.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 960/2022
11.02.2022. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Vesne Subić, predsednika veća, Jelice Bojanić Kerkez i Zorana Hadžića, članova veća, u parnici tužioca mal. AA iz ..., čiji je zakonski zastupnik majka BB iz ..., a čiji je punomoćnik Ljiljana Živković, advokat iz ..., protiv tuženog VV iz ..., čiji je punomoćnik Darko Nikolić, advokat iz ..., radi izmene odluke o visini izdržavanja, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž2 364/2021 od 05.10.2021. godine, u sednici veća održanoj dana 11.02.2022. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE, kao neosnovana, revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž2 364/2021 od 05.10.2021. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž2 364/2021 od 05.10.2021. godine, odbijena je, kao neosnovana, žalba tuženog i potvrđena presuda Osnovnog suda u Nišu P2 131/21 od 03.06.2021. godine, u stavu prvom, usvajajućem delu stava drugog i stavu trećem izreke, kojima je usvojen tužbeni zahtev, odlučeno da se izmeni obaveza po presudi Opštinskog suda u Nišu P 7466/07 od 01.04.2008. godine u delu o izdržavanju mal. AA i odlučeno da se obavezuje tuženi da na ime svog doprinosa za izdržavanje mal. tužioca plaća iznos od 30% od zarade koju ostvaruje, umanjeno za poreze i doprinose za obavezno socijalno osiguranje, svakog do 05. u mesecu za tekući mesec, počev od 15.12.2020. godine pa ubuduće, dok za to postoje zakonski uslovi, kao i da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 21.000,00 dinara.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.
Ispitujući pobijanu presudu, u smislu člana 408. Zakona o parničnom postupku ("Službeni glasnik RS", br. 72/2011…18/2020, u daljem tekstu: ZPP), Vrhovni kasacioni sud je ocenio da revizija tuženog nije osnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a u postupku pred drugostepenim sudom nije došlo do propusta u primeni ili do pogrešne primene koje od odredaba ovog zakona, pa nema ni povrede iz člana 374. stav 1. ZPP na koju se revizijom ukazuje Drugostepeni sud je u obrazloženju pobijane presude ocenio sve žalbene navode tuženog i dao razloge koje je uzeo u obzir, a koji su bili od značaja za pravilnu odluku o izjavljenoj žalbi.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, presudom Opštinskog suda u Nišu P 55/06 od 20.02.2006. godine razveden je brak tuženog i majke maloletnog tužioca BB, odlučeno je da roditelji zajednički vrše roditeljsko pravo, s tim da dete živi sa majkom, tuženi je obavezan da na ime svog doprinosa za izdržavanje mal. deteta isplaćuje 15% od svoje mesečne zarade i određen je model održavanja kontakata mal. deteta sa ocem. Ova presuda izmenjena je presudom Opštinskog suda u Nišu P 7466/07 od 01.04.2008. godine na taj način što je maloletno dete povereno majci, a tuženi je obavezan da na ime doprinosa u izdržavanju maloletnog AA plaća mesečno 18% od svojih mesečnih primanja, počev od 06.06.2007. godine pa ubuduće.
Mal. tužilac je rođen ...2005. godine i u vreme zaključenja glavne rasprave pred prvostepeni sudom je imao navršenih 15 godina života. Pohađa privatnu srednju ... školu „GG“ u ..., u kojoj školarina za jedan mesec iznosi 13.000,00 dinara. Njegove mesečne potrebe procenjene su na mesečni iznos od 34.500,00 dinara i odnose se na zadovoljenje potreba za ishranom, održavanjem higijene, za nabavku neophodne odeće i obuće, za nabavku školskih udžbenika i pribora za školu, kao i za podmirenje troškova izlazaka sa vršnjacima, za internet i mobilni telefon.
Majka maloletnog tužioca je u radnom odnosu u preduzeću „DD“ d.o.o Beograd i ostvaruje mesečnu zaradu u iznosu od 40.000,00 dinara. Sa maloletnim AA živi u kući svojih roditelja, koji su penzioneri. Nema izdataka za zakup stana, ali učestvuje u plaćanju komunalnih troškova koji mesečno u proseku iznose 25.000,00 dinara. Nema nepokretnosti u svom vlasništvu, niti zakonsku obavezu izdržavanja drugih lica, osim mal. AA.
Tuženi je u radnom odnosu u JKP „ĐĐ“ iz ... i ostvaruje mesečne prihode u visini od oko 73.500,00 dinara. Živi sam u jednosobnom stanu u svom vlasništvu i plaća komunalne troškove u iznosu od oko 10.000,00 dinara. Zdrav je i pored zakonske obaveze izdržavanja maloletnog AA nema obavezu da izdržava druga lica.
Minimalna suma izdržavanja prema rešenju Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja od 07.05.2021. godine iznosi 31.533,00 dinara.
Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno su nižestepeni sudovi primenom materijalnog prava iz čl. 154, 160, 162. i 164. Porodičnog zakona ocenili da su ispunjeni uslovi za izmenu visine izdržavanja i povećanje obaveze tuženog da doprinosi izdržavanju mal. tužioca.
Na strani tužioca su se, od donošenja prethodne presude o izdržavanju, promenile okolnosti utoliko što je tužilac tada imao nepune 3 godine, a u vreme presuđenja u ovoj pravnoj stvari ima 15 godina i učenik je srednje škole, pa su se u skladu sa njegovim kalendarskim uzrastom povećale i njegove mesečne potrebe, utvrđene na mesečni iznos od 34.500,00 dinara. Na strani majke tužioca i tuženog su se u odnosu na ranije donetu presudu promenile okolnosti utoliko što su tada ostvarivali zaradu u znatno manjem iznosu od zarade koju ostvaruju u tekućem periodu, (majka je ostvarivala 17.000,00 dinara, a tuženi 45.000,00 dinara), pa su se povećale i njihove mogućnosti kao zakonskih obveznika izdržavanja.
Neosnovano se navodima revizije tuženog osporava pravilna primena materijalnog prava.
Nižestepeni sudovi su cenili sve okolnosti na strani mal. tužioca kao poverioca i oba roditelja kao dužnika izdržavanja, koje su od značaja za ocenu mogućnosti svakog od roditelja da doprinosi izdržavanju svog mal. deteta, pa kako je takva ocena zasnovana na savesnoj i brižljivoj oceni svakog dokaza zasebno i svih dokaza kao celine, što je vidljivo iz obrazloženja pobijane odluke, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, iznos na koji je tuženi pobijanom odlukom obavezan (izražen procentualno u odnosu na zaradu tuženog) je adekvatan da doprinese zadovoljenju potreba mal. deteta, da mu omogući nivo životnog standarda kakav uživa tuženi kao dužnik izdržavanja, a da pritom ne dovede u pitanje egzistenciju tuženog.
Ovo imajući u vidu utvrđene mesečne potrebe deteta, koje suprotno navodima revizije ne obuhvataju troškove školarine privatne srednje škole koju pohađa tužilac, a koje isključivo snosi majka tužioca, niti kupovinu skupe „markirane“ garderobe, već nabavku neophodne odeće i obuće, minimalnu sumu izdržavanja koja se koristi kao korektiv prilikom određivanja potreba primaoca izdržavanja, visinu prihoda i rashoda roditelja kao dužnika izdržavanja, kao i činjenicu da je tuženi zdrav, radno sposoban, da nema drugih lica koje je dužan da izdržava, da živi u svom stanu, odnosno nema izdataka za zakupninu, da ostvaruje znatno veću zaradu od majke tužioca, a da se majka tužioca, pored toga što plaća školarinu za mal. dete i zadovoljava ostale njegove finansijske potrebe, svakodnevno stara, brine o njemu i vaspitava ga.
Stoga, po oceni Vrhovnog kascionog suda, iznos na koji je tuženi pobijanom odlukom obavezan nije previsoko određen i suprotno navodima revizije ne prevaljuje teret izdržavanja deteta samo na tuženog. Udovoljenje zahtevu u manjem iznosu od dosuđenog ne bi bilo u skladu sa kriterijumima propisanim Porodičnim zakonom, pravilno utvrđenim prema potrebama deteta na mesečnom nivou i mogućnostima oba roditenja kao jednakih obveznika izdržavanja.
Vrhovni kasacioni sud je cenio i ostale navode revizije, kojima se ne dovodi u sumnju pravilnost pobijane presude, zbog čega ti navodi nisu posebno obrazloženi.
Iz navedenih razloga, primenom člana 414. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci.
Predsednik veća – sudija
Vesna Subić,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
