Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Gordane Komnenić, predsednika veća, Dragane Mirosavljević i Vesne Subić, članova veća u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Andrej Kruškić, advokat iz ..., protiv tuženog Doma zdravlja „Dr Milutin Ivković“ Beograd, koga zastupa Jelena Maksimović, advokat iz ..., radi raspodele i utvrđenja, odlučujući o žalbi tužilje izjavljenoj protiv rešenja Apelacionog suda u Beogradu R4 3/21 od 19.05.2021. godine i o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2533/19 od 14.10.2020. godine, u sednici održanoj 08.12.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, žalba tužilje izjavljena protiv rešenja Apelacionog suda u Beogradu R4 3/21 od 19.05.2021. godine.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2533/19 od 14.10.2020. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 1547/14 od 17.04.2019. godine, stavom prvim izreke, odbijen je, kao neosnovan, tužbeni zahtev kojim je traženo da se obaveže tuženi da izvrši raspodelu stanova koju je bio dužan da učini po pravnosnažnpj presudi Prvog opštinskog suda u Beogradu P1 763/2000 od 22.02.2001. godine, koja je postala pravnosnažana 23.01.2002. godine i izvršna 27.03.2002. godine i odluke Upravnog odbora tuženog br. ... od 08.12.1997. godine kojom je tužilja bodovana sa ... bodova kao prva na rang listi i odluke Upravnog odbora tuženog sa 6. redovne sednice održane 20.11.2003. godine, na kojoj je odlučeno da se tužilji dodeli stan broj ... u ulici ... broj ... u ... . Stavom drugim izreke, odbijen je, kao neosnovan, tužbeni zahtev kojim je traženo da se obaveže tuženi da izvrši raspodelu stanova na koju je bio obavezan nakon pravnosnažnosti presude Prvog opštinskog suda u Beogradu P1 763/2000 od 22.02.2001. godine i donošenja odluke Upravnog odbora tuženog br. ... od 08.12.1997. godine, kojom je tužilja bodovana sa ... bodova kao prava na rang listi i odluke Upravnog odbora tuženog sa 6. sednice održane 20.11.2003. godine kojom se tužilji dodeljuje stan ..., u ulici ... broj ... u ... ili drugi stan slične kvadrature i strukture, što ako ne učini, da sud donese odluku o dodeli stana tužilji u sporu pune jurisdikcije. Stavom trećim izreke, odbijen je, kao neosnovan, tužbeni zahtev kojim je traženo da se utvrdi pravo tužilje da joj tuženi dodeli na korišćenje stan u ... na osnovu odluke Upravnog odbora tuženog br. ... od 08.12.1997. godine kojom je tužilja bodovana sa ... bodova kao prva na rang listi i odluke Upravnog odbora tuženog sa 6. sednice održane 20.11.2003. godine kojom se tužilji dodeljuje stan ... u ulici ... broj ... u ... i obavezuje tuženi da u skladu sa napred navedenim odlukama sprovede i okonča postupak dodele stana tužilji prema stanju stvari i važećim propisima u vreme raspisivanja oglasa za dodelu stana 1991. godine i tužilji dodeli na korišćenje stan broj ... u ulici ... broj ... u ..., ili drugi stan slične kvadrature i strukture, što ako ne učini, da sud donese odluku o dodeli stana tužilji u sporu pune jurisdikcije.

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2533/19 od 14.10.2020. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužilje i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilja je izjavila blagovremenu reviziju s pozivom na član 395. ZPP (pogrešno navodeći član 404.), zbog potrebe ujednačavanja sudske prakse.

Apelacioni sud u Beogradu je rešenjem R4 3/21 od 19.05.2021. godine, odlučio da je nedopuštena revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2533/19 od 14.10.2020. godine.

Protiv navedenog rešenja tužilja je izjavila žalbu.

Odlučujući o dozvoljenosti izjavljene žalbe, Vrhovni kasacioni sud je imao u vidu da se u konkretnom slučaju radi o postupku započetom pre stupanja na snagu Zakona o parničnom postupku („Sl. glasnik RS“ broj 72/11...87/18), odnosno pre 01.02.2012. godine, pa se, primenom člana 506. stav 1. u vezi člana 508. tog Zakona, ovaj postupak ima sprovesti po odredbama Zakona o parničnom postupku („Sl. glasnik RS“ broj 125/04 i 111/09) koji je bio na snazi u vreme podnošenja tužbe, koji ne predviđa žalbu kao pravni lek koji se može izjaviti protiv rešenja drugostepenog suda, što žalbu tužene čini nedozvoljenom.

Naime, žalba kao pravni lek može se izjaviti protiv presude donete u prvom stepenu (član 355. ZPP) i protiv rešenja prvostepenog suda (član 385. ZPP). Protiv odluka drugostepenog suda – pravnosnažne presude donete u drugom stepenu i rešenja drugostepenog suda, stranke mogu izjaviti reviziju (član 394. i 412. stav 5. ZPP).

Kako je protiv rešenja drugostepenog suda izjavljena žalba, to je na osnovu člana 411. u vezi člana 373. ZPP odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije, u smislu člana 401. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Sl. glasnik RS“ broj 125/04 i 111/09), koji se u konkretnom slučaju primenjuje na osnovu člana 506. stav 1. ZPP („Sl. glasnik RS“ broj 72/11), a u vezi člana člana 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o parničnom postupku („Sl. glasnik RS“ broj 55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena.

Odredbom člana 23. stav 3. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 55/14), koji reguliše dozvoljenost revizije u svim sporovima koji nisu pravnosnažno rešeni do 31.05.2014. godine, odnosno do dana stupanja na snagu ovog zakona, propisano je da je revizija dozvoljena u svim postupcima u kojima vrednost predmeta spora pobijenog dela prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Prema članu 439. ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 125/04, 111/09) revizija je dozvoljena u parnicima o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. U ostalim sporovima iz radnog odnosa dozvoljenost revizije se ceni pod istim uslovima kao u imovinsko pravnom sporu koji se ne odnosi na novčano potraživanje.

Tužba radi utvrđenja u ovoj pravnoj stvari podneta je 29.06.2010. godine.

Kako se u konkretnom slučaju ne radi o parnici o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa u kome je revizija uvek dozvoljena, već o imovinsko pravnom sporu koji se ne odnosi na novčano potraživanje iz radnog odnosa, a vrednost predmeta spora pobijanog dela od 500.000,00 dinara ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tužilje nije dozvoljena.

Na osnovu člana 404. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća - sudija

Gordana Komnenić, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić