Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dragane Marinković, predsednika veća, Marine Milanović i Zorice Bulajić, članova veća, u parnici tužilaca: AA iz ..., BB iz ..., VV iz ..., GG iz ..., DD iz ..., ĐĐ iz ..., EE iz ..., ŽŽ iz ..., ZZ iz ..., II iz ..., JJ iz ..., KK iz ..., LL iz ..., LJLJ iz ..., MM iz ..., NN iz ..., NJNJ iz ..., OO iz ..., PP iz ..., RR iz ..., SS iz ..., TT iz ..., ĆĆ iz ..., UU iz ..., FF iz ..., HH iz ..., CC iz ..., čiji je zajednički punomoćnik Milan Melajac, advokat iz ..., protiv tuženog Republičkog hidrometeorološkog zavoda Srbije iz Beograda, koga zastupa Državni pravobranilac iz Beograda, radi isplate, odlučujući o reviziji tužilaca AA, BB, VV, GG, DD, ĐĐ, EE, ŽŽ, ZZ, II, JJ, KK, LL, LJLJ, MM, NN, NJNJ i OO izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 623/21 od 03.11.2021. godine, u sednici održanoj 25.01.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilaca AA, BB, VV, GG, DD, ĐĐ, EE, ŽŽ, ZZ, II, JJ, KK, LL, LJLJ, MM, NN, NJNJ i OO izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 623/21 od 03.11.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Drugog osnovnog suda u Beogradu P1 295/18 od 10.09.2020. godine, stavom prvim izreke, usvojen je tužbeni zahtev tužilaca AA, BB, VV, GG, DD, ĐĐ, EE, ŽŽ, ZZ, II, JJ, KK, LL, LJLJ, MM, NN, NJNJ i OO i obavezan tuženi da tužiocima na ime neisplaćene naknade troškova za ishranu u toku rada za period od januara 2002. godine do decembra 2004. godine isplati pojedinačne mesečne iznose sa zakonskom zateznom kamatom bliže navedene u ovom stavu izreke. Stavom drugim izreke, prekinut je postupak u ovoj parnici zbog smrti u odnosu na tužioce PP, RR, SS, TT, ĆĆ, UU, FF, HH i CC. Stavom trećim izreke, obavezan je tuženi da tužiocima s AA, BB, VV, GG, DD, ĐĐ, EE, ŽŽ, ZZ, II, JJ, KK, LL, LJLJ, MM, NN, NJNJ i OO olidarno naknadi troškove postupka u ukupnom iznosu od 2.687.187,50 dinara, kao i pojedinačno tužiocima: AA iznos od 4.241,93 dinara, BB iznos od 4.087,24 dinara, VV iznos od 3.655,72 dinara, GG iznos od 1.900,00 dinara, DD iznos od 4.023,52 dinara, ĐĐ iznos od 3.267,80 dinara, EE iznos od 4.148,92 dinara, ŽŽ iznos od 3.777,28 dinara, ZZ iznos od 4.139,68 dinara, II iznos od 4.217,80 dinara, JJ iznos od 3.772,52 dinara, KK iznos od 4.100,16 dinara, LL iznos od 4.392,68 dinara, LJLJ iznos od 3.441,80 dinara, MM iznos od 3.286,48 dinara, NN iznos od 3.975,88 dinara, NJNJ iznos od 4.290,60 dinara i OO iznos od 3.887,20 dinara. Stavom četvrtim izreke, odbijen je, kao neosnovan zahtev tuženog da sud obaveže tužioce AA, BB, VV, GG, DD, ĐĐ, EE, ŽŽ, ZZ, II, JJ, KK, LL, LJLJ, MM, NN, NJNJ i OO da tuženom solidarno naknade troškove postupka sve sa zakonskom zateznom kamatom.

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 623/21 od 03.11.2021. godine, stavom prvim izreke, preinačena je prvostepena presuda u stavu prvom izreke, tako što je odbijen kao neosnovan tužbeni zahtev tužilaca kojim su tražili da se obaveže tuženi da na ime ishrane za vreme rada i boravka na terenu tužiocima AA, BB, VV, GG, DD, ĐĐ, EE, ŽŽ, ZZ, II, JJ, KK, LL, LJLJ, MM, NN, NJNJ i OO za period od 01.01.2002. godine do 30.09.2004. godine isplati pojedinačne iznose sa zakonskom zateznom kamatom bliže navedene u tom stavu izreke. Stavom drugim izreke, preinačeno je rešenje o troškovima postupka sadržano u stavu trećem izreke prvostepene presude, pa je odbijen zahtev tužilaca da se obaveže tuženi da im na ime troškova parničnog postupka solidarno naknadi troškove postupka u iznosu od 2.686.187,50 dinara, kao i pojedinačno na ime sudskih taksi u iznosima kao u sadržini tog stava. Stavom trećim izreke, preinačeno je rešenje o troškovima parničnog postupka sadržano u stavu četvrtom izreke prvostepene presude, pa su obavezani tužioci da tuženom solidarno naknade troškove parničnog postupka u iznosu od 165.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od dana nastupanja uslova za izvršenje. Stavom četvrtim izreke, obavezani su tužioci da tuženom solidarno naknade troškove žalbenog postupka u iznosu od 12.000,00 dinara.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužioci AA, BB, VV, GG, DD, ĐĐ, EE, ŽŽ, ZZ, II, JJ, KK, LL, LJLJ, MM, NN, NJNJ i OO su blagovremeno izjavili reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu odredbe člana 401. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 125/04 i 111/09), koji se primenjuje na osnovu člana 506. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 72/11...18/20), a u vezi člana 23. stav 3. Zakon o izmenama i dopunama Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 55/14), Vrhovni sud je našao da revizija nije dozvoljena.

Prema odredbi člana 439. Zakona o parničnom postupku revizija je dozvoljena u parnicama o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. U ostalim sporovima iz radnog odnosa, dozvoljenost revizije se ceni pod istim uslovima kao i u imovinskopravnom sporu koji se odnosi na novčano potraživanje.

Naime, odredbom člana 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 55/14), koja reguliše dozvoljenost revizije u svim sporovima koji nisu pravnosnažno rešeni do 31.05.2014. godine, odnosno do dana stupanja na snagu ovog zakona, propisano je da je revizija dozvoljena u svim postupcima u kojima vrednost predmeta spora pobijenog dela prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Tužba radi isplate troškova za ishranu za vreme rada i boravka na terenu (tužba radi novčanog potraživanja) podneta je 17.11.2004.godine, a preinačena podneskom od 20.05.2020.godine. Vrednost pobijanog dela pravnosnažne presude za svakog od tužilaca (koji nisu jedinstveni suparničari) ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000,00 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan preinačenja tužbe.

Imajući u vidu da se tražena pravna zaštita ne odnosi na zasnivanje, postojanje ili prestanak radnog odnosa, a da vrednost pobijanog dela novčanog potraživanja u odnosu na svakog od tužilaca ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan preinačenja tužbe, to je Vrhovni sud našao da je revizija nedozvoljena, primenom člana 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o parničnom postupku.

Prilikom ocene dozvoljenosti revizije, Vrhovni sud je imao u vidu da je u konkretnom slučaju pobijanom odlukom preinačena prvostepena presuda, ali nalazi da navedeno nije od uticaja na drugačiju odluku, imajući u vidu da odredbama Zakona o parničnom postupku („Sl. glasnik RS“ broj 125/04 i 111/09), koji se u konkretnom slučaju primenjuje, nije bila propisana mogućnost izjavljivanja revizije u situaciji kada je drugostepeni sud preinačio presudu i odlučio o zahtevima stranaka.

Na osnovu iznetog, primenom člana 404. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni sud je odlučio kao u izreci.

Predsednik veća-sudija

Dragana Marinković, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić