.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 607/2017
04.06.2020. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislave Apostolović, predsednika veća, Branislava Bosiljkovića i Branke Dražić, članova veća, u parnici tužilaca AA, BB i VV, svi iz ..., čiji je punomoćnik Radmila Matović advokat iz ..., protiv tuženog Direkcije za građevinsko zemljište i izgradnju Beograda JP iz Beograda, čiji je punomoćnik Dragan Savić advokat iz ..., radi neosnovanog obogađenja, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 7506/15 od 19.05.2016. godine, u sednici veća održanoj dana 04.06.2020. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE kao neosnovna revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 7506/15 od 19.05.2016. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Višeg suda u Beogradu P 939/14 od 10.09.2015. godine, stavom prvim izreke, obavezan je tuženi Direkcija za građevinsko zemljište i izgradnju Beograda JP da isplati tužiocima ukupan iznos od 9.447.190,73 dinara, i to: tužiocu AA iznos od 298.531,23 dinara, tužiocu BB iznos od 5.195.010,18 dinara i tužilji VV iznos od 3.953.649,32 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 30.05.2011. godine do isplate, u roku od 15 dana od prijema otpravka presude pod pretnjom prinudnog izvršenja. Stavom drugim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužilaca za iznos od 673.774,90 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 09.12.2011. godine, kao neosnovan. Stavom trećim izreke, obavezan je tuženi da naknadi tužiocima troškove parničnog postupka u iznosu od 1.119.036,00 dinara u roku od 15 dana po pravnosnažnosti presude pod pretnjom prinudnog izvršenja.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 7506/15 od 19.05.2016. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena presuda Višeg suda u Beogradu P 939/14 od 10.09.2015. godine u stavu prvom izreke. Stavom drugim izreke, ukinuto je rešenje o troškovima postupka sadržno u stavu trećem izreke presude Višeg suda u Beogradu P 939/14 od 10.09.2015. godine i u tom delu predmet vraćen istom sudu na ponovni postupak.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Odlučujući o izjavljenoj reviziji, na osnovu člana 408. Zakona o parničnom postupku (ZPP), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tuženog nije osnovana.
U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, stranke su 26.10.2007. godine zaključile ugovor o uređivanju međusobnih odnosa u vezi sa plaćanjem naknade za uređenje građevinskog zemljišta radi izgradnje poslovno-stambenog objekta u ulici ... na katastarskoj parceli ... KO ... . Na označenoj parceli trebalo je da se gradi poslovno- stambeni objekat ukupne površine 863,53 m2 - poslovni prostor površine 444,71 m2 i stambeni prostor površine 418,82 m2. Po zaključenom ugovoru tužioci su obavezani na plaćanje naknade za uređenje građevinskog zemljišta u ukupnom iznosu od 13.949.261,17 dinara u ratama - 60 mesečnih rata, počev od 01.11.2007. godine do 15.09.2012. godine. Naknada za uređenje građevinskog zemljišta bila je obračunata za površinu poslovnog prostora u visini od 21.533,85 dinara po 1 m2 i u visini od 13.997,00 dinara po 1 m2 stambenog prostora. Tužioci su tokom gradnje odstupili od glavnog projekta i izgradili stambeni objekat (bez poslovnog prostora) za koji su podneli zahtev za legalizaciju. U postupku po tom zahtevu utvrđeno je da izgrađeni objekat ispunjava uslove da bude legalizan uz prethodno ispunjenje tužilaca da sa tuženim urede odnose u vezi plaćanja naknade za uređenje građevinskog zemljišta. Objekat koji su tužioci izgradili ima površinu od 1.410,60 m2, od čega površina stanova iznosi 935,20 m2, površina terasa i parking mesta iznosi 189,30 m2 a površina komunikacija i tehničkih prostorija iznosi 291,10 m2. Između stranaka je 08.11.2010. godine zaključen ugovor o regulisanju međusobnih odnosa u vezi uređivanja građevinskog zemljišta u postupku naknadnog pribavljanja građevinske upotrebne dozvole. Po tom ugovoru tužioci su bili dužni da plate naknadu u iznosu od 9.542.871,10 dinara koja se može umanjiti za 50% u slučaju jednokratne isplate. U označeni iznos uračunata je naknada za 71,67 m2 stambenog prostora u visini od 16.427,00 dinara po 1 m2, naknada za 184,30 m2 (površina terasa i parking mesta) u istoj visini uz umanjenje od 50% i iznos od 6.626.234,36 dinara - nedospela obaveza po ugovoru od 26.10.2007. godine. Tužioci su prihvatili obavezu da novčani iznos iz tog ugovora plate jednokratno, tako da su tuženom isplatili 4.771.435,55 dinara. Veštačenjem je utvrđeno da su tužioci više platili tuženom 9.447.190,73 dinara.
Na osnovu ovako utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su u ovom sporu pravilno primenili materijalno pravo.
Izvedenim dokazima je utvrđeno da su tužioci, po osnovu dva zaključena ugovora kojima su sa tuženim regulisali međusobne odnose u pogledu obaveze plaćanja naknade za uređenje građevinskog zemljišta, isplatili više 9.447.190,73 dinara. Pri tom, tužioci su isplatu naknade vršili po oba ugovora, pri čemu su drugi ugovor od 08.11.2010. godine zaključili u postupku legalizacije objekta sagrađenog uz odstupanje od građevinske dozvole, pa su zato plaćanje izvršili u skladu sa članom 211. Zakona o obligacionim odnosima da bi izbegli prinudu u vidu rušenja sagrađenog objekta. Visina spornog novčanog potraživanja utvrđena je veštačenjem.
Revizijom tuženog se osporava nalaz veštaka a na taj način je utvrđeno činjenično stanje, zbog čega se revizija ne može izjaviti osim u slučajevima iz člana 403. stav 2. ZPP koji u ovom sporu nisu ostvareni.
Iz navedenih razloga, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u izreci.
Predsednik veća-sudija
Branislava Apostolović, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
