.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 3885/2023
24.10.2024. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dobrile Strajina, predsednika veća, Dragane Mirosavljević, Zorana Hadžića, Vesne Subić i dr Ilije Zindovića, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Milan Lazarević, advokat iz ..., protiv tužene Republike Srbije, Ministarstvo pravde, koju zastupa Državno pravobranilaštvo, sa sedištem u Beogradu, radi isplate, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 242/23 od 10.03.2023. godine, u sednici održanoj 24.10.2024. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 242/23 od 10.03.2023. godine.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 242/23 od 10.03.2023. godine.
ODBIJA SE zahtev tužioca za naknadu troškova revizijskog postupka.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2923/20 od 17.11.2021. godine, stavom prvim izreke, delimično je usvojen tužbeni zahtev tužioca, pa je obavezana tužena da tužiocu na ime neplaćenog odmora u toku rada za period od 17.11.2017. godine do 31.05.2021. godine isplati pojedinačne novčane iznose, sa zateznom kamatom na svaki pojedinačni iznos, kao u njegovom sadržaju. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca da se obaveže tužena da tužiocu na ime neisplaćenog odmora u toku rada za period od 17.11.2017. godine do 31.05.2021. godine isplati i to: - za novembar 2019. godine iznos od 363,38 dinara sa zateznom kamatom od 31.12.2019. godine do isplate, - za april 2020. godine iznos od 346,86 dinara sa zateznom kamatom od 31.05.2020. godine do isplate, - za maj 2020. godine iznos od 363,38 dinara sa zateznom kamatom od 30.06.2020. godine do isplate. Stavom trećim izreke, obavezana je tužena da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 92.813,00 dinara sa zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate. Stavom četvrtim izreke, odbijen je zahtev tužioca za isplatu zatezne kamate na dosuđene troškove parničnog postupka u iznosu od 92.813,00 dinara počev od 17.11.2021. godine, kao dana presuđenja, pa do izvršnosti presude.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 242/23 od 10.03.2023. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužene, potvrđena prvostepena presuda u stavu prvom i trećem izreke i odbijen zahtev tužene za naknadu troškova postupka po žalbi.
Protiv odluke sadržane u stavu prvom i trećem izreke pravosnažne presude donete u drugom stepenu reviziju je blagovremeno izjavila tužena zbog pogrešne primene materijalnog prava, radi ujednačavanja sudske prakse.
Tužilac je podneo odgovor na reviziju.
Prema odredbi člana 404 stav 1 Zakona o parničnom postupku - ZPP („Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 18/20) revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava.
Prema oceni Vrhovnog suda nema uslova da se o reviziji odlučuje kao izuzetno dozvoljenoj jer nije potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa, niti pitanja u interesu ravnopravnosti građana, nema potrebe za ujednačavanjem sudske prakse, kao ni za novim tumačenjem prava.
Predmet tražene pravne zaštite je naknada štete tužiocu, zaposlenom na radnom mestu zatvorskog čuvara u okružnom zatvoru, zbog neiskorišćenog odmora u toku dnevnog rada u periodu od 17.11.2017. godine do 31.05.2021. godine. Nižestepeni sudovi su odlučili usvajanjem tužbenog zahteva, izuzev u delu za koji je utvrđeno da je isti previsoko postavljen. Odluka koja se revizijom pobija doneta je primenom odgovarajućih odredaba materijalnog prava – člana 14. Zakona o državnim službenicima i člana 64. stav 1 Zakona o radu, i u skladu je u skladu sa sudskom praksom u predmetima sa istim činjeničnim i pravnim osnovom, kada je tužena, kao poslodavac, postupila suprotno dužnosti zabrane prouzrokovanja štete zaposlenom jer suprotno zakonu, tužiocu nije omogućila odmor u toku rada.
Iz tog razloga je Vrhovni sud odlučio kao u stavu prvom izreke primenom odredbe člana 404 stav 2 ZPP.
Vrhovni sud je ispitao dozvoljenost revizije na osnovu odredbe člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, a u vezi člana 413. ZPP i utvrdio da revizija tužene nije dozvoljena.
Tužilja je podnela tužbu 17.11.2020. godine radi naknade štete, a vrednost predmeta spora je 187.770,17 dinara.
Odredbom člana 441. ZPP je propisano da je revizija dozvoljena u parnicama o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa.
U sporovima radi novčanog potraživanja iz radnog odnosa, revizija je dozvoljena pod istim uslovima, kao i u imovinskopravnim sporovima koji se odnose na novčano potraživanje.
Odredbom člana 403. stav 3. ZPP propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra, po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.
U konkretnom slučaju vrednost predmeta spora pobijanog dela pravnosnažne presude ne prelazi dinarsku protivvrednosti od 40.000 evra, po srednjem kursu NBS, pa revizija tužene nije dozvoljena na osnovu citirane odredbe člana 403. stav 3. ZPP.
Iz iznetih razloga, Vrhovni sud je na osnovu člana 413. ZPP, odlučio kao u stavu drugom izreke.
Tužiocu nisu dosuđeni traženi troškovi na ime sudske takse za odgovor ne reviziju, s obzirom da nisu bili potrebni, u smislu odredbe člana 154. stav 1. ZPP. Iz tog razloga je Vrhovni sud odlučio kao u stavu trećem izreke primenom odredbe člana 165. stav 1 ZPP.
Predsednik veća – sudija
Dobrila Strajina, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
