Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 2826/2021
17.11.2021. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Spomenke Zarić, Biserke Živanović, Jelice Bojanić Kerkez i Vesne Subić, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Novica Jovanović, advokat iz ..., protiv tužene Predškolske ustanove „Bambi“ iz Paraćina, koju zastupa Opštinski pravobranilac, radi isplate, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1213/21 od 14.05.2021. godine, u sednici od 17.11.2021. godine, doneo je:

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tužene kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1213/21 od 14.05.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Paraćinu P1 261/20 od 15.09.2020. godine stavom prvim izreke tužena je obavezana da tužilji isplati naknadu troškova za dolazak i odlazak sa posla za period od juna 2015. godine zaključno sa junom 2018. godine u pojedinačnim mesečnim iznosima navedenim izrekom sa zakonskom zateznom kamatom od dospelosti svakog iznosa do isplate. Stavom drugim izreke tužena je obavezana da tužilji naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 50.272,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1213/21 od 14.05.2021. godine odbijena je kao neosnovana žalba tužene i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv drugostepene presude, tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i iz razloga propisanih članom 404. Zakona o parničnom postupku.

Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu ispunjeni zakonski uslovi za odlučivanje o reviziji tužene kao izuzetno dozvoljenoj, u smislu člana 404. stav 1. važećeg Zakona o parničnom postupku – ZPP.

Naime, nižestepene presude donete su u skladu sa pravnim shvatanjem Vrhovnog kasacionog suda izraženim kroz odluke sa sličnim činjeničnim i pravnim osnovom, jer je tužilji dosuđena naknada troškova za dolazak i odlazak sa posla prema stvarnim troškovima koje je imala, na osnovu prisustva tužilje na radu i cene prevozne karte lokalnog prevoznika. Zato je odlučeno kao u stavu prvom izreke.