.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 3581/2023
18.10.2023. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelice Bojanić Kerkez, predsednika veća, Vesne Stanković, Radoslave Mađarov, Branke Dražić i Dragane Boljević, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Predrag Savić, advokat iz ..., protiv tuženog JKP Gradsko saobraćajno preduzeće „Beograd“, Beograd, čiji je punomoćnik Ivan Rajković, advokat iz ..., radi isplate, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2311/23 od 07.06.2023. godine, u sednici veća održanoj dana 18.10.2023. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2311/23 od 07.06.2023. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2311/23 od 07.06.2023. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2311/23 od 07.06.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijena je žalba tuženog i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 1167/22 od 06.04.2023. godine, kojom je usvojen tužbeni zahtev tužioca i obavezan tuženi da mu za period aprila 2019. godine zaključno sa decembrom 2019. godine na ime razlike u visini predviđene i isplaćene naknade troškova za ishranu u toku rada koja se isplaćuje u gotovom novcu i za period od aprila 2019. godine zaključno sa novembrom 2019. godine na ime razlike u visini predviđene i isplaćene naknade troškova ishrane u toku rada koja se isplaćuje u bonovima, isplati pojedinačno određene mesečne iznose sa zakonskom zateznom kamatom bliže određene u stavu prvom i drugom izreke prvostepene presude, kao i troškove parničnog postupka u iznosu od 40.860,00 dinara. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju iz čije sadržine proizlazi da istu pobija zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, sa predlogom da se o reviziji odluči kao izuzetno dozvoljenoj u smislu člana 404. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/2011...10/23, u daljem tekstu: ZPP).
Prema odredbi člana 404. stav 1. ZPP, revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). Prema odredbi stava 2. ovog člana, o dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava prvog ovog člana odlučuje Vrhovni sud u veću od pet sudija.
Pravnosnažnom presudom usvojen je tužbeni zahtev tužioca, kao zaposlenog kod tuženog, za isplatu razlike u visini predviđene i isplaćene naknade na ime troškova za ishranu u toku rada i troškova za ishranu na radu koja se isplaćuje u bonovima u navedenom periodu, a koje tuženi nije isplatio po svom Kolektivnom ugovoru.
Prema oceni Vrhovnog suda u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj u smislu odredbe člana 404. stav 1. ZPP, jer ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava, imajući u vidu vrstu spora, sadržinu tražene sudske zaštite, kao i način presuđenja, s obzirom na to da je odluka suda o osnovanosti tužbenog zahteva zasnovana na primeni odgovarajućih odredbi materijalnog prava i u skladu sa praksom ovoga suda u sličnoj činjeničnopravnoj situaciji, gde nije dozvoljeno odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj i ista odbačena kao nedozvoljena.
Iz navedenih razloga, Vrhovni sud je, primenom člana 404. ZPP, odlučio kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP Vrhovni sud je utvrdio da revizija nije dozvoljena.
Prema članu 441. ZPP, revizija je dozvoljena u parnicama o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa.
U sporovima radi novčanog potraživanja iz radnog odnosa, revizija je dozvoljena pod istim uslovima, kao u imovinskopravnim sporovima koji se odnose na novčano potraživanje.
Prema odredbi člana 403. stav 3. ZPP, revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.
Tužba radi isplati podneta je dana 29.04.2022. godine, a vrednost predmeta spora iznosi 32.000,00 dinara.
U ovom sporu iz radnog odnosa koji se odnosi na novčano potraživanje, vrednost predmeta spora pobijanog dela pravnosnažne presude ne prelazi merodavnu vrednost za dozvoljenost revizije u dinarskoj protivvrednosti od 40.000 evra, zbog čega revizija tuženog nije dozvoljena na osnovu citirane odredbe člana 403. stav 3. ZPP.
Iz navedenih razloga, Vrhovni sud je primenom člana 413. ZPP odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća-sudija
Jelica Bojanić Kerkez s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
