.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 2652/2020
22.10.2020. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislave Apostolović, predsednika veća, Branislava Bosiljkovića, Danijele Nikolić, Dobrile Strajina i Marine Milanović, članova veća, u parnici tužilaca AA iz ..., BB iz ..., VV iz ..., GG iz ... i DD iz ..., čiji je zajednički punomoćnik Jasmina Mihailović advokat iz ..., protiv tuženog „Gorenje aparati za domaćinstvo“ DOO iz Valjeva, čiji je punomoćnik Veran Panić, advokat iz ..., radi isplate, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 904/20 od 15.05.2020. godine, u sednici veća održanoj 22.10.2020. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 904/20 od 15.05.2020. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 904/20 od 15.05.2020. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Valjevu P1 336/19 od 22.01.2020. godine, u prvom stavu izreke usvojen je tužbeni zahtev tužioca AA iz ... i tuženi obavezan da mu, na ime manje isplaćene zarade (naknade za stalnost) za period od aprila 2016. godine do decembra 2018. godine, isplati ukupno 14.545,23 dinara neto sa zakonskom zateznom kamatom na svaki pojedinačno označeni mesečni iznos od dospelosti do isplate. U drugom stavu izreke usvojen je tužbeni zahtev tužioca BB iz ... i tuženi obavezan da mu, na ime manje isplaćene zarade (naknade za stalnost) za period od aprila 2016. godine do decembra 2018. godine, isplati ukupno 13.858,88 dinara neto sa zakonskom zateznom kamatom na svaki pojedinačno označeni mesečni iznos od dospelosti do isplate. U trećem stavu izreke usvojen je tužbeni zahtev tužioca VV iz ... i tuženi obavezan da mu, na ime manje isplaćene zarade (naknade za stalnost) za period od aprila 2016. godine do decembra 2018. godine, isplati ukupno 12.750,91 dinara neto sa zakonskom zateznom kamatom na svaki pojedinačno označeni mesečni iznos od dospelosti do isplate. U četvrtom stavu izreke usvojen je tužbeni zahtev tužioca GG iz ... i tuženi obavezan da mu, na ime manje isplaćene zarade (naknade za stalnost) za period od aprila 2016. godine do decembra 2018. godine isplati ukupno 12.831,56 dinara neto sa zakonskom zateznom kamatom na svaki pojedinačno označeni mesečni iznos od dospelosti do isplate. U petom stavu izreke usvojen je tužbeni zahtev tužioca DD iz ... i tuženi obavezan da mu, na ime manje isplaćene zarade (naknade za stalnost) za period od aprila 2016. godine do decembra 2018. godine, isplati ukupno 14.503,49 dinara neto sa zakonskom zateznom kamatom na svaki pojedinačno označeni mesečni iznos od dospelosti do isplate. U šestom stavu izreke utvrđeno je da je tužba tužilaca AA, DD i VV, povučena u delu za mart mesec 2016. godine. U sedmom stavu izreke obavezan je tuženi da tužiocima naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 163.972,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od dana izvršnosti presude do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 904/20 od 15.05.2020. godine, u prvom stavu izreke odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena prvostepena presuda u prvom, drugom, trećem, četvrtom, petom i sedmom stavu izreke. U drugom stavu izreke odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne drugostepene presude tuženi je blagovremeno izjavio posebnu reviziju, u smislu člana 404. Zakona o parničnom postupku.
Prema odredbi člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku, revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).
Vrhovni kasacioni sud je našao da u ovom slučaju nisu ispunjeni uslovi da se dozvoli posebna revizija, jer ne postoji nijedan od razloga iz člana 404. stav 1. ZPP zbog kojih bi reviziju trebalo izuzetno dozvoliti. Naime, tvrdnju da je drugostepeni sud doneo više odluka kojima je u istovetnim činjenino-pravnim sporovima različito odlučivao, tuženi nije potkrepio odgovarajućim dokazima koji bi ukazivali na potrebu da se u postupku po posebnoj reviziji ujednači sudska praksa. Nakon razmatranja navoda revidenta o potrebi novog tumačenja prava koji se odnosi na odredbe člana 59. Pravilnika o radu tuženog od 25.08.2014. godine, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da su nižestepeni sudovi navedene odredbe tumačili na prihvatljiv način kada su zaključili da je tuženi imao pravo da isplaćuje ili da ne isplaćuje posebno primanje (naknadu za stalnost) zaposlenima, ali ukoliko je vršio isplatu - onda je bio dužan da to čini u skladu sa članom 59. Pravilnika, te nije mogao da umanjuje propisani iznos od 5.000,00 dinara zbog odsustva sa rada niti da isplaćeni iznos umanjuje srazmerno časovima rada tužilaca, jer takvi kriterijumi nisu predviđeni članom 59. Pravilnika tuženog.
Sledom navedenog, na osnovu člana 404. stav 2. ZPP, Vrhovni kasacioni sud nije dozvolio posebnu reviziju, pa je odlučio kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozvoljnost revizije, u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija nije dozvoljena.
Prema članu 441. ZPP, revizija je uvek dozvoljena u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. Ukoliko se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu u radnom sporu, dozvoljenost revizije se ocenjuje na osnovu člana 403. stav 3. ZPP, prema kome revizija nije dozvoljena ako vrednost predmeta spora pobijenog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe.
Tužba radi isplate na ime naknade za stalnost podneta je 06.05.2019. godine, a vrednost predmeta spora pobijanog dela u odnosu na svakog od tužilaca posebno, koji nisu jedinstveni suparničari, očigledno ne prelazi dinarsku protivvrednost iznosa od 40.000,00 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, pa revizija tuženog nije dozvoljena.
Na osnovu člana 413. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Branislava Apostolović,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
