Rev2 1158/2024 3.5.9; zarada, minimalna zarada, minimalna cena rada, naknada zarade i druga primanja

Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 1158/2024
06.11.2024. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelice Bojanić Kerkez, predsednika veća, Vesne Stanković, Radoslave Mađarov, Jasmine Simović i Irene Vuković, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., koju zastupa Milinko Trifković, advokat iz ..., protiv tužene Agroindustrijsko komercijalne banke „AIK BANKA“ ad Beograd iz Beograda, koju zastupa Marko Repić, advokat iz ..., radi poništaja aneksa ugovora o radu, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3193/22 od 25.01.2023. godine, u sednici održanoj dana 06.11.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3193/22 od 25.01.2023. godine.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3193/22 od 25.01.2023. godine.

ODBIJA SE kao neosnovan zahtev tužilje za naknadu troškova revizijskog postupka.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 798/19 od 12.04.2022. godine, prvim stavom izreke, poništen je kao nezakonit aneks broj 3 ugovora o radu od 16.01.2019. godine, zaključen između tužilje i tužene i zaveden pod brojem ../19. Drugim stavom izreke obavezana je tužena da tužilji naknadi parnične troškove u iznosu od 412.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti do isplate.

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3193/22 od 25.01.2023. godine, prvim stavom izreke, odbijene su kao neosnovane žalbe tužilje i tužene i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 798/19 od 12.04.2022. godine. Drugim stavom izreke odbijen je kao neosnovan zahtev tužene za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravosnažne presude donete u drugom stepenu tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnogprava sa predlogom da se razmotri primenom člana 404. ZPP.

Prema odredbi člana 404. stav 1. ZPP revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).

Na osnovu ovlašćenja iz člana 404. stav 1. ZPP Vrhovni sud je ocenio da ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa i ujednačavanjem sudske prakse, kao ni novog tumačenja prava, uzimajući u obzir vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, način presuđenja i razloge koje su nižestepeni sudovi dali za svoje odluke. Tužena uz reviziju nije priložila dokaz o postojanju različitih sudskih odluka u istoj činjeničnoj i pravnoj situaciji kao u konkretnom slučaju, pa nije ispunjen zakonski uslov koji se odnosi na potrebu za ujednačavanjem sudske prakse, jer u pogledu primene člana 171. stav 1. i 172. Zakona o radu, postoji ujednačena sudska praksa. Obrazloženja pobijanih presuda za odluke o usvajanju tužbenog zahteva, u skladu su sa postojećom sudskom praksom u tumačenju i primeni materijalnog prava. Razlozi na kojima su zasnovane odluke nižestepenih sudova odgovaraju i usklađene su sa vladajućim pravnim shvatanjem, tako da ne postoji potreba za novim tumačenjem prava. Iz navedenih razloga odlučeno je kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozovoljenost revizije u smislu člans 403. stav 1. i člana 441. u vezi sa članom 410. stav 2. tačka 5. ZPP („Službeni glasnik RS“ broj 72/11 sa izemenama i dopunama), Vrhovni sud je našao da revizija nije dozvoljena.

Prema članu 403. stav 1. ZPP, protiv pravosnažne presude donete u drugom stepenu stranke mogu da izjave reviziju u roku od 30 dana od dana dostavljanja presude. Prema članu 441. ZPP revizija je dozvoljena u parnicama u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa.

Pravosnažnom presudom koja se revizijom pobija u konkretnom slučaju poništen je ankes broj 3. ugovora o radu od 16.01.2019. godine, zaključen između tužilje i tužene i zaveden pod brojem ../19. Navedeni aneks ugovora o radu zaključen je na osnovu ugovora o radu sa prethodnim poslodavcem broj .. od 04.06.2015. godine, koji je sa svim aneksima prenet kod tuženog, odnosno preuzet od strane tuženog kao novog poslodavca.

Imajući u vidu izložene zakonske propise i činjenično stanje utvrđeno u konkretnom slučaju, nema mesta primeni odredbe člana 441. ZPP, jer odluka o zakonitosti predmetnog aneksa ugovora ne predstavlja spor o zasnivanju, postojanju ili prestanku radnog odnosa.

Primenom člana 403. stav 3. ZPP, prema kome revizija nije dozvoljena ukoliko vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe, Vrhovni sud je utvrdio da nije bilo mesta razmatranju izjavljene revizije kao dozvoljene primenom citiranog propisa, jer je prema tužbi od 13.03.2019. godine vrednost spora 1.000,00 dinara, što očigledno ne prelazi revizijski cenzus.

Na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća-sudija

Jelica Bojanić Kerkez,s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković