Rev2 1897/2024 3.19.1.25.1.4; posebna revizija

Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 1897/2024
21.08.2024. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelice Bojanić Kerkez, predsednika veća, Radoslave Mađarov, Jasmine Simović, Zorice Bulajić i Irene Vuković, članova veća, u parnici tužioca AA iz sela ..., čiji je punomoćnik Sava Stojiljković, advokat iz ..., protiv tuženog Zavoda za urgentnu medicinu iz ..., čiji je punomoćnik Vladimir Zdravković, advokat iz ..., radi utvrđenja ništavosti odredbi aneksa ugovora o radu, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 707/2024 od 14.03.2024. godine, u sednici održanoj 21.08.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 707/2024 od 14.03.2024. godine, u stavu prvom izreke.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 707/2024 od 14.03.2024. godine, u stavu prvom izreke.

ODBIJA SE kao neosnovan zahtev tuženog za naknadu troškova revizijskog postupka.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Nišu P1 1092/2023 od 30.11.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev da se utvrdi da je ništava i da ne proizvodi pravno dejstvo odredba člana 2. Aneksa ugovora o međusobnim pravima, obavezama i odgovornosti (o radu) broj .. od 14.03.2007. godine, zaveden kod tuženog pod brojem .. dana 08.02.2021. godine. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev da se utvrdi da je ništava i da ne proizvodi pravno dejstvo odredba člana 2. Aneksa ugovora o međusobnim pravima, obavezama i odgovornosti (o radu) broj .. od 14.03.2007. godine zaveden kod tuženog pod brojem .. dana 10.08.2021. godine. Stavom trećim izreke, tužilac je obavezan da tuženom nadoknadi parnične troškove od 271.125,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž1 707/2024 od 14.03.2024. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužioca i potvrđena prvostepena presuda u stavovima prvom i drugom izreke. Stavom drugim izreke, preinačena je odluka o troškovima postupka sadržana u stavu trećem izreke prvostepene presude, tako što je tužilac obavezan da tuženom nadoknadi parnične troškove od 121.500,00 dinara, a deo zahteva za naknadu troškova preko dosuđenog do iznosa od 271.125,00 dinara je odbijen kao neosnovan.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, u delu stava prvog izreke, tužilac je, na osnovu člana 404. ZPP, blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 407. stav 1. tačka 3. u vezi člana 374. stav 1. ZPP.

Tuženi je podneo odgovor na reviziju.

Odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 10/23), propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).

O pravu tužioca, vozača sanitetskog vozila kod tuženog, na platu koja se po spornim odredbama Aneksa ugovora o radu od 08.02.2021. godine i 10.08.2021. godine obračunava sa polazištem na koeficijent od 8,98, odlučeno je pozivom na Uredbu o koeficijentima za obračun i isplatu plata zaposlenih u javnim službama („Službeni glasnik RS“ br. 44/2001 ... 48/21). Nije prihvaćeno stanovište tužioca, koji nema završenu srednju školu zdravstvene struke u smislu člana 166. Zakona o zdravstvenoj zaštiti, o pravu na platu sa polazištem na koeficijent od 13,57, pošto u sanitetskom prevozu učestvuje samo kao deo tima koji sprovodi postupak sanitetskog transporta. Imajući u vidu utvrđene činjenice i materijalnopravne razloge na kojima je zasnovana pobijana presuda, Vrhovni sud nalazi da u konkretnom slučaju ne postoje pravna pitanja zbog kojih bi bilo potrebe da se o izjavljenoj reviziji odluči kao o posebnoj. Presude Osnovnog suda u Nišu, koje su priložene uz reviziju, odnose se na isplatu zarada zaposlenih kod tuženog tokom 2007. i 2008. godine, pa imajući u vidu sadržinu tražene pravne zaštite u predmetnom sporu, ne predstavljaju dokaz o postojanju neujednačenog postupanja u bitno istovrsnim činjeničnim situacijama.

Iz navedenih razloga, na osnovu člana 404. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u stavu prvom stavu izreke.

Ispitujući dozvoljenost izjavljene revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, kao redovne, Vrhovni sud je utvrdio da je revizija nedozvoljena.

U parnicama iz radnih odnosa revizija je dozvoljena po članu 441. ZPP u parnicama o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa.

Osim navedenih sporova, u parnicama iz radnog odnosa revizija je dozvoljena u imovinskopravnim sporovima po opštem režimu iz člana 403. ZPP.

U ostalim sporovima iz radnog odnosa, revizija nije dozvoljena, pa kako je predmet spora poništaj aneksa ugovora o radu zaključenih među strankama, u delu elemenata kojim sporazumno određuju visinu zarade, odluka u stavu drugom izreke, doneta je na osnovu člana 413. ZPP.

Na osnovu odredbi člana 165. stav 1. i 154. ZPP, stavom trećim izreke odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova revizijskog postupka, pošto navodi odgovora na reviziju nisu bili potrebni za donošenje odluke o izjavljenom vanrednom pravnom leku.

Predsednik veća – sudija

Jelica Bojanić Kerkez,s.r.

Za tačnost otpravka

zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković