U IME NARODA

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dobrile Strajina, predsednika veća, Dragane Mirosavljević i Nadežde Vidić, članova veća, u parnici tužioca Grada Beograda, koga zastupa Gradsko pravobranilaštvo, Beograd, protiv tuženih AD „Luka Beograd“ Beograd, čiji je punomoćnik Ana Lazarević, advokat iz ... i Republike Srbije, koju zastupa Državno pravobranilaštvo, Beograd, radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 4985/20 od 19.11.2020. godine, u sednici veća održanoj 15.05.2024. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE, kao neosnovana, revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 4985/20 od 19.11.2020. godine, stava prvog i četvrtog izreke.

ODBIJA SE, zahtev tuženog AD „Luka Beograd“ Beograd, za naknadu troškova odgovora na reviziju.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Višeg suda u Beogradu P 21328/10 od 20.12.2019. godine, koja je ispravljena rešenjem istog suda P 21328/10 od 15.05.2020. godine, stavom prvim izreke, odbijen je osnovni tužbeni zahtev tužioca, kojim je tražio da se utvrdi da ima pravo korišćenja na gradskom građevinskom zemljištu – na zemljišno-knjižnim parcelama, katastarskim parcelama i sada novoformiranim katastarskim parcelama navedenim u ovom stavu, što bi tuženi bili dužni da priznaju i da dozvole upis u javnu evidenciju nepokretnosti, a presuda ima poslužiti kao osnov za upis prava korišćenja u korist tužioca na označenim nepokretnostima u javnu evidenciju katastra nepokretnosti, RGZ – Službi za katastar nepokretnosti Beograd 1, KO Palilula, kao neosnovan. Stavom drugim izreke, utvrđeno je da je tužba u delu osnovnog tužbenog zahteva koji se odnosi na utvrđenje prava korišćenja tužioca na katastarskim parcelama navedenim u ovom stavu, povučena. Stavom trećim izreke, odbijen je eventualni tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da se obaveže tuženi AD „Luka Beograd“ da mu po osnovu sticanja bez osnova isplati iznos od 12.000.000.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od podnošenja tužbe do isplate, kao neosnovan. Stavom četvrtim izreke odbijen je predlog „BRIF TC“ d.o.o. Beograd za mešanje na strani tužioca, kao neosnovan. Stavom petim izreke, odbijen je predlog tužioca za određivanje privremene mere kojom bi se zabranilo prvotuženom svako otuđenje, raspolaganje i opterećenje nepokretnostima na novoformiranim katastarskim parcelama bliže navedenim u ovom stavu, kao neosnovan. Stavom šestim izreke, obavezan je tužilac da tuženom AD „Luka Beograd“ na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 3.300.900,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom koja će za slučaj nastupanja uslova za prinudnu naplatu biti obračunata počev od dana izvršnosti odluke do isplate.

Viši sud u Beogradu je rešenjem P 21328/10 od 15.05.2020. godine, odbio predlog prvotuženog AD „Luka Beograd“ za ukidanje privremene mere donete od 16.05.2011. godine, kao neosnovan.

Apelacioni sud u Beogradu je presudom Gž 4985/20 od 19.11.2020. godine, stavom prvim izreke, odbio kao neosnovanu žalbu tužioca i potvrdio prvostepenu presudu u stavu prvom, trećem, petom i šestom izreke. Stavom drugim izreke, odbačena je žalba „BRIF TC“ d.o.o., izjavljena protiv prvostepene presude, kao nedozvoljena. Stavom trećim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba prvotuženog i potvrđeno prvostepeno rešenje od 15.05.2020. godine. Stavom četvrtim izreke, odbijeni su zahtevi tužioca i prvotužene za naknadu troškova drugostepenog postupka, kao neosnovani.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilac je blagovremeno izjavio reviziju protiv stava prvog i četvrtog izreke zbog bitne povrede odredaba parničniog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Tuženi su dali odgovor na reviziju.

Vrhovni sud je ispitao pobijanu presudu, primenom odredbe člana 399. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 125/04, 11/09), koji se primenjuje na osnovu člana 506. stav 1. ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 72/11...18/20 i 10/23 – drugi zakon) i našao da revizija tužioca nije osnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povrede odredaba parničnog postuka iz člana 361. stav 2. tačka 9. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Navodi revizije da presuda ne sadrži obrazloženje, da su dati razlozi protivurečni izvedenim dokazima, kao i da nije izvršena ocena dokaza, na koji način je učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 361. stav 2. tačka 12. i član 361, stav 1. u vezi člana 8. ZPP, nisu osnovani jer presuda sadrži razloge o svim bitnim činjenicama, a dati razlozi su jasni i neporotivrečni stanju spisa. Presuda sadrži i ocenu žalbenih navoda te stoga nisu osnovani ni revizijski navodi o učinjenoj bitnoj povredi odredaba postupka iz člana 361. stav 1. u vezi člana 382. stav 1. i člana 398. stav 1. tačka 2. ZPP.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, rešenjem Narodnog odbora opštine Palilula od 25.12.1961. godine, osnovano je preduzeće Pristaništa „Beograd“ koje je pravni prethodnik tuženog AD „Luka Beograd“, a čiji su osnivači Opština Palilula, Stari Grad, Zemun, Novi Beograd, Krnjača i Savski venac sa osnovnom delatnošću održavanja i izgradnje pristaništa, ukrcavanje, iskrcavanje i uskladištenje robe, kao i obavljanje drugih sporednih delatnosti, čija se stalna sredstva sastoje od osnovnih sredstava i to: izgrađene operativne obale na reci Savi od 1+000 do km 0+500, deo savskog pristaništa u Beogradu koji obuhvata operativnu obalu reke Save od km 1+800 do km 1+000 i na reci Dunavu od km 1.174+000 do km 1+173+000, kao i operativna baza u izgradnji na reci Dunavu od km 1.168+193 do km 1.160+000; izgrađenog zimovnika na Adi Ciganliji, kao i da se Preduzeću daje na korišćenje deo neizgrađene desne obale reke Save od km 20+000 do km 4+000, neizgrađeni desni deo obale reke Save od km 4+000 do km 1+800 i od km 0+500 do km 0+000, deo neizgrađene leve obale reke Save od km 5+000 do km 2+500, deo neizgrađene desne obale reke Dunav od km 1.175+000 do km 1.174+000, od km 1.173+000 do km 1.172+050 i od km 1.170+000 do km 1.168+193, deo neizgrađene leve obale reke Dunav od km 1.168+500 do1.166+000, pristanišna postrojenja, uređaji, izgrađena skladišta, otvoreni skladišni prostor, prilazi i putevi, kolovozi, koloseci, vodovod, kanalizacija i elektroinstalacija, koja će preduzeću predati Narodni odbori opština, osnivači i Direkcije za izgradnju dunavske obale i obrtnih sredstava u iznosu od 110.000.000,00 dinara, koja će se obezbediti putem kredita. Preduzeće Luka i skladišta „Beograd“ su dopisom od 01.10.1974. godine obavestili Skupštinu grada Beograda – predsednika izvršnog saveta da u prilogu dostavljaju potpisani ugovor o međusobnom regulisanju imovinsko-pravnih odnosa između Skupštine grada i Preduzeća, koji je odobren od nadležnih organa samoupravljanja u radnoj organizaciji uz zahtev da se istovremeno uz donošenja odluke o prihvatanju ugovora od strane Grada, donese i odgovarajuća odluka u odnosu na doprinose za korišćenje građevinskog zemljišta koji je ubiran na području Luke zaključno sa 30.04.1974. godine. Skupština grada Beograda je 05.11.1974. godine obrazovala komisiju sa zadatkom da izvrši poslove iz člana 2. stav 4., član 5. stav 4. i člana 10. nacrta ugovora o uređivanju imovinskopravnih odnosa u vezi korišćenja građevinskog zemljišta za prostorni razvoj Luke „Beograd“, a preduzeće Luka i skladišta „Beograd“ je 09.11.1974. godine imenovalo komisiju sa zadatkom da zajednički sa komisijom koju imenuje Grad Beograd sastavi spisak građevinskog zemljišta, zgrada i građevinskih objekata koje Preduzeće prenosi na Grad, spisak građevinskog zemljišta koje nakon prenosa na Grad ostaje u posedu Preduzeća, kao i da utvrde iznos sredstava sa kojima Grad izmiruje obaveze prema Preduzeću u smislu odredbe člana 8., 9. i 10. nacrta ugovora. Skupština grada Beograda je 21.11.1974. godine donela zakučak o saglasnosti da sa preduzećem Luka i skladišta „Beograd“ zaključi ugovor o uređivanju imovinskopravnih odnosa, kao i rešenje o ustupanju sredstava od naknade za korišćenje gradskog zemljišta navedenom preduzeću, kojim se ustupaju preduzeću sredstva grada i opština od naknada koja preduzeća duguje po ovom osnovu zaključno sa 30.04.1974. godine u iznosu od 16.988.702,00 dinara, koje treba da se koriste za komunalno opremanje i uređenje građevinskog zemljišta u području luke. Dana 06.03.1975. godine zaključen je i pred Trećim opštinskim sudom u Beogradu overen ugovor između preduzeća Luka i skladišta „Beograd“ i Grada Beograda Ov br. 30/75, čiji je predmet uređivanje imovinsko-pravnih odnosa u vezi korišćenja građevinskog zemljišta za prostorni razvoj Luke „Beograd“, kojim je u članu 1. konstatovano da je Preduzeću, koje je osnovano 25.12.1961. godine, predata na korišćenje bez naknade neizgrađena obala reke Save i Dunava, bliže opisane u rešenju, s obzirom da urbanističkim planom Grada Beograda prostorni razvoj Pristaništa „Beograd“ u to vreme nije bio sagledan niti bliže određen, da se u međuvremenu Preduzeće do usvajanja urbanističkog plana upisalo u zemljišne knjige kao nosilac prava korišćenja na priobalnom građevinskom zemljištu koje prema urbanističkom planu Beograda nije namenjeno za prostorni razvoj pristaništa; članom 2. ugovorne strane su regulisale odnose u vezi sa pribavljanjem, uređivanjem i korišćenjem građevinskog zemljišta koje prema urbanističkom planu namenjeno za prostornu organizaciju i razvoj Preduzeća, kao i da će spisak građevinskog zemljišta, zgrada i građevinskih objekata koje Preduzeće prenosi na Grad utvrditi zajednička komisija ugovornih strana i da će taj spisak činiti sastavni deo ovog ugovora (stav 4.), s tim što će se prenos prava korišćenja iz stava 2. i 3. vršiti uz naknadu koja će se utvrditi u skladu sa odredbama ugovora (stav 5.); članom 8. predviđeno je da naknada koju Grad treba da plati Preduzeću u smislu člana 2. stav 5. ugovora može obuhvatati samo troškove koje preduzeće imalo povodom pribavljanja objekata iz člana 2. stav 5. ugovora, kao i troškove u vezi sa uređivanjem i komunalnim opremanjem građevinskog zemljišta iz člana 5. ovog ugovora; članom 9. Grad se obavezao da u cilju bržeg razvoja Preduzeća ustupi preduzeću neisplaćene naknade za korišćenje građevinskog zemljišta zaključno sa 30.04.1974. godine, sredstva od naknade za korišćenje gradskog zemljišta u visini od 4,78% od ukupnih sredstava naknade koja se ostvaruje na teritoriji grada, kao i deo sredstava od učešća investitora u troškovima uređivanja građevinskog zemljišta; članom 10. je predviđeno da će sredstva iz člana 9. Ugovora služiti za izmirenje obaveze Grada prema Preduzeću u iznosu koji će utvrditi zajednička komisija ugovornih strana. Članom 12. predviđeno je da ugovor predstavlja trajni osnov saradnje iz kojeg nastaju dugoročne obaveze za Grad i Preduzeće i da stupa na snagu tek pošto se sa njegovom sadržinom saglase nadležni organi Grada i Preduzeća. Komisije Skupštine grada Beograda i Preduzeća su sačinile spiskove bez datuma i numerisanih stranica i to građevinskog zemljišta i građevinskih objekata koje Preduzeće prenosi na Grad, građevinskog zemljišta i objekata koje privremeno ostaju u posedu Preduzeća do privođenja nameni, knjihovodstvene vrednosti zgrada i drugih građevinskih objekata koje se prenose na Grad i građevinskog zemljišta koje se ustupa Preduzeću, koji spiskovi ne sadrže saglasnost nadležnih organa Preduzeća i Grada niti je ova saglasnost naknadno data. Skupština grada je 14.05.1975. godine donela Odluku o uređivanju i davanju građevinskog zemljišta za izgradnju kojom je, između ostalog, regulisano da će radi finansiranja, uređivanja građevinskog zemljišta Skupština grada organizovati poseban fond kojim je predviđeno da određena sredstva pripadaju preduzeću Luka i skladišta „Beograd“ za uređivanje područja luke. Dana 04.02.1976. godine sačinjen je zapisnik o primopredaji nepokretnosti između preduzeća Luka i skladišta „Beograd“ i Direkcije za obale, priobalje i rečne slivove Beograda i to izgrađenih i neizgrađenih obala reke Sava i Dunava (bliže označene u rešenju od 25.12.1961. godine) osim zemljišta i sredstava bliže označenih u članu 2. ugovora od 06.03.1975. godine. Dana 01.07.1976. godine sačinjen je zapisnik o primopredaji nepokretnosti između Direkcije za izgradnju i rekonstrukciju Beograda i Preduzeća Luka i skladišta „Beograd“, kojim su komisije sačinile spisak građevinskog zemljišta koje se nalazi van granica kompleksa detaljnog urbanističkog plana koje Preduzeće prenosi na Grad, građevinskog zemljišta i objekata koji se nalaze van granica kompleksa DUP, a koje privremeno ostaju u posedu Preduzeća dok zemljište ne bude privedeno nameni. Između Direkcije za izgradnju i rekonstrukciju Beograda i preduzeća Luka i skladišta „Beograd“ zaključen je Ugovor o učešću u troškovima uređivanja zemljišta, kao i aneks ugovora, a zaključen je i Generalni ugovor kojim su ugovorne strane generalno regulisale odnose u pogledu uređivanja i davanja građevinskog zemljišta za izgradnju objekata u smislu Odluke o uređivanju i davanju građevinskog zemljišta za izgradnju i trajnih osnova saradnje Grada Beograda i Luke, koji su utvrđeni Ugovorom od 06.03.1975. godine na način naveden u ovom ugovoru. Između istih pravnih subjekata zaključen je i Ugovor o zastupanju zaveden kod Preduzeća 05.01.1978. godine, a kod Direkcije 12.01.1978. godine kao i aneks ugovora. Između Zavoda za izgradnju kao vlastodavca i preduzeća Luka i skladišta „Beograd“ kao zastupnika, zaključen je i dopunski Ugovor o zastupanju uz generalni ugovor iz 1978. godine. Između tužioca i tuženog A.D. „Luka Beograd“ vršen je promet novca u korist ovog tuženog, isplate su vršene po raznim osnovama, ali ne i po osnovu obaveze iz člana 2. stav 5. u vezi stava 2. i 3. i člana 8. i 9. Ugovora od 06.03.1975. godine, koje se tiču obaveza tužioca za prenos imovine (plaćanja nakanda), a poslednje knjiženje prema raspoloživim analitičkim karticama tužioca izvršeno je 1991. godine.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, nakon ocene sadržine i predmeta Ugovora od 06.03.1975. godine, nižestepeni sudovi su odbili osnovni tužbeni zahtev primenom odredaba Zakona o prometu nepokretnosti („Službeni glasnik SRS“, br. 15/74) i Zakona o prometu društvenih sredstava osnovnih organizacija udruženog rada („Službeni list SFRJ“, br. 22 od 19.04.1973. godine). Zaključili su da iako je predmet obaveze ugovornih strana dovoljno odrediv, da je ugovor zaključen u pisanoj formi i potpisi ugovarača overeni i da ispunjava zakonom propisanu formu za prenos prava korišćenja na nepokretnostima koje mogu biti u prometu, da je stupanje na snagu ovog ugovora odloženo dok se sa njegovom sadržinom ne saglase nadležni organi ugovornica, kada bi nastupio određeni obligacioni odnos sa sadržajem koji su ugovarači odredili, što predstavlja odložni uslov koji se nije ostvario zbog čega ugovor nije proizveo pravno dejstvo. Saglasnost volja izražena u dopisu Preduzeća od 01.10.1974. godine i Zaključka Skupštine grada Beograda od 27.11.1974. godine koja je prethodila zaključenju Ugovora od 06.03.1975. godine, u situaciji kada je predmet ugovora tek trebalo da se konačno odredi i da se sa njegovom sadržinom saglase nadležni organi ugovarača ne isključuje postojanje odložnog uslova. Stoga,Ugovor od 06.03.1075. godine nije stupio na snagu, a osim toga ovaj ugovor u pogledu obaveze Grada koje se odnose na plaćanje naknade po osnovu prenosa građevinskog zemljišta iz člana 2. nije ni izvršen. Odbijen je i eventualni tužbeni zahtev jer je protekao desetogodišnji rok iz člana 371. Zakona o obligacionim odnosima počev od momenta kada je izvršeno davanje za koje nije postojao osnov u pravnom poslu pa do podnošenja tužbe sudu.

Po oceni Vrhovnog suda pravilno je primenjeno materijalno pravo.

Primarni tužbeni zahtev za utvrđenje prava korišćenja na parcelama bliže opredeljenim u stavu prvom izreke prvostepene presude zasnovan je faktički na zahtevu za izvršenje Ugovora o uređivanju imovinskopravnih odnosa od 06.03.1975. godine. U konkretnom slučaju se radi o ugovoru kojim se vrši prenos građevinskog zemljišta, a čiji postupak i uslovi su bili regulisani Zakonom o prometu nepokretnosti („Službeni glasnik SRS“, br. 15/74) kao opštim zakonom i Zakonom o prometu društveni sredstava osnovnih organizacija udruženog rada („Službeni list SFRJ“, br. 22/73).

Odredbom člana 5. stav 1. Zakona o prometu nepokretnosti („Službeni glasnik SRS“, br. 15/74) propisano je da su nosioci prava korišćenja na nepokretnosti u društvenoj svojini u smislu ovog zakona: organizacija udruženog rada, interesne zajednice, društveno-političke zajednice, mesne zajednice, društveno-političke organizacije i druge samoupravne organizacije i zajednice. Stavom 2. ovog člana propisano je da društvena pravna lica iz stava 1. ovog člana mogu pravnim poslom uz naknadu i bez naknade sticati, otuđivati i prenositi nepokretnosti pod uslovima određenim zakonom, a društveno-političke organizacije i druge zakonom određene društvene organizacije mogu sticati samo nepokretnosti koje su im potrebne radi ostvarivanja njihovih zadataka u skladu sa zakonom. Članom 10. stav 1. istog zakona propisano je da ugovor na osnovu koga se prenosi pravo korišćenja ili pravo svojine na nepokretnosti mora biti sačinjen u pismenom obliku, a potpisi ugovarača overeni kod suda, a stavom 2. ovog člana propisano je da ugovor koji nije zaključen u smislu stava 1. ovog člana ne proizvodi pravno dejstvo, ukoliko zakonom nije drukčije određeno. Članom 11. propisano je da ugovor o sticanju i otuđenju nepokretnosti koja ne može biti u prometu, ništav je. Članom 16. stav 2. ovog zakona propisano je da društveno pravno lice može pravo korišćenja na građevinskom zemljištu preneti samo na opštinu, a stavom 4. da se prenos prava korišćenja na nepokretnosti iz stava 1. ovog člana vrši bez naknade ili uz naknadu koja se određuje u postupku administrativnog prenosa po odredbama Zakona o eksproprijaciji, a nepokretnosti iz stava 2. ovog člana samo uz naknadu u vrednosti ulaganja učinjenih u to zemljište.

Odredbom člana 1. Zakona o prometu društvenih sredstava osnovnih organizacija udruženog rada („Službeni list SFRJ“, br. 22 od 19.04.1973. godine) propisano je da osnovna organizacija udruženog rada može, u ostvarivanju prava radnika da radeći društvenim sredstvima upravljaju poslovima i sredstvima društvene reprodukcije, društvena sredstva kojima raspolaže otuđiti ili preneti na drugo lice uz naknadu ili bez naknade, dati u zakup ili na poslugu drugom licu, ili ih udruživati radi ostvarivanja zajedničkih poslovnih ciljeva. Članom 17. stav 1. ovog zakona propisano je da osnovne organizacije udruženog rada ne mogu građevinsko zemljište otuđiti, niti preneti na drugo društvenopravno lice ako zakonom nije drukčije određeno, a stavom 2. da izuzetno od odredbe stava 1. ovog člana osnovane organizacije udruženog rada mogu građevinsko zemljište ustupiti opštini uz naknadu vrednosti ulaganja učinjenih u to zemljište. Članom 18. istog zakona propisano je da ugovor koji je zaključen protivno odredbama člana 15. do 17. ovog zakona, ne proizvodi pravno dejstvo.

Odredbom člana 74. stav 1. Zakona o obligacionim odnosima propisano je da je ugovor zaključen pod uslovom ako njegov nastanak ili prestanak zavisi od neizvesne činjenice, a stvom 2. ovog člana da ako je zaključen pod odložnim uslovom pa se uslov ispuni, ugovor deluje od trenutka njegovog zaključenja, osim ako iz zakona, prirode posla ili volje strana ne proističe nešto drugo.

Shodno navedenom proizlazi da je za promet nepokretnosti, prava korišćenja građevinskog zemljišta bilo potrebno da postoji punovažan osnov i zakonit način prenosa, kao i da, s obzirom da se radi o prenosu građevinskog zemljišta od strane društvenog pravnog lica, prenos mora biti u korist opštine uz naknadu vrednosti ulaganja učinjenih u to zemljište. U konkretnom slučaju između parničnih stranaka 06.03.1975. godine zaključen je pismeni ugovor o prenosu prava korišćenja građevinskog zemljišta i potpisi ugovarača su overeni od strane nadležnog organa i ne radi se o prometu nepokretnosti koje ne mogu biti u prometu. Međutim, ugovor od 06.03.1975. godine sadrži odložni uslov imajući u vidu da je stupanje na snagu ugovora odloženo do momenta dok se sa njegovom sadržinom ne saglase nadležni organi Preduzeća i Grada (član 12. ugovora) uz naknadno definisanje predmeta ugovora od strane zajedničkih komisija ugovornih strana kroz spisak koji bi predstavljao sastavni deo ugovora i kojim bi se u potpunosti odredio predmet obaveze. Postojanje odložnog uslova znači da, ako se odobrenje ili saglasnost dobije, ugovor proizvodi pravno dejstvo od momenta njegovog zaključenja, a u protivnom ugovor neće proizvoditi dejstvo. U konkretnom slučaju ovaj odložni uslov je pridodat saglasnom voljom stranaka ugovornica i sa pravnim poslom predstavlja celinu i reč je o budućoj neizvesnoj okolnosti. Iako je postojala saglasnost volja ugovornih strana za zaključenje ovog ugovora izražena kroz dopis Preduzeća od 01.10.1974. godine i Zaključka Skupštine Grada od 27.11.1974. godine, naknadna saglasnost nadležnih organa (kojom bi za subjekte obligacionog odnosa nastala određena prava i obaveze) je izostala. Kako se odložni uslov nije ostvario takav ugovor nije proizveo pravno dejstvo, pa su pravilno nižestepeni sudovi odbili osnovni tužbeni zahtev za utvrđenje. Osim toga, tužilac nije izvršio svoju obavezu koja se odnosi na plaćanje naknade po osnovu prenosa građevinskog zemljišta predviđene članom 2. ugovora od 06.03.1975. godine. Eventualni tužbeni zahtev zasnovan na zahtevu za vraćanje stečenog bez osnova po ugovoru od 06.03.1974. godine je pravilno odbijen uz primenu odredbe člana 371. Zakona o obligacionim odnosima sa razloga koje prihvata i ovaj sud.

Navodima revizije se faktički osporava zaključak nižestepenih sudova o postojanju odložnog uslova i stoga stupanja na snagu ugovora od 06.03.1975. godine uz iznošenje sopstvenog viđenja sadržine ugovora, zaključka grada od 21.11.1974. godine, na koji način se faktički ukazuje na pogrešno utvrđeno činjenično stanje, što ne može biti revizijski razlog u smislu člana 398. ZPP.

Kako se ni ostalim navodima revizije ne dovodi u sumnju pravilnost primene materijalnog prava na utvrđeno činjenično stanje, to je revizija odbijena i odlučeno kao u izreci.

Na osnovu izloženog, a na osnovu člana 405. ZPP odlučeno je kao u izreci. Odluka o troškovima parničnog postupka je potvrđena jer je zasnovana na pravilnoj primeni odredaba člana 149. i 150. ZPP.

Odbijen je zahtev tuženog AD „Luka Beograd“ Beograd za naknadu troškova odgovora na reviziju, jer ovi troškovi nisu bili nužni za odlučivanje o reviziji.

Predsednik veća – sudija

Dobrila Strajina s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković