.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 392/2019
13.06.2019. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Predraga Trifunovića, predsednika veća, Jelene Borovac, Zvezdane Lutovac, Branka Stanića i Tatjane Matković Stefanović, članova veća, u parnici tužilaca AA iz ... i BB iz ... selo ..., čiji je zajednički punomoćnik Dragan Jasika, advokat iz..., protiv tuženih ''VV''AD, AD ''GG'' ..., koga zastupa Vladislav Kostić, advokat iz ... i „DD“ AD, ..., koga zastupa punomoćnik Boris Bogdanović, advokat iz ..., radi isplate, odlučujući o revizijama drugo i trećetuženog izjavljenim protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 2203/18 od 21.09.2018. godine, u sednici veća održanoj dana 13.06.2019. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE PRIHVATA SE odlučivanje o revizijama tuženih AD ''GG'' ... i „DD“ AD, ... izjavljenim protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 2203/18 od 21.09.2018. godine, kao izuzetno dozvoljenim.
ODBACUJU SE kao nedozvoljene revizije drugo i trećetuženog izjavljene protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 2203/18 od 21.09.2018. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Staroj Pazovi P1 123/17 od 29.05.2018. godine, stavom prvim i drugim izreke, obavezani su prvo i drugotuženi da tužilji AA po osnovu naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora za period od aprila 2015. godine do avgusta 2015. godine, solidarno isplate utvrđene iznose sa zateznom kamatom po dospelosti svakog pojedinačnog mesečnog iznosa do isplate; obavezan je tuženi ''GG'' AD da po istom osnovu za period od 01.09.2015. godine do februara 2017.godine tužilji isplati utvrđene iznose sa zateznom kamatom po dospelosti svakog pojedinačnog mesečnog iznosa do isplate. Stavom drugim izreke, obavezani su tuženi ''VV'' AD i ''DD'' AD da tužiocu BB po osnovu naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora za period od marta 2014. godine do avgusta 2015. godine solidarno isplate iznose označene u izreci sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom po dospelosti svakog pojedinačnog mesečnog iznosa do isplate, a tuženi ''DD'' da po istom osnovu za period od 01.09.2015. godine do februara 2017. godine ovom tužiocu isplati iznose bliže označene u izreci sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom. Stavom trećim izreke, obavezani su tuženi da tužiocima solidarno isplate troškove postupka od 157.010,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 2203/18 od 21.09.2018. godine, delimično je usvojena žalba tužioca i preinačeno je rešenje o troškovima parničnog postupka sadržano u prvostepenoj presudi, tako što je tužiocima na ime naknade troškova parničnog postupka, pored iznosa od 157.010,00 dinara, dosuđen i iznos od 7.500,00 dinara, sa zateznom kamatom od izvršnosti do isplate. U preostalom delu odbijene su žalbe stranaka, a prvostepena presuda je potvrđena. Zahtev tužilaca za naknadu troškova žalbenog postupka je odbijen.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi drugog i trećeg reda su izjavili blagovremenu reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, na osnovu člana 404. stav 1. ZPP, zbog potrebe ujednačavanja sudske prakse.
Odlučujući o dozvoljenosti izjavljenih revizija na osnovu člana 404. stav 2. ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 72/11 ... 55/14) Vrhovni kasacioni sud je našao da nema mesta odlučivanju o revizijama kao izuzetno dozvoljenim, jer u konkretnom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa i ujednačavanjem sudske prakse, kao ni novim tumačenjem prava, jer je pitanje isplate naknade za ishranu u toku rada i regresa za godišnji odmor, dovoljno razjašnjeno u sudskoj praksi, a obrazloženja pobijanih presuda, za odluku o usvajanju tužbenog zahteva tužioca u skladu su sa postojećom sudskom praksom Vrhovnog kasacionog suda u tumačenju i primeni materijalnog prava.
Ispitujući dozvoljenost izjavljenih revizija u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11 ... 55/14) Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena.
Prema članu 441. ZPP revizija je uvek dozvoljena u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. Ukoliko se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu u ovoj vrsti sporova, dozvoljenost revizije se ocenjuje na osnovu člana 403. stav 3. ZPP, prema kome revizija nije dozvoljena ukoliko vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe.
Tužba radi isplate naknade na ime regresa i toplog obroka podneta je sudu dana 02.10.2017. godine.
U ovom sporu iz radnog odnosa koji se ne odnosi na zasnivanje, postojanje i prestanak radnog odnosa iz člana 441. ZPP, u kome je revizija uvek dozvoljena, već na potraživanje u novcu u kome vrednost predmeta spora za svakog tužioca kao običnog suparničara očigledno ne prelazi 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, revizija nije dozvoljena.
Na osnovu člana 413. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci.
Predsednik veća - sudija
Predrag Trifunović,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
