Vrhovni kasacioni sud u veću sastavljenom od sudija: Vesne Popović, predsednika veća, Lidije Đukić i Božidara Vujičića, članova veća, u pravnoj stvari tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Svetlana Ratković, advokat iz ..., protiv tužene Opštine Svilajnac, koju zastupa Opštinski javni pravobranilac, radi poništaja rešenja o naknadi štete, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1375/17 od 29.01.2018. godine, u sednici održanoj 10.07.2019. godine, doneo je

R E Š E NJ E

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1375/17 od 29.01.2018. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Despotovcu, Sudske jedinice u Svilajncu, P1 77/14 od 26.12.2016. godine, poništeno je rešenje načelnika Opštinske uprave Opštine Svilajnac od 30.12.2011. godine, kojim je odbijen prigovor tužioca izjavljen protiv rešenja načelnika Opštinske uprave Opštine Svilajnac od 28.11.2011. godine, kao i rešenje načelnika Opštinske uprave Opštine Svilajnac od 28.11.2011. godine, kojim je tužilac obavezan da na ime naknade štete plati 958.100,00 dinara, koji iznos je utvrđen zapisnikom komisije za utvrđivanje štete od 28.11.2011. godine. Istom presudom obavezana je tužena da tužiocu naknadi troškove postupka od 430.687,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1375/17 od 29.01.2018. godine, preinačena je prvostepena presuda tako što je odbijen tužbeni zahtev kojim je tužilac tražio da se poništi rešenje načelnika Opštinske uprave Opštine Svilajnac od 30.12.2011. godine, kojim je odbijen prigovor tužioca izjavljen protiv rešenja je načelnika Opštinske uprave Opštine Svilajnac od 28.11.2011. godine, kao i rešenje načelnika Opštinske uprave Opštine Svilajnac od 28.11.2011. godine, kojim je tužilac obavezan da na ime naknade štete plati 958.100,00 dinara, a tužilac je obavezan da tuženoj naknadi troškove postupka od 358.500,00 dinara.

Protiv pravnosnažne presude donesene u drugom stepenu tužilac je izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 401. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Sl. glasnik RS“ broj 125/04 i 111/09), koji se primenjuje na osnovu 506. stav 1. ZPP („Sl. glasnik RS“ broj 72/11), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena.

Tužba u ovoj pravnoj stvari podneta je 17.01.2012. godine, radi poništaja rešenja tužene kojom je tužilac obavezan da tuženoj, kao poslodavcu, naknadi materijalnu štetu od 430.687,00 dinara, što prema srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe, od 104,7065 dinara za 1 evro, predstavlja dinarsku protiv- vrednost iznosa od 4.113,28 evra.

Prema prirodi tražene pravne zaštite ova parnica spada u parnice iz radnih sporova. Međutim, primenom člana 439. Zakona o parničnom postupku, u parnicama iz radnih sporova revizija je dozvoljena u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. Van ovih radnih sporova revizija nije dozvoljena, osim ukoliko se tužba ne odnosi na novčano potraživanje, kada se primenjuje opšti režim dopuštenosti ovog pravnog leka, prema vrednosti spora.

Odredbom člana 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama ZPP („Sl. glasnik RS“ br. 55/14), koji reguliše dozvoljenost revizije u svim sporovima koji nisu pravnosnažno rešeni do 31.05.2014. godine, odnosno do dana stupanja na snagu ovog zakona, propisano je da je revizija dozvoljena u svim postupcima u kojima vrednost predmeta spora pobijenog dela prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Imajući u vidu da se u konkretnom slučaju ne radi o parnici iz radnog spora u smislu člana 439. Zakona o parničnom postupku (kod kojih je revizija uvek dozvoljena), iako tužilac tužbom traži zaštitu prava iz radnog odnosa, jer predmet tražene pravne zaštite nije zasnivanje, postojanje ili prestanak radnog odnosa, već se radi o imovinsko-pravnom sporu u kome se tužbeni zahtev odnosi na novčano potraživanje, a u kome je vrednost pobijanog dela pravnosnažne presude ispod granične vrednosti za dozvoljenost revizije, od 40.000 evra, to Vrhovni kasacioni sud nalazi da je revizija nedozvoljena, primenom člana 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama ZPP.

U skladu sa iznetim, a na osnovu člana 413. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Vesna Popović,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić