.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 3513/2023
24.01.2024. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelice Bojanić Kerkez, predsednika veća, Vesne Stanković i Radoslave Mađarov, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji su punomoćnici Miloš Radojević i Aleksandar Milunović, advokati iz ..., protiv tuženog Univerzitetski klinički centar „Kragujevac“ u Kragujevcu, koga zastupa Državno pravobranilaštvo Beograd, Odeljenje u Kragujevcu, radi isplate, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1572/23 od 06.06.2023. godine, u sednici održanoj 24.01.2024. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1572/23 od 06.06.2023. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž1 1572/23 od 06.06.2023. godine, preinačena je presuda Osnovnog suda u Kragujevcu P1 1868/21 od 31.01.2023. godine, tako što je odbijen tužbeni zahtev kojim je tužilja tražila obavezivanje tužene da joj za vremenski period od 06.03.2019. godine do 28.02.2021. godine isplati na ime naknade za regres za korišćenje godišnjeg odmora 70.357,90 dinara i na ime naknade za topli obrok 141.407,38 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom na pojedinačno označene mesečne iznose počev od dospelosti do isplate, te je tužilja obavezana da tuženom naknadi parnične troškove u iznosu od 6.000,00 dinara.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilja je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 408. u vezi člana 403. stav 2. tačka 2. ZPP („Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 10/23), Vrhovni sud je ocenio da je revizija neosnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilja je u spornom periodu bila zaposlena kod tuženog na poslovima ..., sa koeficijentom za obračun plate od 8,06. Tužena je platu obračunavala množenjem navedenog koeficijenta i propisane osnovice, dopunjujući istu do visine minimalne zarade, koja je isplaćivana tužilji. U spornom periodu tužena nije u obračunskim listama kao posebne stavke iskazivala deo zarade, koji se odnosi na naknadu ishrane u toku rada i regres za korišćenje godišnjeg odmora. Prema parametrima sadržanim u Opštem kolektivnom ugovoru iz 1997. godine za sporne vidove primanja iz radnog odnosa za period obuhvaćen tužbom, obračunom se dobijaju iznosi čiju isplatu tužilja traži postavljenim zahtevom.
Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja, prvostepeni sud je usvojio tužbeni zahtev tužilje smatrajući da joj pripada pravo na naknadu troškova ishrane u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora u utvrđenoj visini mesečnih naknada, jer kada se uzme način obračuna zarada tužilje, koja je niža od minimalne zarade, te da je ista dopunjavana do visine minimalne zarade, jasno proizlazi da u minimalnoj zaradi ne mogu biti sadržani troškovi na ime ishrane u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora, sve u skladu sa članovima 111. i 112. Zakona o radu.
Drugostepeni sud je preinačio presudu tako što je odbio tužbeni zahtev u celosti, navodeći prilikom donošenja odluke razloge iz pravnog zaključka Vrhovnog kasacionog suda usvojenog na sednici Građanskog odeljenja održanoj dana 05.07.2022. godine, a koji je donet na osnovu ovlašćenja tog suda iz člana 31. Zakona o uređenju sudova, u cilju jedinstvene primene prava i jednakosti stranaka u sudskim postupcima. U konkretnom slučaju, na utvrđivanje i obračun plata i naknada po osnovu rada tužilje, primenjuju se propisi kojima se uređuju plate, naknade i druga primanja zaposlenih u javnim službama. Supsidijarna primena Zakona o radu propisana je samo za slučaj kada posebnim zakonom položaj, prava, obaveze i odgovornosti zaposlenih nisu drugačije uređeni. Pošto Zakon o platama u državnim organima i javnim službama članom 4. stav 2. propisuje da koeficijent za obračun plate sadrži i dodatak za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora, sledi da ta odredba posebnog zakona isključuje primenu opšte norme iz Zakona o radu.
Pošto je drugostepena presuda doneta kao posledica obaveze obezbeđenja jednakog postupanja sudova u bitno istovrsnim činjeničnom situacijama, odnosno kao posledica obaveze sudova da obezbede ravnopravnost građana, navodima revizije o pogrešnom tumačenju i primeni pozitivnog prava po oceni Vrhovnog suda nema mesta.
Iz iznetih razloga, primenom člana 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u izreci.
Predsednik veća – sudija
Jelica Bojanić Kerkez,s.r.
Za tačnost otpravka
zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
