.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 2430/2023
01.11.2023. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Vesne Stanković, predsednika veća, Radoslave Mađarov, Branke Dražić, Branislava Bosiljkovića i Dragane Boljević, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Nikola Nikolić, advokat iz ..., protiv tuženog JKP Gradsko saobraćajno preduzeće „Beograd“ iz Beograda, radi isplate, odlučujući o reviziji tuženog, izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 986/22 od 03.06.2022. godine, u sednici veća održanoj dana 01.11.2023. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tuženog, izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 986/22 od 03.06.2022. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 968/22 od 03.06.2022. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 968/22 od 03.06.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 6264/21 od 09.12.2021. godine, kojom je obavezan tuženi da isplati tužilji za period od marta do novembra 2019. godine na ime razlike između isplaćene i pripadajuće naknade troškova za ishranu u toku rada koja se isplaćuje u gotovom novcu, pojedinačno određene mesečne iznose sa zakonskom zateznom kamatom (stav prvi izreke prvostepene presude); obavezan je tuženi da isplati tužilji za period od marta do decembra 2019. godine na ime razlike u visini propisane i isplaćene naknade troškova za ishranu u toku rada koja se isplaćuje u bonovima pojedinačno opredeljene mesečne iznose, sa zakonskom zateznom kamatom (stav 2. izreke prvostepene presude) i na ime troškova parničnog postupka iznos od 33.750,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od nastupanja uslova za izvršenje do isplate (stav 3. izreke prvostepene presude). Stavom drugim izreke pobijane drugostepene presude odbijen je kao neosnovan zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je blagovremeno izjavio reviziju kao posebnu, zbog bitne povrede odredbe parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava uz predlog da se o reviziji odluči kao izuzetno dozvoljenoj u smislu člana 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/2011... 10/2023, u daljem tekstu: ZPP).
Prema odredbi člana 404. stav 1. ZPP, revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). Prema odredbi stava 2. ovog člana, o dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava prvog ovog člana odlučuje Vrhovni kasacioni sud u veću od pet sudija.
Pravnosnažnom presudom usvojen je tužbeni zahtev tužilje, kao zaposlene kod tuženog, za isplatu razlike u visini predviđene i isplaćene naknade na ime troškova za ishranu u toku rada i troškova za ishranu na radu koja se isplaćuje u bonovima u navedenom periodu, a koje tuženi nije isplatio po svom Kolektivnom ugovoru.
Prema oceni Vrhovnog suda u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj u smislu odredbe člana 404. stav 1. ZPP, jer ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava, imajući u vidu vrstu spora, sadržinu tražene sudske zaštite, kao i način presuđenja, s obzirom na to da je odluka suda o osnovanosti tužbenog zahteva zasnovana na primenu odgovarajućih odredbi materijalnog prava i u skladu sa praksom ovoga suda u sličnoj činjeničnopravnoj situaciji, gde nije dozvoljeno odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj i ista odbačena kao nedozvoljena (na primer rešenje Rev2 3540/2022 od 21.10.2022. godine).
Iz navedenih razloga, primenom člana 404. ZPP odlučeno je kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP Vrhovni sud je utvrdio da revizija nije dozvoljena.
Tužba je podneta 24.08.2021. godine, a vrednost predmeta spora iznosi ukupno 18.117,40 dinara.
Prema članu 441. ZPP, revizija je dozvoljena u parnicama o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa.
U sporovima radi novčanog potraživanja iz radnog odnosa, revizija je dozvoljena pod istim uslovima, kao u imovinskopravnim sporovima koji se odnose na novčano potraživanje.
Prema odredbi člana 403. stav 3. ZPP, revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.
U ovom sporu iz radnog odnosa koji se odnosi na novčano potraživanje, vrednost predmeta spora pobijanog dela pravnosnažne presude u delu kojim je usvojen tužbeni zahtev tužioca ne prelazi merodavnu vrednost za dozvoljenost revizije u dinarskoj protivvrednosti od 40.000 evra, zbog čega revizija tuženog nije dozvoljena na osnovu citirane odredbe člana 403. stav 3. ZPP.
Iz navedenih razloga, primenom člana 413. ZPP odlučeno je kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća-sudija
Vesna Stanković, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
