.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 944/2022
18.02.2022. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Marine Milanović, Dragane Boljević, Branke Dražić i Katarine Manojlović Andrić, članova veća, u parnici tužioca „MDS“ DOO Knjaževac, sa sedištem u Knjaževcu, protiv tuženog AA iz ..., čiji je punomoćnik Aleksandar Lazić, advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presuda Apelacionog suda u Beogradu Gž 8598/19 od 16.09.2021. godine, u sednici održanoj 18.02.2022. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 8598/19 od 16.09.2021. godine, kao o posebnoj reviziji.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 8598/19 od 16.09.2021. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 8598/19 od 16.09.2021. godine, stavom prvim izreke odbijene su žalbe tužioca i tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Obrenovcu P 455/18 od 25.03.2019. godine, kojom je održano na snazi rešenje o izvršenju Drugog osnovnog suda u Beogradu – Sudska jedinice u Obrenovcu Iv 6826/10 od 18.06.2010. godine kojom je obavezan tuženi da isplati tužiocu na ime duga iznos od 319.606,15 dinara, u pojedinačnim iznosima, sa zakonskom zateznom kamatom od dospeća svakog iznosa navedenog u računu do isplate, iznos od 16.192,00 dinara na ime troškova izvršnog postupka i iznos od 17.532,00 dinara na ime troškova parničnog postupka, sa zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate. Stavom drugim izreke odbijen je zahtev tužioca za naknadu troškova postupka po žalbi.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, pozivajući se na odredbu člana 404. ZPP.
Prema odredbi člana 404. stav 1. ZPP („Službeni glasnik RS“ br. 72/11...18/20), revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, a koja je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).
Vrhovni kasacioni sud je u granicama svojih ovlašćenja na osnovu člana 404. stav 1. ZPP, ocenio da u konkretnom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa i ujednačavanja sudske prakse, kao ni novog tumačenja prava, uzimajući u obzir vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, način presuđenja i razloge za usvajanje tužbenog zahteva. Naime, sporno pravno pitanje nije od opšteg interesa, već je vezano za konkretnu činjeničnu podlogu i rešavanje spornog odnosa stranaka. Tuženi uz reviziju ne prilaže sudske odluke koje bi potkrepile tvrdnju o neujednačenoj sudskoj praksi, a obrazloženja pobijanih presuda za odluku o usvajanju tužbenog zahteva tužioca u skladu sa postojećom sudskom praksom u tumačenju i primeni materijalnog prava – odredbi člana 516. Zakona o obligacionim odnosima i člana 85. Zakona o privredenim društvima. Razlozi na kojima su zasnovane odluke nižestepenih sudova u tom smislu odgovaraju i usklađeni su sa važećim tumačenjem prava i vladajućim pravnim shvatanjem u praksi nižestepenih sudova i revizijskog suda u primeni navedenih zakonskih odredbi, tako da ne postoji potreba za novim tumačenjem prava.
Iz navedenih razloga, na osnovu člana 404. stav 2. ZPP odlučeno je kao u prvom stavu izreke.
Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena ni kao redovna.
Odredbom člana 403. stav 3. ZPP, propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sprovima, kada se tužbeni zahtev odnosi na utvrđenje prava svojine na nepokretnostima ili potraživanju u novcu, na predaju stvaru ili izvršenje neke druge činidbe, ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.
Tužba je podneta 16.06.2010. godine, radi naknade štete, a vrednost predmeta spora pobijanog dela iznosi 319.606,15 dinara.
Kako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, revizija nije dozvoljena.
Na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Slađana Nakić Momirović,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
