Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu odluku primenom člana 408. Zakona o parničnom postupku („Sl. glasnik RS“ br. 72/11... 18/20), pa je našao da revizija nije osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a tužilac u reviziji ne ukazuje na bitne povrede odredaba parničnog postupka iz kojih se po članu 407. ZPP revizija može izjaviti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je tuženom „Birač“ d.o.o. tokom 2009. godine isporučivao i fakturisao građevinski materijal, u vrednosti od ukupno 8.276.751,85 dinara, koji iznos mu nije isplaćen. Pravnosnažnom presudom Privrednog suda u Beogradu P 12443/11 od 18.05.2012. godine, održano je na snazi rešenje o izvršenju od 05.05.2011. godine i tuženi „Birač“ d.o.o. obavezan da navedeni iznos duga plati tužiocu, sa zakonskom zateznom kamatom i troškovima parničnog postupka. Tužilac je pokrenuo izvršni postupak protiv izvršnog dužnika, ovde tuženog „Birač“ d.o.o. na osnovu navedene izvršne isprave, koji je okončan rešenjem istog suda Ii 582/15 od 23.03.2017. godine, kojim je postupak obustavljen, budući da izvršni poverilac nije opredelio sredstva i predmete izvršenja. Tuženi „Birač“ d.o.o. je isporučeni građevinski materijal ugradio u poslovni objekat – halu, koja je sagrađena na kat.parceli .. KO ..., koja je bila u vlasništvu VV (osnivača navedenog privrednog društva). Rešenjem Trećeg osnovnog suda u Beogradu O 4890/15 od 22.09.2015. godine raspravljena je zaostavština iza pok. VV, pa su tuženi AA i BB, sinovi ostavioca, oglašeni za naslednike, između ostalog, na po ½ od 2059/4904 idealna dela kat.parcele .. KO ..., na osnovu kog rešenja su izvršili upis prava svojine u katastru nepokretnosti. Deoba kat.parcele .. KO ... izvršena je 09.12.2019. godine, pa su katastarske parcele .., .., .. podeljene (na način bliže opisan u nižestepenim presudama), a prilikom parcelacije i formiranja novih kat.parcela došlo je do prenumeracije objekata, tako da su objekti na novoformiranoj kat.parceli br. .. dobili nove brojeve, pa je stari objekat br. 2 spratnosti P+2 prenumerisan u objekat br. 3, koji se jednim delom nalazi na kat.parceli br. .. upisanoj u LN .. KO ..., koja je u privatnoj svojini tuženog BB (u udelu 1/1) u površini od 346 m2, po nameni poslovni objekat za koji nije utvrđena delatnost, nepoznatog držaoca, bez odobrenja za gradnju, a drugim delom na kat.parceli .. u površini od 25 m2. Ocenom nalaza veštaka građevinske struke utvrđeno je da je poslovni objekat – hala koja se nalazi na navedenim parcelama označena brojem 3, kao poslovna zgrada za koju nije utvrđena delatnost, izgrađena od armirano betonskih stubova i međuspratne konstrukcije, sa ispunom fasadnih zidova od glinenih blokova, koji je delom obložen zidnim fasadnim panelima, a krov pokriven krovnim panelima.

Polazeći od utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su odbili tužbeni zahtev ocenivši da nisu ispunjeni uslovi iz člana 22. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa za sticanje prava svojine na spornoj nepokretnosti stvaranjem nove stvari, budući da tužilac u smislu pravila o teretu dokazivanja iz člana 231. ZPP nije dokazao da je predmetni objekat – hala na kat.parceli .. i .. izgrađena isključivo ulaganjem tuženog „Birač“ d.o.o. te ugradnjom građevinskog materijala pribavljenog od tužioca, s obzirom da iz nalaza veštaka građevinske struke proizilazi da je navedeni objekat sačinjen i od drugih materijala za koje nema dokaza da su pripadali tuženom pravnom licu, odnosno nema dokaza da je izgradnja istog finansirana od strane tuženog pravnog lica. Tužilac je povukao tužbu prema tuženom AA budući da se objekat nalazi samo na parcelama u svojini tuženog BB.

Po oceni Vrhovog kasacionog suda neosnovani su navodi revizije o pogrešnoj primeni materijalnog prava.

Odredbom člana 21. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa („Sl. list SFRJ“ br. 6/80 i 36/90, „Sl. list SRJ“ br. 29/96 i „Sl. glasnik RS“, br. 115/2005) propisano je da se po samom zakonu pravo svojine stiče stvaranjem nove stvari, spajanjem, mešanjem, građenjem na tuđem zemljištu, odvajanjem plodova, održajem, sticanjem svojine od nevlasnika, okupacijom i u drugim slučajevima određenim zakonom, dok je odredbom člana 22. propisano da lice koje od svog materijala svojim radom izradi novu stvar stiče pravo svojine na tu stvar (stav 1), da pravo svojine na novu stvar pripada vlasniku od čijeg je materijala tu stvar, na osnovu pravnog posla, izradilo drugo lice (stav 2) i ako je neko od tuđeg materijala svojim radom izradio novu stvar, ona pripada njemu ako je savestan i ako je vrednost rada veća od vrednosti materijala, a ako su vrednosti jednake - nastaje susvojina (stav 3).

Saglasno navedenom, opšti je princip imovinskog prava sadržan u citiranim odredbama da se pravo svojine stiče stvaranjem nove stvari odnosno da lice, odnosno lica, koja svojim materijalom i svojim radom, a sa time se može izjednačiti i svojim sredstvima, izrade novu stvar, stiču pravo svojine na tu stvar. Predmet tužbenog zahteva je da se utvrdi da je tuženi „Birač“ d.o.o. vlasnik predmetnog objekta jer je prema navodima tužioca navedeni poslovni objekat sagrađen materijalom tuženog „Birač“ d.o.o. Međutim, u katastru nepokretnosti predmetna poslovna zgrada je označena kao nepokretnost čiji vlasnik, odnosno držalac nije utvrđen, a na osnovu izvedenih dokaza se ne može zaključiti da je tuženi „Birač“ d.o.o. vlasnik ove nepokretnosti, budući da iz nalaza veštaka građevinske struke proizilazi da je navedeni objekat sačinjen i od drugih materijala, kao i da je materijal kupljen od tužioca ugrađen na armirano betonske stubove i međuspratnu konstrukciju, za koji materijal (za armirano betonske stubove i međuspratnu konstrukciju) nema dokaza da je pripadao tuženom pravnom licu „Birač“ d.o.o., odnosno da je plaćen iz njegovih sredstava, niti dokaza da je izgradnja finansirana od strane ovog tuženog. Imajući u vidu navedeno i po oceni Vrhovnog kasacionog suda je pravilan zaključak nižestepenih sudova da tužilac u smislu pravila o teretu dokazivanja iz člana 231. ZPP nije dokazao da je predmetni objekat – hala izgrađena isključivo materijalom, sredstvima i ulaganjem tuženog „Birač“ d.o.o. Shodno navedenom, pravilno je njihovo stanovište da nisu ispunjeni uslovi za sticanje prava svojine stvaranjem nove stvari u smislu odredbe člana 22. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa. Stoga su neosnovani navodi revizije o pogrešnoj primeni materijalnog prava.

Na osnovu iznetog, primenom člana 414. stav 1. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Zvezdana Lutovac, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić