Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Dobrile Strajina i Marine Milanović, članova veća, u pravnoj stvari tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Svetislav Pantović, advokat iz ..., protiv tužene Opšte bolnice Novi Pazar, čiji je punomoćnik Rešad Plojović, advokat iz ..., radi naknade nematerijalne štete, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 2258/18 od 10.01.2019. godine, u sednici održanoj 05.03.2020. godine, doneo je

R E Š E NJ E

UKIDA SE presuda Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 2258/18 od 10.01.2019. godine i predmet vraća drugostepenom sudu na ponovno suđenje.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Novom Pazaru P1 136/16 od 19.03.2018. godine, stavom prvim izreke, odbijen je, kao neosnovan, zahtev tužilje kojim je tražila da se obaveže tužena da joj na ime naknade nematerijalne štete za pretrpeljene duševne bolove zbog umanjenja životne aktivnosti isplati 1.200.000,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od dana donošenja presude do isplate. Stavom drugim izreke, odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove postupka.

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 2258/18 od 10.01.2019. godine, preinačena je prvostepena presuda, tako što je usvojen zahtev tužilje i obavezana tužena da tužilji na ime naknade nematerijalne štete za pretrpljene duševne bolove zbog umanjenja životne aktivnosti isplati 1.200.000,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 19.03.2018. godine do isplate, kao i da tužilji na ime troškova postupka plati 351.825,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od dana izvršnosti presude do isplate.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužena je blagovremeno izjavila reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pravilnost pobijane presude na osnovu člana 408. u vezi sa članom 403. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku-ZPP („Sl. glasnik RS“, br. 72/11, 87/18), Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilja je po zanimanju ... . Dugogodišnji je radnik tužene (preko 32 godine). Od dana stupanja na rad 2,5 godine je radila kao ..., 4 godine kao ..., 5 godina na ..., a preostali period, kao i sada radi u ... kabinetu na ... poslovima. Tužilja, je radi utvrđivanja profesionalne bolesti od strane izabranog lekara upućena na ambulantno ispitivanje 18.10.2012. godine u Centar za utvrđivanje i lečenje profesionalnih bolesti Instituta za medicinu rada Srbije. Nakon ispitivanja od strane navedenog Instituta izdata je ekspertiza 20.04.2013. godine, kojom je tužilji utvrđeno profesionalno oboljenje (...) u skladu sa članom 24. Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju. Tužilja je saznala da je obolela od ... tokom 1992. godine, kada se zbog bolova javila lekaru. Iz nalaza i mišljenja sudskog veštaka dr Gojka Filipovića, specijaliste medicine rada, utvrđeno je da kod tužilje postoji umanjenje životne aktivnosti sa kompenzovanom funkcijom jetre od 60%, a koje umanjenje se manifestuje u nemogućnosti podizanja i nošenja tereta, rad u nefiziološkom položaju tela, savijanje, saginjanje, čučanje, opružanje i ostalo, da apsolutno nije sposobna za rad u nepovoljnim klimatskim i mikroklimatskim uslovima, da je za kućne poslove ograničeno sposobna, zbog oštećenja lokomotornog aparata, kao i da je za trčanje apsolutno nesposobna.

Polazeći od tako utvrđenog činjeničnog stanja prvostepeni sud je odbio, kao neosnovan zahtev tužilje, sa obrazloženjem da se iz izvedenih dokaza nije mogla utvrditi jačina i intenzitet trajanja duševnih bolova kod tužilje, jer tužilja nije predložila veštačenje od strane sudskog veštaka neuropsihijatra na okolnost pretrpljenih duševnih bolova zbog umanjenja životne aktivnosti.

Drugostepeni sud je preinačio prvostepenu presudu i usvojio zahtev tužilje, sa obrazloženjem da je Ekspertizom Centra za utvrđivanje i lečenje profesionalnih bolesti Insitututa za medicinu rada Srbije od 20.04.2013. godine kod tužilje utvrđeno hronično profesionalno oboljenje (...) i uzročno-posledična veza između ... pozitinosti i obavljanja poslova ... i da je na osnovu nalaza i mišljenja sudskog veštaka specijaliste medicine rada utvrđeno da kod tužilje zbog navedenog profesionalnog oboljenja koje je praćeno teškim oštećenjem jetre postoji umanjenja životna aktivnost od 60%, kao i sve posledice umanjenja životne aktivnosti, i da tužilji, u smislu člana 200. Zakona o obligacionim odnosima pripada pravo na naknadu ovog vida nematerijalne štete, zbog čega je obavezao tuženu da tužilji isplati iznos od 1.200.000,00 dinara sa kamatom.

Vrhovni kasacioni sud nalazi da se osnovano revizijom tužene ukazuje da je pobijana odluka doneta uz pogrešnu primenu materijalnog prava, zbog čega je činjenično stanje nepotpuno utvrđeno.

Naime, tužena je u toku prvostepenog postupka (u odgovoru na tužbu) istakla prigovor zastarelosti potraživanja tužilje, koji prigovor nije cenjen od strane drugostepenog suda, pa kako je na ovaj način, zbog pogrešne primene materijalnog prava činjenično stanje ostalo nepotpuno utvrđeno, a nije bilo uslova za preinačenje kao u izreci.

U ponovnom postupku drugostepeni sud će radi pravilne primene materijalnog prava utvrditi činjenično stanje imajući u vidu primedbe iz ovog rešenja, kada je u pitanju prigovor zastarelosti potraživanja i pravilnom primenom materijalnog prava doneti novu i zakonitu odluku.

Predsednik veća – sudija

Slađana Nakić Momirović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić