Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Milomira Nikolića, predsednika veća, Slađane Nakić–Momirović i Marine Govedarica, članova veća, u parnici tužilje LJ.Č. iz Ž., čiji je punomoćnik G.R., advokat iz N.S., protiv tužene Opštine Ž., koju zastupa M.J.T., advokat iz N.S., radi poništaja rešenja, odlučujući o reviziji tužilje, izjavljenoj protiv presude održanoj 28.01.2016. godine, doneo je

R E Š E NJ E

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 464/15 od 25.05.2015. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Novom Sadu P1 742/2012 od 26.10.2012. godine, koja je ispravljena rešenjem od 24.02.2015. godine, usvojen je tužbeni zahtev i poništeno je rešenje Opštinskog veća opštine Ž. br. 02-129/09-II kojim je odbijen prigovor na rešenje broj 02-124/09- II od 17.02.2009. godine, a kojim rešenjem je tužilja razrešena sa mesta načelnika Opštinske uprave SO Ž., rešenje na osnovu koga je drugo lica postavljeno za vršioca dužnosti načelnika navedene opštinske uprave, zatim zahtev za poništaj javnog oglasa Opštinskog veća SO Ž. broj 111-1/09- II od 17.02.2009. godine o izboru vršioca dužnosti načelnika opštinske uprave SO Ž., i rešenje vršioca dužnosti načelnika Opštinske uprave SO Ž. br. 112-8/09-III-03 od 18.02.2009. godine, kojim je tužilja raspoređena na drugo radno mesto, te je tužena obvezana da tužilju vrati na rad i da joj naknadi štetu u visini razlike između isplaćene i pripadajuće zarade u periodu od razrešenja do vraćanja na poslove načelnika, sa zakonskom zateznom kamatom od dospelosti svakog mesečnog iznosa pa do isplate. Dopunskom presudom P1 742/15 od 24.02.2015. godine, tužena je obavezana da tužilji naknadi parnične troškove.

Odlučujući o žalbama parničnih stranaka, Apelacioni sud u Novom Sadu je održao raspravu i presudom Gž1 464/15 od 25.05.2015. godine,  ukinuo je prvostepenu presudu sa rešenjem o ispravci, delimično je usvojio tužbeni zahtev i poništio je kao nezakonite osporene odluke tužene, kao i javni oglas, dok je odbijen kao neosnovan tužbeni zahtev kojim je traženo da se tužena obaveže da tužilju vrati na poslove načelnika Opštinske uprave SO Ž., i da joj naknadi štetu u visini razlike između pripadajuće i isplaćene zarade za period od razrešenja do vraćanja na poslove načelnika opštinske uprave, sa zakonskom zateznom kamatom na svaki mesečni iznos od dospelosti pa do isplate.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude, tužilja je izjavila reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka, pogrešne primene materijalnog prava i zbog prekoračenja tužbenog zahteva.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 413. stav 2. u vezi člana 441. i člana 506. stav 2. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11, 55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tužilje nije dozvoljena.

U ovom sporu tužilja je tražila poništaj rešenja tužene, prvostepenog od 17.02.2009. godine i drugostepenog od 09.03.2009. godine, kojim se razrešava dužnosti načelnika Opštinske uprave Opštine Ž., zatim odluke donete dana 17.02.2009. godine o imenovanju drugog lica na navedenu funkciju u statusu vršioca dužnosti, poništaj javnog oglasa tužene od 17.02.2009. godine, i poništaj odluke kojom se tužilja raspoređuje na poslove normative počev od 18.02.2009. godine.

Pravnosnažnom presudom, u delu koji se revizijom pobija, odbijen je tužbeni zahtev kojim je tužilja tražila da se vrati na rad, na poslove načelnika opštinske uprave, koje je obavljala pre donošenja osporenih odluka, te zahtev za naknadu štete, koji u tužbi nije novčano opredeljen, a u tužbi je kao vrednost predmeta spora označen iznos od 10.000,00 dinara.

Prema članu 441. ZPP, revizija je dozvoljena u parnicama o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa.

Iz celokupnog činjeničnog i pravnog osnova, proizlazi da je tužilja i dalje u radnom odnosu kod tužene odnosno da joj osporenim rešenjem nije prestao radni odnos, te da revizijom pobija odluku o svom raspoređivanju na drugo radno mesto. Stoga je revizija nedozvoljena, u smislu člana 441. ZPP.

Prema noveliranoj odredbi člana 403. stav 3. ZPP, revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnšenja tužbe.

Imajući u vidu da potraživanje tužilje nije novčano opredeljeno u tužbi, a da vrednost predmeta spora označena u tužbi ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, revizija nije dozvoljena ni primenom člana 403. stav 3. ZPP.

Na osnovu člana 413. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci rešenja.

Predsednik veća-sudija

Milomir Nikolić,s.r.