Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 2563/2021
20.10.2021. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud u veću sastavljenom od sudija: Zvezdane Lutovac, predsednika veća, Dragane Marinković, Gordane Komnenić, Tatjane Matković Stefanović i Tatjane Miljuš, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužilaca AA iz ..., BB iz ... i VV iz mesta ..., čiji je zajednički punomoćnik Dušica Stjepanović – Vranjevac, advokat iz ..., protiv tuženog „FASIL“ ad Arilje, koga zastupa Dragana Atanasijević, advokat iz ..., odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 450/20 od 05.11.2020. godine, u sednici održanoj 20.10.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 450/20 od 05.11.2020. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 450/20 od 05.11.2020. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Ispravljenom presudom Osnovnog suda u Požegi P1 8/2019 od 17.09.2019. godine, stavom 1. izreke obavezan je tuženi da tužiocima na ime otpremnine isplati iznose bliže označene u tom stavu izreke, sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom od dospelosti do isplate. Stavom 2. izreke obavezan je tuženi da tužiocima na ime troškova postupka isplati iznose bliže označene u tom stavu izreke.

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 450/20 od 05.11.2020. godine, stavom prvim izreke, odbijena je žalba tuženog i potvrđena ispravljena prvostepena presuda. Stavovima drugim i trećim izreke, odbijeni su zahtevi stranaka za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude reviziju je blagovremeno izjavio tuženi zbog pogrešne primene materijalnog prava, a na osnovu člana 404. ZPP.

Tužioci su dali odgovor na reviziju, sa predlogom da se revizija odbaci kao nedozvoljena.

Predmet tražene pravne zaštite o kome je odlučeno pobijanom presudom je isplata otpremnine kao uslov zakonitosti otkaza po osnovu tehnološkog viška. O pravu tužilaca i visini tražene naknade, sudovi su odlučili u skladu sa pravnim shvatanjem izraženim kroz odluke Vrhovnog kasacionog suda u predmetima sa pravnim i činjeničnim utvrđenjem kao u konkretnom slučaju, pa ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potreba ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava. Kako nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11, 55/14, 87/18 i 18/20), odlučeno je kao u prvom stavu izreke.