Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 1657/2021
03.11.2021. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Zvezdane Lutovac, predsednika veća, Dragane Marinković i Gordane Komnenić, u parnici iz radnog odnosa tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Slobodan Vasiljević, advokat iz ..., protiv tuženog Preduzeća za proizvodnju, trgovinu i usluge „Dan Group“ DOO iz Valjeva, koga zastupa Dušan Savić, advokat iz ..., radi poništaja rešenja, reintegracije i utvrđenja, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3898/20 od 29.01.2021. godine, u sednici održanoj 03.11.2021. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3898/20 od 29.01.2021. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Valjevu P1 298/19 od 21.10.2020. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužilje da se poništi kao nezakonito rešenje o otkazu tuženog od ... godine i da se tuženi obaveže da je vrati na rad. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužilje da se utvrdi da je u radnom odnosu kod tuženog od ... godine što je tuženi dužan priznati i trpeti. Stavom trećim izreke, obavezana je tužilja da tuženom naknadi troškove parničnog postupka.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3898/20 od 29.01.2021. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužilje i potvrđena prvostepena presuda. Stavom drugim izreke, odbijeni su kao neosnovani zahtevi tužilje i tuženog za naknadu troškova po žalbi.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilja je izjavila reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.
Ispitujući pravilnost pobijane presude u smislu člana 408. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija neosnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju Vrhovni kasacioni sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilja je zaposlena kod tuženog kao poslodavca po osnovu ugovora o radu na određeno vreme. Prvi put zasnovala je radni odnos ugovorom o radu na određeno vreme na period ... godine da bi nakon toga bez prekida u smislu člana 37. Zakona o radu sa poslodavcem sukcesivno zaključila još tri ugovora o radu na određeno vreme identične sadržine pri čemu je u utuženom periodu neprekidno obavljala istovrsne poslove i to poslove radnika u ... Po zaključenim ugovorima, tužilja je kod tuženog bila u radnom odnosu na određeno vreme bez prekida ukupno 10 meseci i to počev od ... godine do ... godine. U navedenom periodu se tužilja prilikom dolaska na posao povredila ... godine zbog čega je dva meseca bila na bolovanju. Po zaključenju bolovanja, sa tuženim je zaključila još dva ugovora o radu na određeno vreme i to ugovor o radu od ... godine za period od 06.03-... godine i ugovor o radu od ... godine za period od ... godine nakon čega je tuženi dana ... godine doneo pobijano rešenje o otkazu. Iz sadržine rešenja o otkazu proizlazi da je tužilji radni odnos kod tuženog prestao zaključno sa ... godine, da je osnov njegovog donošenja istek roka na koji je radni odnos zasnovan.
Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno su nižestepeni sudovi odbili zahtev tužilje za utvrđenje da je zasnovan radni odnos na neodređeno vreme i da je rešenje o otkazu nezakonito.
Prema članu 37. Zakona o radu ugovor o radu može da se zaključi na određeno vreme za zasnivanje radnog odnosa čije je trajanje unapred određeno objektivnim razlozima koji su opravdani rokom ili izvršenjem određenog posla ili nastupanjem određenog događaja, za vreme trajanja tih potreba (stav 1); poslodavac može zaključiti jedan ili više ugovora iz stava 1. ovog člana na osnovu kojih se radni odnos sa istim zaposlenim zasniva za period koji sa prekidima ili bez prekida ne može biti duži od 24 meseca (stav 2); ako je ugovor o radu na određeno vreme zaključen suprotno odredbama ovog zakona ili ako zaposleni ostane na radu kod poslodavca najmanje pet radnih dana po isteku vremena za koji je ugovor zaključen, smatra se da je radni odnos zasnovan na neodređeno vreme (stav 6).
Na osnovu citirane zakonske odredbe, za tzv. preobražaj radnog odnosa neophodno je da zaposleni radi za poslodavca minimum 24 meseca na istim ili sličnim poslovima. U konkretnom slučaju tužilja je kod tuženog radila 10 meseci, zbog čega nisu ispunjeni uslovi iz citirane zakonske odredbe za utvrđenje preobražaja tužiljinog radnog odnosa iz radnog odnosa na određeno vreme u radni odnos na neodređeno vreme.
Ispitujući zakonitost donetog rešenja o otkazu koje je doneto zbog isteka roka na koji je radni odnos zasnovan, pravilno su nižestepeni sudovi zaključili da je ovakvo rešenje zakonito.
Prema članu 175. stav 1. Zakona o radu radni odnos prestaje istekom roka za koji je zasnovan.
Okolnost što je pre tužilje na istim poslovima kod tuženog radilo drugo lice u periodu od 10 godina, ne znači samo po sebi da bi na tom istom radnom mestu tužilja radila isti ili veći broj godina. Osim toga, neizjašnjavanje o ovom (žalbenom) navodu ne predstavlja bitnu povredu odredaba parničnog postupka niti utiče na pravilnost donete odluke.
Na osnovu člana 414. stav 1. ZPP odlučeno je kao u izreci.
Predsednik veća - sudija
Zvezdana Lutovac, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić