Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 408. u vezi člana 403. stav 2. tačka 2. ZPP, Vrhovni sud je ocenio da je revizija tužioca osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je bio zaposlen kod tužene. Radio je na radnom mestu suzbijanje teških krađa i krađa u Odeljenju za suzbijanje opšteg kriminaliteta u Upravi kriminalističke policije, sa kojih poslova je rešenjem tužene od 19.09.2001. godine raspoređen na radno mesto šefa Odseka za borbu protiv organizovanog krijumčarenja motornih vozila (OSL) u Odeljenju za borbu protiv organizovanog opšteg kriminala Uprave za borbu protiv organizovanog kriminala, a zatim na radno mesto šefa Odseka za suzbijanje organizovanog međunarodnog krijumčarenja motornih vozila (OSL) u Odeljenju za suzbijanje organizovanog opšteg kriminala u Službi za borbu protiv organizovanog kriminala Uprave kriminalističke policije. Tužiocu je rešenjem tužene od 08.10.2001. godine određen ukupni koeficijent plate u iznosu od 20,08, odnosno rešenjem tužene od 01.07.2006. godine ukupan koeficijent plate od 35,89. Rešenjem tužene od 27.05.2013. godine, tužiocu je određen ukupan koeficijent plate 2,974. Rešenjem tužene od 27.01.2015. godine tužiocu, penzionisanom radniku MUP-a, Uprave kriminalističke policije, utvrđeno je pravo na isplatu otpremnine u iznosu od 641.219,68 dinara, što predstavlja visinu plate primljene za poslednjih šest meseci. U septembru 2001. godine, kao mesecu koji je prethodio stupanju na rad tužiocu u posebnu organizacionu jedinicu MUP-a nadležnu za suzbijanje organizovanog kriminala, plata tužioca je iznosila 17.685,24 dinara. Osnovnim nalazom sudskog veštaka ekonomsko – finansijske struke, opredeljeni su iznosi plate koje je tužilac primao u utuženom periodu, od januara 2013. godine do decembra 2014. godine, prema kojim iznosima je opredeljena dupla zarada i sledstveno tome neisplaćena razlika koja u ukupnom iznosu za taj period iznosi 2.119.967,50 dinara. Takođe je utvrđen obračun neisplaćene razlike u otpremnini u iznosu od 641.219,68 dinara.

Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja, prvostepeni sud je delimično usvojio tužbeni zahtev tužioca, nalazeći da tužiocu prema Uredbi o platama lica koja obavljaju poslove u posebnim organizacionim jedinicama državnih organa nadležnih za suzbijanje organizovanog kriminala, pripada razlika čiju visinu je utvrdio na osnovu osnovnog nalaza i mišljenja sudskog veštaka veštaka ekonomsko- finansijske struke, kao i razliku na ime isplaćene otpremnine.

Drugostepeni sud je, nakon održane rasprave, preinačio prvostepenu presudu, tako što je odbio tužbene zahteve tužioca. Drugostepenis sud, je polazeći od dvostrukog iznosa osnovne plate tužioca iz septembra 2001. godine, kao poslednjeg meseca u kome je obavljao poslove kod tužene pre raspoređivanja u SBPOK i iznosa plate koja mu je isplaćivana u svakom mesecu spornog perioda, zaključio da je tužiocu u utuženom periodu isplaćivana plata koja je bila veća od dvostrukog iznosa plate isplaćene u septembru 2001. godine. Osim toga, po stanovištu tog suda, tužilac nije dokazao da postoji pozitivna razlika između isplaćene plate u periodu potraživanja i dvostrukog iznosa osnovne plate koju je ostvarivao do prelaska u organizacionu jedinicu za borbu protiv organizovanog kriminala, sa svim uvećanjima, iako je teret dokazivanja te činjenice bio na tužiocu, pa je primenom pravila o teretu dokazivanja iz člana 231. stav 2. ZPP odbio tužbeni zahtev.

Osnovano se u reviziji tužioca ukazuje da je zbog pogrešne primene materijalnog prava činjenično stanje nepotpuno utvrđeno.

Prema članu 18. Zakona o organizaciji i nadležnosti državnih organa u suzbijanju organizovanog kriminala, korupcije i drugih posebno teških krivičnih dela („Službeni glasnik RS“, br 42/2002... 32/2013), lica koja obavljaju poslove i zadatke u državnim organima posebnim organizacionim jedinicama iz ovog zakona imaju pravo na platu koja ne može biti veća od dvostrukog iznosa plate koju bi ostvarila lica zaposlena na odgovarajućim poslovima i zadacima u Tužilaštvu za organizovani kriminal, Višem sudu u Beogradu, Apelacionom sudu u Beogradu, ministarstvu nadležnom za unutrašnje poslove i Okružnom zatvoru u Beogradu. Plate lica iz stava 1. ovog člana uređuje Vlada. Na osnovu ovlašćenja iz navedene zakonske odredbe Vlada Republike Srbije je Uredbom o platama lica koja obavljaju poslove u posebnim organizacionim jedinicama državnih organa nadležnih za suzbijanje organizovanog kriminala („Službeni glasnik RS“, br. 14/2003... 114/2014) uredila plate ovih lica, tako što je u članu 2. stav 1. određeno da se plata lica koja obavljaju poslove u navedenim organizacionim jedinicama državnih organa obračunava i isplaćuje u dvostrukom iznosu plate koju su ostvarivali na poslovima sa kojih su stupili na rad u organizacione jedinice iz člana 1. ove Uredbe. Po članu 3. stav 6. Uredbe, dodaci na platu utvrđeni zakonom zaposlenom kome se plata utvrđuje ovom Uredbom, obračunavaju se u skladu sa zakonom, drugim propisima i Kolektivnim ugovorom.

Shodno navedenom, zaposleni koji su pre stupanja na rad u službu bili radno angažovani u MUP-u imaju pravo na dvostruki iznos plate, koju bi ostvarili na poslovima i zadacima u tom ministarstvu, što znači da se dvostruki iznos plate obračunava sa svim uvećanjima plate koje bi to lice ostvarilo na prethodnom radnom mestu, odnosno svako uvećanje osnovne mesečne plate na ranijem radnom mestu, posledično dovodi do uveđanja dvostrukog iznosa osnovne plate u ovim organizacionim jedinicama, uz ograničenje iz navedene zakonske odredbe (član 18. stav 1).

Osnovni nalaz i mišljenje sudskog veštaka, prema kome je opredeljen tužbeni zahtev, urađen je po metodologiji koja nije u skladu sa citiranim propisima. Naime, sudski veštak je radi utvrđivanja razlike u plati, odnosno isplaćenoj otpremnini, pošao od plate tužioca za mart 2013. godine, a ne od plate u mesecu koji je prethodio premeštaju tužioca u SBPOK. Apelacioni sud je na raspravi, odredio izvođenje dokaza dopunskim veštačenjem. Dopunski nalaz i mišljenje sudski veštak je dala imajući u vidu obračun plate tužioca prema ukupnom koeficijentu uporednog radnika. Nakon toga je Apelacioni sud naložio sudskom veštaku da da dopunski nalaz i mišljenje u dve varijante i to, u prvoj varijanti, tako što će utvrditi iznos osnovne plate koju je tužilac ostvario u septembru 2001. godine i dvostruki iznos te plate, te da li postoji razlika između tako utvrđenog dvostrukog iznosa plate i iznosa osnovne plate koju je ostvario u spornom periodu, te iskazati eventualnu razliku. U drugoj varijanti, utvrdio bi kolika bi osnovna plata tužiocu pripala u dvostrukom iznosu na radnom mestu sa kojeg je premešten sa 01.10.2001. godine i kolika je eventualna razlika u neisplaćenoj plati do tog iznosa i iznosa koji je njemu isplaćen u spornom periodu, imajući u vidu sva povećanja osnovne plate na koju bi tužilac imao na prethodnom radnom mestu. Sudski veštak dopunski nalaz i mišljenje nije dala, navodeći da tuženi nije dostavio obračunska akta i rešenja o koeficijentu plate za uporednog radnika.

Imajući u vidu navedeno, nije jasno na osnovu čega je drugostepeni sud došao do zaključka da se dvostruki iznos zarade tužioca obračunava prema zaradi uporednog radnika, s obzirom da se takva metodologija obračuna primenjuje samo na one zaposlene u Službi za borbu protiv organizovanog kriminala koji nisu prethodno bili radno angažovani u MUP-u, što ovde nije slučaj.

Dalje, gramatičkim tumačenjem odredbe člana 18. Zakona, koja je napred citirana, proizlazi da svako uvećanje osnovne mesečne plate na ranijem radnom mestu tužiocu posledično dovodi do uvećanja dvostrukog iznosa njegove osnovne plate u organizacionoj jedinici za borbu protiv organizovanog kriminala. Odredba člana 2. Uredbe, donete u sprovođenju ovog zakona, nije usklađena sa članom 18. stav 1. Zakona, zbog čega se u ovim sporovima neposredno primenjuje zakonsko rešenje. Apelacioni sud je odredio dopunsko veštačenje, kojim je pravilno, kroz varijantu 2. odredio zadatak veštaku u u smislu citiranih propisa, a koji nalaz sudski veštak nije dala, nakon čega je drugostepeni sud zaključio raspravu i doneo odluku. Nejasan je zaključak drugostepenog suda da tužilac nije dokazao postojanje i visinu štete jer je na njemu bio teret dokazivanja, zbog čega je tužbeni zahtev odbio, kod činjenice da je upravo tužilac predložio izvođenje ovog dokaza, a da sudski veštak nije dala dopunski nalaz i mišljenje uz obrazloženje da joj tužena nije dostavila izveštaje na okolnost koja nije relevantna- plata uporednog radnika.

S obzirom na sadržinu Zakona o organizaciji i nadležnosti državnih organa u suzbijanju organizovanog kriminala, korupcije i drugih posebno teških krivičnih dela i citirane Uredbe, bilo je neophodno, radi pravilne primene materijalnog prava, na pouzdan način utvrditi koliko iznosi osnovna plata tužioca na njegovom ranijem radnom mestu u svakom mesecu spornog perioda (sa svim uvećanjanjima plate koju bi to lice ostvarilo na ranijem radnom mestu). Imaće u vidu da zbog nepravilnog obračuna i isplate pripadajuće plate, tužiocu sledi i umanjenje u isplati naknade po osnovu minulog rada, čija visina je procentualno zavisna od visine iznosa koji se zaposlenom isplaćuje po osnovu plate, te da tužiocu pripada pravo na isplatu razlike u zaradi sa minulim radom, jer je tužilac ovlašćeno službeno lice, pa se u odnosu na njega primenjuje odredba člana 3. stav 6. Uredbe, prema kojoj se dodaci na platu zaposlenog kome se plata utvrđuje ovom Uredbom, obračunavaju se u skladu sa zakonom, drugim propisima i Kolektivnim ugovorom. Po članu 3. stav 6. Uredbe, dodaci na platu utvrđeni zakonom zaposlenom kome se plata utvrđuje ovom Uredbom, obračunavaju se u skladu sa zakonom, drugim propisima i Kolektivnim ugovorom, a ne odredba člana 3. stav 5. te Uredbe, prema kojoj se prilikom obračunavanja dvostrukog iznosa plata zaposlenih u službi koji nemaju svojstvu ovlašćenog službenog lica ne uzimaju u obzir dodaci na platu utvrđeni zakonom. Nakon toga utvrdiće da li je tužilac na novom radnom mestu ostvario dvostruki iznos plate ili nije, te ukoliko jeste, visinu razlike, uz poštovanje ograničenja iz člana 18. stav 1. Zakona o organizaciji i nadležnosti državnih organa u suzbijanju organizovanog kriminala, korupcije i drugih posebno teških krivičnih dela. S tim u vezi utvrdiće i eventualnu razliku potraživane otpremnine.

Pošto postupi po primedbama iz ovog rešenja drugostepeni sud će doneti novu odluku o tužbenom zahtevu.

Iz navedenih razloga na osnovu člana 416. stav 2. ZPP odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Gordana Komnenić, s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković