Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 1272/2015
15.07.2015. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Ljubice Milutinović, predsednika veća, Biljane Dragojević, Jasminke Stanojević, Milomira Nikolića i Slađane Nakić-Momirović, članova veća, u parnici tužilje T.Đ. iz N.S., čiji je punomoćnik V.K., advokat iz n.S., protiv tuženog Zavoda za zdravstvenu zaštitu radnika Novi Sad iz Novog Sada, čiji je punomoćnik Z.B., advokat iz N.S., radi poništaja aneksa ugovora o radu, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 1760/14 od 22.10.2014. godine, u sednici održanoj 15.07.2015. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE predlog za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj po osnovu člana 404. ZPP.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 1760/14 od 22.10.2014. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Novom Sadu P1 1784/13 od 18.03.2014. godine poništen je kao nezakonit aneks ugovora o radu br. 08-734/3 od 10-07.2013. godine i obavezan tuženi da tužilju vrati na radno mesto pomoćnika direktora za pravne poslove u skladu sa ugovorom o radu br. 08-455/1 od 15.05.2013. godine, kao i da joj naknadi troškove parničnog postupka od 52.500,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 1760/14 od 22.10.2014. godine odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, predlažući da se o reviziji odlučuje kao izuzetno dozvoljenoj zbog razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa, pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana i radi ujednačavanja sudske prakse.

Vrhovni kasacioni sud nije prihvatio predlog tuženog za odlučivanje o reviziji kao o izuzetno dozvoljenoj reviziji po članu 404. ZPP, zato što sporno pravno pitanje nije od opšteg interesa ili interesa ravnopravnosti građana, a nema ni potrebe za ujednačavanjem sudske prakse ili novim tumačenjem prava.