.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 7494/2022
03.11.2022. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Branke Dražić, Dragane Boljević, Gordane Džakula i Katarine Manojlović Andrić, članova veća, u parnici tužioca Grada Kraljeva, kojeg zastupa Gradsko pravobranilaštvo, protiv tuženog AA iz ..., čiji je punomoćnik Bora Nikolić advokat iz ..., radi sticanja bez osnova, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 226/22 od 02.02.2022. godine, u sednici veća održanoj dana 03.11.2022. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 226/22 od 02.02.2022. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 226/22 od 02.02.2022. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 226/22 od 02.02.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Kraljevu P 1874/20 od 04.11.2021. godine kojom je obavezan tuženi da na ime sticanja bez osnova u periodu od decembra 2012. godine do oktobra 2020. godine isplati tužiocu iznos od 548.817,05 dinara sa kamatom po Zakonu o zateznoj kamati počev od 01.11.2020. godine do isplate (stav prvi izreke) i da tužiocu plati troškove parničnog postupka u iznosu od 36.000,00 dinara (stav drugi izreke). Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je, zbog pogrešne primene materijalnog prava, blagovremeno izjavio reviziju predviđenu članom 404. ZPP (posebna revizija).
Tužilac je, podnetom tužbom zbog sticanja bez osnova tražio da se tuženi obaveže na plaćanje naknade za korišćenje stana namenjenog alternativnom smeštaju interno raseljenih lica, jer je taj stan nastavio da koristi nakon isteka vremena od tri godine predviđenog ugovorom o zakupu na određeno vreme od 20.08.2009. godine, bez zaključenog novog ugovora o zakupu i nakon izvršnosti presude Osnovnog suda u Kraljevu P 580/13 od 09.02.2017. godine kojom je obavezan da se iz stana iseli sa svim licima i stvarima.
Nižestepeni sudovi su odluku o obavezi plaćanja naknade za korišćenje tuđe stvari (član 219. Zakona o obligacionim odnosima) zasnovali na činjenici da tuženi, po isteku ugovorenog vremena trajanja zakupa, sporni stan koristi bez pravnog osnova. O ovoj obavezi sudovi su odlučivali uz uvažavanje činjenice da je stan namenjen za smeštaj interno raseljenih lica, ali i vodeći računa o pravima i obavezama koje je tužilac preuzeo ugovorom od 24.04.2008. godine zaključenim sa stranom agencijom koja u Srbiji realizuje program pomoći interno raseljenim licima, obezbeđivanjem alternativnih stambenih rešenja, na osnovu kojeg je sa tuženim i zaključio ugovor o zakupu na određeno vreme od 20.08.2009. godine, kao i relevantnim odredbama Zakona o socijalnom stanovanju.
S`obzirom na razloge kojima su nižestepeni sudovi obrazložili odluku u ovom sporu, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, ne postoji potreba razmatranja spornog pravnog pitanja - prava tuženog da nastavi sa korišćenjem stana sve dok postoji socijalna potreba. To pravo tuženom pripada, ali pod uslovom da po isteku prvog ugovora o zakupu na određeno vreme, po kojem nije imao obavezu plaćanja zakupnine, zaključi novi ugovor o zakupu na određeno vreme sa obavezom plaćanja zakupnine. Tuženi to nije učinio, zbog čega sporni stan koristi bez pravnog osnova.
Iz tog razloga, s`obzirom da revident ne dokazuje postojanje neujednačene sudske prakse, a po oceni revizijskog suda nema ni potrebe za novim tumačenjem prava, to je na osnovu člana 404. ZPP, odlučeno kao u prvom stavu izreke.
Revizija tuženog nije dozvoljena ni na osnovu člana 403. stav 3. ZPP. Vrednost predmeta spora pobijanog dela u iznosu od 548.817,50 dinara je očigledno niža od dinarske protivvrednosti od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe koja je merodavna za dozvoljenost revizije u smislu navedene odredbe.
Zbog toga je, na osnovu člana 410. stav 2. tačka 5. i člana 413. ZPP, odlučeno kao u drugom stavu izreke.
Predsednik veća - sudija
Branislav Bosiljković, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
