- mart 2018. godine iznos od 1.582,15 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.04.2018. godine, pa do konačne isplate,

- april 2018. godine iznos od 401,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.05.2018. godine, pa do konačne isplate,

- maj 2018. godine iznos od 2.762,75 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.06.2018. godine, pa do konačne isplate,

- jun 2018. godine iznos od 401,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.07.2018. godine, pa do konačne isplate,

- jul 2018. godine iznos od 1.588,28 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.08.2018. godine, pa do konačne isplate,

- avgust 2018. godine iznos od 2.773,46 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.09.2018. godine, pa do konačne isplate,

- oktobar 2018. godine iznos od 2.773,46 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.11.2018. godine, pa do konačne isplate,

- novembar 2018. godine iznos od 1.588,28 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.12.2018. godine, pa do konačne isplate,

- decembar 2018. godine iznos od 3.404,11 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.01.2019. godine, pa do konačne isplate,

- januar 2019. godine iznos od 6.202,64 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 28.02.2019. godine, pa do konačne isplate,

- mart 2019. godine iznos od 28,84 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.04.2019. godine, pa do konačne isplate,

- april 2019. godine iznos od 73,57 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.05.2019. godine, pa do konačne isplate,

- maj 2019. godine iznos od 101,28 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.06.2019. godine, pa do konačne isplate,

- jul 2019. godine iznos 112,53 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.08.2019. godine, pa do konačne isplate,

- oktobar 2019. godine iznos od 62,83 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.11.2019. godine, pa do konačne isplate,

- septembar 2019. godine iznos od 13,14 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.07.2017. godine, pa do konačne isplate,

- oktobar 2019. godine iznos od 112,53 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.07.2017. godine, pa do konačne isplate,

kao i da mu na ime neisplaćenog dodatka na zaradu prema Zaključku Vlade Republike Srbije od 25.12.2008. godine za period od 01.04.2017. godine do 31.12.2019. godine isplati ukupan iznos od 20.755,73 dinara i to za:

- maj 2017. godine iznos od 1.131,99 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.06.2017. godine, pa do konačne isplate,

- jun 2017. godine iznos od 611,99 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.07.2017. godine, pa do konačne isplate,

- jul 2017. godine iznos od 91,99 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.07.2017. godine, pa do konačne isplate

- avgust 2017. godine iznos od 1.131,99 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.09.2017. godine, pa do konačne isplate,

- septembar 2017. godine iznos od 91,99 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.07.2017. godine, pa do konačne isplate

- oktobar 2017. godine iznos od 611,99 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.11.2017. godine, pa do konačne isplate,

- novembar 2017. godine iznos od 611,99 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.12.2017. godine, pa do konačne isplate,

- januar 2018. godine iznos od 1.338,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 28.02.2018. godine, pa do konačne isplate,

- mart 2018. godine iznos od 766,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.04.2018. godine, pa do konačne isplate,

- april 2018. godine iznos od 194,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.05.2018. godine, pa do konačne isplate,

- maj 2018. godine iznos od 1.338,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.06.2018. godine, pa do konačne isplate,

- jun 2018. godine iznos od 194,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.07.2018. godine, pa do konačne isplate,

- jul 2018. godine iznos od 766,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.08.2018. godine, pa do konačne isplate,

- avgust 2018. godine iznos od 1.338,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.09.2018. godine, pa do konačne isplate,

- oktobar 2018. godine iznos od 1.338,54 dinar, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.11.2018. godine, pa do konačne isplate,

- novembar 2018. godine iznos od 766,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.12.2018. godine, pa do konačne isplate,

- decembar 2018. godine iznos od 194,54 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.01.2019. godine, pa do konačne isplate,

- januar 2019. godine iznos od 1.642,90 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 28.02.2019. godine, pa do konačne isplate,

- mart 2019. godine iznos od 400,40 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.04.2019. godine, pa do konačne isplate,

- april 2019. godine iznos od 1.021,70 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.05.2019. godine, pa do konačne isplate,

- maj 2019. godine iznos od 1.406,58 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.06.2019. godine, pa do konačne isplate,

- jul 2019. godine iznos 1.406,58 dinar, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.08.2019. godine, pa do konačne isplate,

- avgust 2019. godine iznos od 785,38 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.09.2019. godine, pa do konačne isplate,

- septembar 2019. godine iznos od 164,18 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 31.10.2019. godine, pa do isplate,

- oktobar 2019. godine iznos od 1.406,58 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 30.11.2019. godine, pa do konačne isplate, i ODBIJA se zahtev tužene za naknadu troškova parničnog postupka.

OBAVEZUJE SE tužena da naknadi tužiocu troškove celog postupka u ukupnom iznosu od 189.464,880dinara, u roku od 15 dana od prijema otpravka presude.

ODBIJA SE zahtev tužene za naknadu troškova odgovora na reviziju.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Leskovcu P1 254/2020 od 08.12.2021. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da se obaveže tužena da mu na ime naknade štete u visini razlike između pripadajuće minimalne i isplaćene zarade za period od 01.04.2017. godine do 31.12.2019. godine isplati ukupan iznos od 150.161,34 dinara i to pojedinačno opredeljene mesečne iznose sa zakonskom zateznom kamatom počev od poslednjeg dana u mesecu za prethodni mesec do isplate (sve bliže označeno i opredeljeno ovim stavom izreke). Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da se obaveže tužena da mu na ime naknade štete u visini razlike između pripadajućeg i isplaćenog dodatka na zaradu prema Zaključku Vlade Republike Srbije broj 120-335/2007-14 od 25.12.2008. godine za period od 01.04.2017. godine do 31.12.2019. godine isplati ukupan iznos od 20.755,73 dinara i to pojedinačno opredeljene mesečne iznose sa zakonskom zateznom kamatom počev od poslednjeg dana u mesecu za prethodni mesec do isplate (sve bliže označeno i opredeljeno ovim stavom izreke). Stavom trećim izreke, obavezan je tužilac da naknadi tuženoj troškove parničnog postupka u ukupnom iznosu od 21.000,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž1 4429/2022 od 11.10.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužioca i potvrđena prvostepena presuda. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tužene za naknadu troškova drugostepenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju, sa predlogom da se o istoj odluči u skladu sa članom 404. ZPP, zbog potrebe razmatranja pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana i ujednačavanja sudske prakse.

Tužena je podnela odgovor na reviziju, sa zahtevom za naknadu troškova njenog sastava.

Prema odredbama člana 404. Zakona o parničnom postupku - ZPP („Službeni glasnik RS“ broj 72/11 ... 18/20), revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). O dozvoljenosti i osnovanosti posebne revizije odlučuje Vrhovni kasacioni sud u veću od pet sudija.

Odlučujući o dozvoljenosti revizije u smislu citiranog člana 404. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da su ispunjeni uslovi za odlučivanje o posebnoj reviziji tužioca radi ujednačavanja sudske prakse, pa je na osnovu člana 404. stav 2. tog zakona odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu primenom člana 408. ZPP i našao da je revizija tužioca osnovana.

U postupku donošenja pobijane drugostepene presude nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju Vrhovni kasacioni sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je u spornom periodu bio u radnom odnosu kod tužene na neodređeno vreme, na poslovima ..., sa utvrđenim koeficijentom za obračun i isplatu zarade u visini od 7,52. Na osnovu nalaza i mišljenja sudskog veštaka ekonomsko-finansijske struke utvrđeni su pojedinačni iznosi za sporni period od 01.04.2017. godine do 31.12.2019. godine (u dve varijante), u visini razlike između minimalne zarade i osnovne zarade koja je tužiocu isplaćivana bez uvećanja po Zaključku Vlade RS u iznosu od 150.161,34 dinara, kao i visina razlike na ime tzv.“kosovskog dodatka“ obračunatog na zaradu u visini minimalne zarade u iznosu od 20.755,73 dinara (prva varijanta) i tužbeni zahtev je preciziran u skladu sa ovom varijantom nalaza i mišljenja veštaka. Po drugoj varijanti nema razlike u zaradi koju tužilac potražuje, jer je zarada koju je tužilac primio sa „kosovskim dodatkom“ veća od minimalne zarade.

Polazeći od utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su odbili kao neosnovan tužbeni zahtev za isplatu po traženim osnovima sa obrazloženjem da je isplaćena zarada tužiocu pravilno obračunata uz uvećanje od 50% mesečno jer je sa tzv. „kosovskim dodatkom“ realizovana u većem iznosu od minimalne zarade. Stoga po nalaženju nižestepenih sudova tužilac neosnovano potražuje utuženu razliku.

Osnovano se revizijom tužioca ukazuje da se navedeno stanovište nižestepenih sudova zasniva na pogrešnoj primeni materijalnog prava.

U konkretnom slučaju, tužilac je zaposlen kao ... u predškolskoj ustanovi, pa se na utvrđivanje i obračun njegove plate, kao i naknada i dodataka po osnovu rada prema odredbama člana 52. Zakona o predškolskom vaspitanju i obrazovanju („Službeni glasnik RS“, br. 18/10... 157/2020), primenjuju propisi kojima se uređuju plate, naknade i druga primanja zaposlenih u javnim službama (stav 1.), dok osnovica za obračun i isplatu plata u predškolskim ustanovama ne može biti niža od osnovice za obračun i isplatu u osnovnom obrazovanju i vaspitanju, ali može biti uvećana iz sredstava koje ostvari ustanova ili jedinica lokalne samouprave (stav 2.). Zakon o platama u državnim organima i javnim službama („Službeni glasnik RS“, br. 34/01... 86/19), propisuje način utvrđivanja plata, dodataka, naknada i ostalih primanja zaposlenih u javnim službama koje se finansiraju iz budžeta Republike Srbije, autonomne pokrajine i jedinica lokalne samouprave (član 1. stav 1. tačka 3). Prema članu 37. stav 3. Posebnog kolektivnog ugovora za zaposlene u ustanovama predškolskog vaspitanja i obrazovanja čiji je osnivač Republika Srbija, autonomna pokrajina i jedinica lokalne samouprave („Službeni glasnik RS“, br. 43/2017 i 97/2020), osnovica za obračun dodataka na platu iz stava 1 istog člana je proizvod osnovice za obračun plate i koeficijenta iz propisa kojim se utvrđuju koeficijenti za obračun i isplatu plata zaposlenih u javnim službama. Odredbom člana 20. stav 2. Posebnog kolektivnog ugoora za zaposlene u osnovnim i srednjim školama i domovima učenika („Službeni glasnik RS“, br. 21/2015, 92/2020 i 123/2022) propisano je da ukoliko je osnovna plata zaposlenog, koja je utvrđena na osnovu osnovice za obračun plata i koeficijenta iz propisa o keoficijentima za obračun i isplatu plata za puno radno vreme i ostvareni standardni radni učinak, manja od minimalne zarade, osnovna plata zaposlenog utvrđena na napred opisan način isplaćuje se u visini minimalne zarade.

Osim toga, tužiocu u skladu sa Zaključkom Vlade Republike Srbije broj 120-335/2007-14 od 25.12.2008. godine i Zakonom o budžetu pripada i pravo na uvećanje pripadajuće zarade u visini od 50% mesečno na ime tzv. „kosovskog dodatka“.

Prema nalazu veštaka, tužiocu je obračunata plata u manjem iznosu od minimalne zarade i na taj iznos vršeno je uvećanje od 50% mesečno. Takav obračun nije pravilan. Tužilac je imao pravo na isplatu plate u visini minimalne zarade u smislu članova 111. i 112. ZOR u vezi sa članom 52. stav 2. Zakona o predškolskom vaspitanju i obrazovanju koji propisuje da osnovica za obračun i isplatu plata u predškolskim ustanovama ne može biti niža od osnovice za obračun i isplatu u osnovnom obrazovanju i vaspitanju, a prema članu 20. stav 2. Posebnog kolektivnog ugoora za zaposlene u osnovnim i srednjim školama i domovima učenika, ukoliko je osnovna plata zaposlenog manja od minimalne zarade, osnovna plata isplaćuje se u visini minimalne zarade. Takođe, uvećanje od 50% obračunava se na iznos minimalne zarade na osnovu navedenog Zaključka Vlade Republike Srbije. Isplaćena ukupna zarada tužiocu sa tzv. „kosovskim dodatkom“ u spornom periodu jeste veća od minimalne zarade, ali je manja od iznosa koji se dobija obračunom plate u visini minimalne zarade uz uvećanje za 50% mesečno. Stoga nije pravilan zaključak nižestepenih sudova da tužilac nema pravo na utuženu razliku zarade.

Kako su nižestepene presude preinačene i usvojen tužbeni zahtev povodom revizije tužioca, to su preinačene nižestepene presude i u pogledu odluke o troškovima tako što je odbijen zahtev tužene za naknadu troškova postupka.

Na osnovu člana 416. stav 1. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.

Iz izloženih razloga, Vrhovni kasacioni sud je primenom člana 416. stav 1. ZPP, odlučio kao u stavu drugom izreke.

Tužilac je uspeo u postupku po reviziji, pa mu na osnovu članova 153. stav 1, 154. i 163. stav 2 ZPP pripadaju potrebni troškovi celog postupka prema ostvarenom uspehu u sporu. Visina je odmerena na ime traženih i opredeljenih troškova za sastav tužbe i obrazloženog podneska od strane advokata od po 9.000,00 dinara, zastupanja na jednom održanom ročištu 10.500,00 dinara, sastava žalbe 18.000,00 dinara i revizije 18.000,00 dinara, prema tarifnom broju 13. Tarife o nagradama i naknadama za rad advokata („Službeni glasnik RS“ broj 121/12...37/21), troškova veštačenja od 6.000,00 dinara, kao i na ime sudskih taksi za: tužbu, prvostepenu odluku, žalbu i drugostepenu odluku po 13.218,32 dinara, za reviziju 26.436,64 dinara i revizijsku odluku 39.654,96 dinara, odmereno prema tarifnom broju 1. i 2. taksene tarife Zakona o sudskim taksama („Službeni glasnik RS“ broj 128/24...106/15).

Tuženoj ne pripadaju troškovi odgovora na reviziju iz razloga što se ne radi o trošku koji je potreban za vođenje parnice, u smislu člana 154. stav 1. ZPP.

Na osnovu člana 165. stav 2. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio o troškovima postupka kao u stavovima trećem i četvrtom izreke.

Predsednik veća - sudija

Zvezdana Lutovac,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić