.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 3813/2023
14.04.2025. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelene Ivanović, predsednika veća, Željka Škorića, Jelice Bojanić Kerkez, Marine Milanović i Radoslave Mađarov, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužilaca AA iz ..., BB iz ..., VV iz ..., GG iz ... i DD iz ..., čiji je zajednički punomoćnik Dragan Blagojević, advokat iz ..., protiv tužene Agencije za vođenje sporova u postupku privatizacije sa sedištem u Beogradu, kao pravnog sledbenika tužene Agencije za privatizaciju, čiji je punomoćnik Marija Ivanović, advokat iz ..., radi isplate, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 1294/23 od 26.04.2023. godine, u sednici održanoj 14.04.2025. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 1294/23 od 26.04.2023. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 1294/23 od 26.04.2023. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Trećeg osnovnog suda u Beogradu P1 193/22 od 25.10.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijen je prigovor mesne nenadležnosti Trećeg osnovnog suda u Beogradu. Stavom drugim izreke, odbijen je predlog tužene za prekid i zastoj ovog postupka do zaključenja stečajnih postupaka nad kompanijama „International CG“ DP Beograd – u stečaju iz Novog Beograda i „Generalexport“ DP Beograd – u stečaju Beograd iz Novog Beograda. Stavom trećim izreke, obavezana je tužena Agencija za vođenje sporova u postupku privatizacije, Beograd, kao pravni sledbenik Agencije za privatizaciju, Beograd, da kao solidarno odgovorna sa kompanijama „International CG“ DP Beograd – u stečaju iz Novog Beograda i „Generalexport“ DP Beograd – u stečaju Beograd iz Novog Beograda, tužiocima isplati, i to: AA iznos od 6.200,00 evra sa kamatom po eskontnoj stopi koju propisuje Evropska centralna banka počev od 30.05.2009. godine, kao dana dospelosti potraživanja, pa do 25.12.2012. godine, a potom po stopi propisanoj Zakonom o zateznoj kamati do isplate, u dinarskoj protivvrednosti po srednjem kursu NBS do isplate; tužiocu BB iznos od 6.400,00 evra sa kamatom po eskontnoj stopi koju propisuje Evropska centralna banka počev od 30.05.2009. godine, kao dana dospelosti potraživanja, pa do 25.12.2012. godine, a potom po stopi propisanoj Zakonom o zateznoj kamati do isplate, u dinarskoj protivvrednosti po srednjem kursu NBS do isplate; tužilji VV iznos od 6.600,00 evra sa kamatom po eskontnoj stopi koju propisuje Evropska centralna banka počev od 30.05.2009. godine, kao dana dospelosti potraživanja, pa do 25.12.2012. godine, a potom po stopi propisanoj Zakonom o zateznoj kamati do isplate, u dinarskoj protivvrednosti po srednjem kursu NBS do isplate; tužilji GG iznos od 4.800,00 evra sa kamatom po eskontnoj stopi koju propisuje Evropska centralna banka počev od 30.05.2009. godine, kao dana dospelosti potraživanja, pa do 25.12.2012. godine, a potom po stopi propisanoj Zakonom o zateznoj kamati do isplate, u dinarskoj protivvrednosti po srednjem kursu NBS do isplate i tužilji DD iznos od 1.200,00 evra sa kamatom po eskontnoj stopi koju propisuje Evropska centralna banka počev od 30.05.2009. godine, kao dana dospelosti potraživanja, pa do 25.12.2012. godine, a potom po stopi propisanoj Zakonom o zateznoj kamati do isplate, u dinarskoj protivvrednosti po srednjem kursu NBS do isplate. Stavom drugim izreke, obavezana je tužena da tužiocima naknadi troškove postupka u iznosu od 571.114,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 1294/23 od 26.04.2023. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužene i potvrđena presuda Trećeg osnovnog suda u Beogradu P1 193/22 od 25.10.2022. godine i odbijen je zahtev tužilaca i tužene za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužena Agencija za vođenje sporova u postupku privatizacije, kao pravni sledbenik Agencije za privatizaciju, blagovremeno je izjavila posebnu reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava sa pozivom na odredbu člana 404. ZPP.
Tužioci su dali odgovor na reviziju.
Prema odredbi člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11, 49/13-US, 74/13-US, 55/14, 87/18, 18/20,10/23 – drugi zakon) – u daljem tekstu: ZPP, revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). U stavu 2. istog člana, propisano je da o dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava 1. ovog člana odlučuje Vrhovni sud u veću od pet sudija.
Ocenjujući dozvoljenost izjavljene revizije na osnovu člana 404. stav 1. ZPP Vrhovni sud je našao da u ovom slučaju nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji tužene Agencije za vođenje sporova u postupku privatizacije, kao izuzetno dozvoljenoj, jer u konkretnom slučaju nema potrebe za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa, niti pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, ujednačavanja sudske prakse i novog tumačenja prava, imajući u vidu da je o pravu tužilja odlučeno u skladu sa postojećom sudskom praksom u tumačenju i primeni materijalnog prava i stavu izreženom u presudi Vrhovnog kasacionog suda Rev2 1341/2016 od 31.01.2018. godine.
Iz navedenih razloga, odlučeno je kao u stavu prvom izreke na osnovu člana 404. stav 2. ZPP.
Ispitujući dozvoljenost revizije na osnovu članu 410. stav 2. tačka 5) ZPP, Vrhovni sud je našao da je revizija nije dozvoljena.
Odredbom člana 410. stav 2. tačka 5) ZPP je propisano da revizija nije dozvoljena ako je izjavljena protiv presude protiv koje po zakonu ne može da se podnese (član 403. st. 1. i 3.), osim iz člana 404. ovog zakona.
Prema članu 403. stav 3. ZPP revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijenog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe.
Tužba u ovom sporu podneta je 29.06.2016. godine, a vrednost predmeta spora za svakog od tužioca pojedinačno (najviši pojedinačni iznos je 6.600,00 evra), ne prelazi iznos od 40.000 evra u dinarskoj protivvrednosti po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe.
Kako se u konkretnom slučaju radi o imovinsko-pravnom zahtevu u kome vrednost predmeta spora pobijanog dela za svakog od tužilaca (koji nisu jedinstveni suparničari) pojedinačno ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, Vrhovni sud je našao da revizija nije dozvoljena.
Iz navedenih razloga, na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Jelena Ivanović, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
