Protiv drugostepenog rešenja blagovremeno je reviziju izjavio i protivnik predlagača, zbog bitnih povreda odredaba postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Predlagač je dostavio odgovor na revizije.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijano rešenje u smislu čl. 408. i 420. važećeg Zakona o parničnom postupku – ZPP i utvrdio da revizije nisu osnovane.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Revizijom protivnika predlagača ukazuje se na bitnu povredu postupka iz člana 374. stav 2. tačka 12. ZPP, zbog koje se revizija ne može podneti, prema članu 407. stav 1. ZPP.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, rešenjem Odeljenja za imovinsko-pravne poslove Gradske opštine Palilula od 16.10.2012. godine utvrđeno je da su u potpunosti eksproprisane kp 3630/3 površine 1810 m2, kp 3636/3 površine 1259 m2 i kp 3637/3 površine 1684 m2, sve u listu nepokretnosti ... KO ..., u vlasništvu predlagača, i prenete su u javnu svojinu protivnika predlagača Grada Beograda, za potrebe krajnjeg korisnika Direkcije za građevinsko zemljište i izgradnju Beograda JP, radi izgradnje saobraćajnice, na osnovu Plana detaljne regulacije („Službeni list Grada Beograda 58-24/09) i rešenja Vlade Republike Srbije od 20.10.2011. godine o utvrđivanju javnog interesa za eksproprijaciju. Navedene katastarske parcele ušle su u sastav građevinske parcele „S 31“ u KO ..., na osnovu Programa o uređivanju i davanju u zakup građevinskog zemljište za 2011. godinu („Službeni list Grada Beograda“ 55/11). U postupku sporazumnog utvrđivanja visine naknade za eksproprijaciju nije postignuta saglasnost između predlagača i krajnjeg korisnika. Visina tržišne cene nepokretnosti utvrđena je prema nalazu i mišljenju veštaka, koji je utvrdio da naknada za 1 m2 iznosi 3.206,80 dinara, dok je prema izvršenoj proceni nadležne Poreske uprave tržišna vrednost izuzetog zemljišta 2.000,00 dinara po 1 m2.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno je u nižestepenim rešenjima primenjeno materijalno pravo kada je krajnji korisnik obavezan da predlagaču na ime naknade za izuzetu nepokretnost isplati dosuđeni iznos utvrđen u skladu sa nalazom i mišljenjem veštaka, sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom.

Prema članu 42. stav 1. Zakona o eksproprijaciji, naknada za eksproprisano poljoprivredno i građevinsko zemljište određuje se u novcu, prema tržišnoj ceni takvog zemljišta, ako zakonom nije drugačije propisano. Stavom drugim ovog člana prpisano je da procenu tržišne cene iz stava prvog vrši organ nadležan za utvrđivanje poreza za prenos apsolutnih prava na nepokretnostima. Prema članu 63. Ustava RS, nepokretnosti se mogu, uz pravičnu naknadu koja ne može biti niža od tržišne cene, eksproprisati ili se svojina na njima može ograničiti, ako to zahteva opšti interes utvrđen na osnovu zakona. Članom 136. stav 1. Zakona o vanparničnom postupku propisano je da će sud odrediti ročište da bi korisniku eksproprijacije i ranijem sopstveniku dao mogućnost da se izjasne o obliku i obimu, odnosno visini naknade, kao i o dokazima o vrednosti nepokretnosti koji se pribavljaju po službenoj dužnosti. Stavom 2. ovog člana propisano je da će sud na ročištu izvesti i druge dokaze koje učesnici predlože, ako nađe da su od značaja za određivanje naknade, a po potrebi će odrediti i veštačenje.

U konkretnom slučaju, visina tržišne cene eksproprisanih nepokretnosti utvrđena je u skladu sa odredbom člana 42. Zakona o eksproprijaciji. Poreska uprava, kao organ nadležan za utvrđivanje poreza za prenos apsolutnih prava na nepokretnostima, dala je svoju procenu tržišne vrednosti nepokretnosti. Međutim, kako to pravilno zaključuju nižestepeni sudovi, procena koju vrši Poreska uprava predstavlja najniži iznos naknade za eksproprisanu nepokretnost, pri čemu ovaj organ ne utvrđuje tržišnu vrednost eksproprisane nepokretnosti već samo daje njenu procenu, a sud je nadležan da utvrdi visinu naknade za eksproprisanu nepokretnost. U skladu sa citiranom odredbom člana 136. Zakona o vanparničnom postupku, u postupku se pored procene Poreske uprave mogu izvoditi i drugi dokazi, odnosno odrediti veštačenje ukoliko to predlažu učesnici u postupku, kao u konkretnom slučaju, nakon čega je tržišna vrednost eksproprisanih nepokretnosti utvrđena ocenom svih izvedenih dokaza.

Revizijama protivnika predlagača i krajnjeg korisnika neosnovano se ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava i navodi da nije pravilno primenjen član 42. Zakona o eksproprijaciji, te da je trebalo prihvatiti procenu visine tržišne vrednosti nepokretnosti koju je dala Poreska uprava. Međutim, u postupku je utvrđeno da je veštak izlazio na lice mesta i primenio sve kriterijume neophodne za utvrđivanje visine naknade za eksproprisanu nepokretnost, i to položaj parcela, njihov status, udaljenost od naseljenog mesta, položaj u odnosu na infrastrukturne objekte i sve ostale parametre, budući da se radi o gradskom građevinskom zemljištu opremljenom odgovarajućom infrastrukturom.

Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP.

Predlagaču nisu dosuđeni troškovi odgovora na reviziju, jer se ne radi o troškovima koji su bili potrebni radi vođenja parnice, u smislu člana 154. stav 1. ZPP.

Predsednik veća – sudija

Jasminka Stanojević, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić