Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 2494/2021
17.11.2021. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Biserke Živanović, Spomenke Zarić, Jelice Bojanić Kerkez i Vesne Subić, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Jelena Petrović, advokat iz ..., protiv tuženog JP „Elektroprivreda Srbije“ Beograd, radi naknade štete po tužbi i duga po protivtužbi, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 133/21 od 22.04.2021. godine, u sednici od 17.11.2021. godine, doneo je:

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 133/21 od 22.04.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 3881/2019 od 20.10.2020. godine stavom prvim izreke usvojen je tužbeni zahtev i tuženi obavezan da tužiocu na ime naknade štete zbog manje isplaćene otpremnine isplati 62.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 21.01.2017. godine do isplate. Stavom drugim izreke odbijen je kao neosnovan protivtužbeni zahtev da se protivtuženi obaveže da protivtužiocu na ime duga isplati 62.500,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 21.01.2017. godine do isplate. Stavom trećim izreke tuženi je obavezan da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 26.800,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 133/21 od 22.04.2021. godine odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv drugostepene presude, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i iz razloga propisanih članom 404. Zakona o parničnom postupku.

Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu ispunjeni zakonski uslovi za odlučivanje o reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj, u smislu člana 404. stav 1. važećeg Zakona o parničnom postupku – ZPP. Naime, nema razloga koji ukazuju na potrebu razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa ili pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potrebe za ujednačavanjem sudske prakse ili novim tumačenjem prava. Zato je odlučeno kao u stavu prvom izreke.