Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dobrile Strajina, predsednika veća, Marine Milanović i Katarine Manojlović Andrić, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Mile Romčević, advokat iz ..., protiv tužene Republike Srbije, Ministarstva odbrane, Sektora za materijalne resurse, Uprave za opštu logistiku, Direkcije za usluge standarda, VU „Dedinje“, koju zastupa Vojno pravobranilaštvo sa sedištem u Beogradu, radi isplate minimalne zarade i vojnog dodatka, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 894/19 od 03.06.2020. godine, u sednici održanoj 13.05.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 894/19 od 03.06.2020. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 1796/18 od 28.11.2019. godine, stavom prvim izreke, usvojen je zahtev tužilje i obavezana tužena da tužilji na ime razlike između isplaćene osnovne zarade i osnovne zarade u visini minimalne zarade, kao i na ime vojnog dodatka od 20%, uz uvećanje zarade na ime minulog rada, prekovremenog rada i rada u dane državnih praznika, za period od 01.05.2015. godine do 31.05.2019. godine isplati ukupno 479.276,86 dinara, i to: na ime razlike između isplaćene osnovne zarade i osnovne zarade u visini minimalne zarade sa pripadajućim dodacima, pojedinačne mesečne iznose sa zakonskom zateznom kamatom od dospelosti svakog pojedinačnog mesečnog iznosa do isplate, na ime razlike između isplaćenog i pripadajućeg vojnog dodatka od 20% na osnovnu zaradu u visini minimalne zarade pojedinačne mesečne iznose sa zakonskom zateznom kamatom od dospelosti svakog pojedinačnog mesečnog iznosa do isplate. Stavom trećim izreke, obavezana je tužena da tužilji uplati pripadajuće doprinose za obavezno socijalno osiguranje na iznose iz stava prvog izreke i to Republičkom fondu za penzijsko i invalidsko osiguranje, Filijali Beograd, kao i pripadajuće doprinose za obavezno zdravstveno osiguranje na iznose iz stava prvog izreke Republičkom fondu za zdravstveno osiguranje, Filijali Beograd, kao i sa pripadajućom naknadom za nezaposlene na iznose iz stava jedan izreke Nacionalnoj službi za zapošljavanje, Filijali Beograd. Stavom trećim izreke, obavezana je tužena da tužilji na ime troškova postupka plati 106.186,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od dana izvršnosti presude pa do konačne isplate.

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 894/19 od 03.06.2020. godine, stavom prvim izreke, odbijena je, kao neosnovana žalba tužene i potvrđena prvostepena presuda u stavu prvom izreke pod tačkom jedan za dosuđene iznose razlike između osnovne zarade i osnovne zarade u visini minimalne zarade i u delu stava drugog izreke, kojim je usvojen zahtev tužilje na ime doprinosa za obavezno socijalno osiguranje na dosuđene iznose iz tačke jedan prvog stava izreke. Stavom drugim izreke, ukinuta je prvostepena presuda u preostalom delu stava prvog izreke pod tačkom dva, u preostalom delu stava drugog izreke i u trećem stavu izreke i u tom delu predmet vraćen prvostepenom sudu na ponovno suđenje.

Protiv pravnosnaže presude donete u drugom stepenu, tužena je blagovremeno izjavila reviziju iz svih zakonom propisanih razloga.

Tužilja je dala odgovor na reviziju.

Ispitujući dozvoljenost revizije na osnovu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“, br.72/11, 18/20) Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija nije dozvoljena.

Članom 441. ZPP, propisano je da je revizija dozvoljena u parnicama u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. Ukoliko se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu, u ovoj vrsti sporova dozvoljenost revizije se ceni na osnovu člana 403. stav 3. ZPP, kojim je propisano da revizija nije dozvoljena u imovisnskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Tužba radi isplate razlike između isplaćene osnovne zarade i osnovne zarade u visini minimalne zarade podneta je 18.05.2018. godine, pa kako pobijani deo pravnosnaže presude očigledno ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, to sledi da revizija tužene nije dozvoljena.

Sa napred navedenih razloga, na osnovu člana 413. ZPP odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Dobrila Strajina

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić