tri stabla oraha postojećih na parceli broj ... KO ... iznos od 32.400,00 dinara, sve sa zakonskom zateznom kamatom po Zakonu o zateznoj kamati počev od 11.09.2017. godine kao dana donošenja presude do isplate. Stavom drugim izreke, odbijen je, kao neosnovan, tužbeni zahtev kojim je tužilac tražio da se obaveže tužena da mu plati zakonsku zateznu kamatu na dosuđeni iznos u stavu prvom izreke presude, za period od 30.11.2012. godine do 11.09.2017. godine. Stavom trećim izreke, obavezana je tužena da tužiocu naknadi troškove postupka od 155.360,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom u visini referentne kamatne stope NBS uvećane za 8 procentnih poena, počev od dana izvršnosti do isplate. Stavom četvrtim izreke, odbijen je, kao neosnovan, tužbeni zahtev kojim je tužilac tražio da mu tuženi na ime troškova postupka pored iznosa dosuđenog stavom trećim izreke plati još iznos od 383.040,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od dana presuđenja do isplate.

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 4415/17 od 22.08.2018. godine, stavom prvim izreke, odbijena je, kao neosnovana, žalba tužioca i potvrđena prvostepena presuda u stavu drugom izreke, kao i u pogledu odluke o troškovima postupka sadržane u stavu četvrtom izreke. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan zahtev tužioca za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je izjavio reviziju, zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, s tim što je predložio da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom, radi ujednačavanja sudske prakse (član 404. ZPP).

Primenom člana 404. stav 1. ZPP („Službeni glasnik RS“ br.72/11 i 55/14), posebna revizija se može izjaviti zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda, potrebno razmotriti pravna pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava. Prema stavu 2. istog člana, ispunjenost uslova za izuzetnu dozvoljenost revizije Vrhovni kasacioni sud ceni u veću od pet sudija.

Predmet tražene pravne zaštite je naknada štete, a pobijanom odlukom je potvrđena prvostepena presuda kojom je tužbeni zahtev delimično usvojen. Vrhovni kasacioni sud nalazi da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. ZPP, jer se revizijom tužioca ne ukazuje da postoji potreba da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili da postoji potreba novog tumačenja prava ili neujednačena sudska praksa, odnosno ne ukazuje na postojanje drugačijih odluka, već se osporava utvrđeno činjenično stanje, a odluke nižestepenih sudova o osnovanosti tužbenog zahteva zasnovane su na primeni odgovarajućih odredaba materijalnog prava, a pravilna primena prava u sporovima sa zahtevom kao u konkretnom slučaju, zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja, zbog čega je i odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11 i 55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena.

Naime, odredbom člana 403. stav 3. ZPP, propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Tužba radi naknade štete, podneta je 18.12.2005. godine, a vrednost pobijanog dela pravnosnažne presude je 344.156,30 dinara.

Imajući u vidu da se radi o imovinskopravnom sporu u kome se tužbeni zahtev odnosi na novčano potraživanje, u kome pobijana vrednost predmeta spora ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra prema srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, to je Vrhovni kasacioni sud našao da je revizija nedozvoljena.

Na osnovu člana 413. u vezi člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Jasminka Stanojević,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić