.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 7131/2023
12.04.2023. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelice Bojanić Kerkez, predsednika veća, Vesne Stanković i Radoslave Mađarov, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., protiv tuženog BB iz ..., čiji je punomoćnik Snežana Kovačević, advokat iz ..., radi razvoda braka i zaštite od nasilja u porodici, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž2 456/22 od 13.10.2022. godine, u sednici veća održanoj 12.04.2023. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž2 456/22 od 13.10.2022. godine.
ODBIJA SE zahtev tuženog za naknadu troškova revizijskog postupka.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Drugog osnovnog suda u Beogradu P2 1249/20 od 04.04.2022. godine, stavom prvim izreke, određena je po službenoj dužnosti mera zaštite od nasilja u porodici, pa je zabranjeno tuženom da na bilo koji način dalje uznemirava tužilju i naloženo mu je da se uzdržava od svakog drskog, bezobzirnog i zlonamernog ponašanja kojim se ugrožava telesni integritet, duševno zdravlje ili spokojstvo tužilje, pod pretnjom prinudnog izvršenja. Stavom drugim izreke, odbijen je predlog za određivanje privremene mere tužilje u delu kojim je tražila da sud tuženom naloži da se iseli iz porodičnog stana u Beogradu, ..., ulica ... broj .. , kao neosnovan. Stavom trećim izreke, određeno je da mera zaštite od nasilja u porodici iz stava jedan izreke ostaje na snazi godinu dana od dana donošenja, kao i da izjavljena žalba protiv mere ne odlaže njeno izvršenje. Stavom četvrtim izreke, ukinuta je privremena mera određena rešenjem Drugog osnovnog suda u Beogradu P2 1249/20 od 03.12.2020. godine. Stavom petim izreke, odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove parničnog postupka.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž2 456/22 od 13.10.2022. godine, žalba tuženog je odbijena i prvostepena presuda potvrđena u stavovima prvom, trećem i petom izreke. Odbijeni su zahtevi tužilje i tuženog za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 1. ZPP, koja je učinjena u postupku pred drugostepenim sudom, pogrešne primene materijalnog prava i pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja.
Ispitujući pobijanu presudu u smislu odredbe člana 408. Zakona o parničnom postupku (,,Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 18/20), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije osnovana.
U postupku donošenja presude nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju Vrhovni kasacioni sud pazi po službenoj dužnosti. Navodi revizije da je drugostepeni sud počinio bitnu povredu iz člana 374. stav 1. ZPP, tako što je potvrđivanjem prvostepene presude u stavu prvom izreke, odlučio kontradiktorno u odnosu na stav četvrti izreke prvostepene presude, ne može biti predmet razmatranja Vrhovnog kasacionog suda po članovima 403. stav 1. i 407. ZPP, pošto prvostepena presuda u delu stava četvrtog nije bila predmet žalbenog pobijanja. Na potpuno i pravilno utvrđeno činjenično stanje, pravilno je primenjeno materijalno pravo.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, u toku ove parnice, koja je pokrenuta dana 11.09.2020. godine, delimičnom presudom od 09.03.2022. godine, razveden je brak parničnih stranaka zaključen dana ...1992. godine. Među strankama je prisutna dugogodišnja partnerska disfunkcija, u okviru koje su se dešavale eskalacije u vidu psihičkog i fizičkog nasilja tuženog prema tužilji. Dana 27.08.2020. godine, tuženi je tužilju fizički povredio, mehaničkim oruđem joj nanoseći otvorenu ranu iznad desne obrve. Iza toga, tuženom je izrečena hitna mera privremenog udaljavanja iz stana sa zabranom prilaska tužilji od 31.08.2020. godine, koja je produžena u trajanju od 30 dana, ali je on i nakon toga nekoliko puta dolazio u porodičnu kuću kada je dolazilo do rasprava. Nižestepeni sudovi u opisanim okolnostima nalaze da je neophodno pokazati nulti stepen tolerancije na nasilje, pa je na osnovu odredbi članova 197. i 198. Porodičnog zakona, drugostepeni sud potvrdio prvostepenu presudu kojom je po službenoj dužnosti određena mera zaštite od nasilja u porodici, čiji je cilj da kod ispoljenog psihičkog i fizičkog nasilja tuženi na osnovu pravnosnažne odluke ima zabranu ponavljanja sličnog ponašanja.
Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nižestepeni sudovi su pravilno primenili materijalno pravo, a bez uticaja na sudsku odluku je činjenica na kojoj tuženi istrajava u reviziji, da nakon 27.08.2020. godine nije bilo fizičkog nasilja i da stranke aktuelno ne kontaktiraju. Naime, tuženi je u dužem vremenskom periodu ispoljavao psihičko nasilje prema tužilji, kako pre, tako i nakon 27.08.2020. godine, kada je tužilju fizički napao i naneo joj telesnu povredu. Stoga, njegovo ponašanje se ne može standardizovati uobičajenim ponašanjem u porodičnim odnosima i valjano je po službenoj dužnosti, izrečena mera zaštite, koja je kompatibilna ispoljenom nasilju i služi sprečavanju budućeg sličnog ponašanja.
Tuženi nije postigao uspeh u postupku po reviziji, pa je njegov zahtev za naknadu troškova ovog postupka odbijen, na osnovu članova 165. stav 1. i 154. ZPP.
Iz iznetih razloga, na osnovu odredbe člana 414. stav 1. Zakona o parničnom postupku, odlučeno je kao u izreci.
Predsednik veća – sudija
Jelica Bojanić Kerkez,s.r.
Za tačnost otpravka
upravitelj pisarnice
Marina Antonić
