Republika Srbija
VRHOVNI SUD SRBIJE
Rev2 334/06
15.03.2006. godina
Beograd

U IME NARODA

Vrhovni sud Srbije u Beogradu, u veću sastavljenom od sudija Vladimira Tamaša, predsednika veća, Sofije Vagner – Ličenoski, Ljubice Milutinović, Slađane Nakić – Momirović i Spomenke Zarić, članova veća, u parnici tužioca AA, koga zastupa AB, advokat, protiv tužene Republike Srbije, koju zastupa zakonski zastupnik Republički javni pravobranilac u Beogradu, radi poništaja odluke o prestanku radnog odnosa, odlučujući o reviziji tužioca, izjavljenoj protiv presude Okružnog suda u Beogradu Gž.1.br. 1184/05 od 7.10.2005. godine, u sednici veća održanoj 15.3.2006. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužioca, izjavljena protiv presude Okružnog suda u Beogradu Gž.1.br. 1184/05 od 7.10.2005. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Okružnog suda u Beogradu Gž.1. br. 1184/05 od 7.10.2005. godine odbijena je žalba tužioca i potvrđena presuda Prvog opštinskog suda u Beogradu P. 1. br. 539/04 od 25.1.2005. godine, kojom je stavom prvim odbijen tužbeni zahtev da se ponište odluke tužene i to rešenje Uprave za zajedničke poslove MUP-a Republike Srbije broj 118-14/2004 od 3.2.2004. godine i rešenje kabineta ministra Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srbije 01/1 broj 1246/04 od 18.3.2004. godine a stavom drugim je odbijen zahtev tužioca za naknadu parničnih troškova.

Protiv presude Okružnog suda u Beogradu tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 386. Zakona o parničnom postupku ("Službeni list SFRJ" broj 4/77) u vezi sa članom 491. stav 4. Zakona o parničnom postupku ("Službeni glasnik RS" broj 125 od 22.11.2004. godine), Vrhovni sud je našao da revizija tužioca nije osnovana.

Nema bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 354. stav 2. tačka 11. ZPP, na koju Vrhovni sud pazi po službenoj dužnosti. Pobijana presuda ne sadrži nedostatke zbog kojih se ne može ispitati, s obzirom na to da je drugostepeni sud naveo dovoljne, jasne i neprotivrečene razloge o odlučnim činjenicama, pa nema bitne povrede iz člana 354. stav 2. tačka 14. Zakona o parničnom postupku. U postupku pred drugostepenim sudom nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 354. stav 1. Zakona o parničnom postupku, koja je bila ili mogla biti od uticaja na donošenje zakonite i pravilne presude.

Navodi revizije o pogrešnoj primeni materijalnog prava nisu osnovani.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju u postupku pred prvostepenim sudom, rešenjem tužene broj 118-14/2004 od 3.2.2004. godine tužiocu je prestao radni odnos 5.2.2004. godine, na osnovu odredbe iz člana 45. u vezi sa članom 34. stav 1. tačka 2. i 3. Zakona o unutrašnjim poslovima, jer je protiv njega pokrenut krivični postupak zbog krivičnog dela falsifikovanja isprave u pokušaju iz člana 233. stav 1. KZ RS u vezi sa članom 19. OKZ, optužnim predlogom Opštinskog javnog tužioca u Paraćinu od 19.12.2003. godine. Rešenjem kabineta ministra Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srbije broj 1246/04 od 18.3.2004. godine odbijen je prigovor tužioca i potvrđeno prvostepeno rešenje.

Pravilnom primenom materijalnog prava odbijen je tužbeni zahtev da se poništi odluka tužene o prestanku radnog odnosa tužioca.

Zakonom o unutrašnjim poslovima, članom 45, je propisano da radniku Ministarstva unutrašnjih poslova prestaje radni odnos ako je pravnosnažnom presudom osuđen za krivična dela iz člana 34. stav 1. tačka 1. Zakona o unutrašnjim poslovima, a istim članom je propisano da će mu prestati radni odnos ako prestane da ispunjava uslove iz člana 34. stav 1. tačka 2. Prema članu 34. stav 1. tačka 2. Zakona o unutrašnjim poslovima u radni odnos u Ministarstvo unutrašnjih poslova, na radno mesto ovlašćenog službenog lica, na određenim dužnostima, može se primiti lice, koje pored zakonom utvrđenih uslova za prijem na rad u državne organe ispunjava i uslov: da se protiv njega ne vodi krivični postupak za krivična dela koja se gone po službenoj dužnosti.

U konkretnom slučaju protiv tužioca je pokrenut krivični postupak zbog krivičnog dela falsifikovanja isprave u pokušaju, a to je delo koje se goni po službenoj dužnosti, pa shodno članu 34. stav 1. i 2. navedenog Zakona pravilno su doneta rešenja o prestanku radnog odnosa.

Neosnovani su revizijski navodi da se odredbe člana 34. i 45. Zakona o unutrašnjim poslovima Republike Srbije primenjuju samo u trenutku zasnivanja radnog odnosa, a protiv tužioca u trenutku zasnivanja radnog odnosa se nije vodio krivični postupak. Pravilan je zaključak da uslovi iz člana 34. stav 2. Zakona o unutrašnjim poslovima Republike Srbije moraju da budu ispunjeni za sve vreme trajanja radnog odnosa, jer, prema odredbi člana 45. navedenog Zakona ako radnik MUP-a prestane da ispunjava ovaj uslov, prestaje mu radni odnos.

Iz iznetih razloga, Vrhovni sud Srbije je na osnovu člana 393. Zakona o parničnom postupku odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija,

Vladimir Tamaš, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Mirjana Vojvodić

OK