Prema članu 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11...18/20 i 10/23 - drugi zakon), revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prake, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). O dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava prvog ovog člana odlučuje Vrhovni sud u veću od pet sudija ( stav 2.).

Vrhovni sud je ocenio da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni zakonski uslovi za odlučivanje o reviziji tužioca, kao izuzetno dozvoljenoj u smislu člana 404. stav 1. ZPP, jer nema potrebe za ujednačavanjem sudske prakse ili novog tumačenja prava, kao ni potrebe razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa ili pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana. Tužilac je podneo tužbu kao građanin Opštine Surdulica sa zahtevom da se poništi rešenje tužene o imenovanju vršioca dužnosti direktora Javnog preduzeća, navodeći da je predmetno rešenje nezakonito. Tužbeni zahtev je odbijen kao neosnovan zbog nedostatka aktivne legitimacije tužioca. Stvarna legitimacija u parnici predstavlja materijalno-pravni odnos stranke prema predmetu spora, odnosno prema pravu radi čije zaštite je parnica pokrenuta. S toga su u parnici stvarno legitimisani učesnici materijalno-pravnog odnosa iz koga je parnica nastala, pa uzimajući u obzir vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, razlozi koje su nižestepeni sudovi dali za svoje odluke, u skladu su sa postojećom sudskom praksom u tumačenju i primeni materijalnog prava i usklađeni su sa važećim tumačenjem prava i vladajućim pravnim shvatanjem u praksi nižestepenih sudova i revizijskog suda. Tužilac u reviziji nije pružio dokaz o postojanju različitih odluka u istoj činjeničnoj i pravnoj situaciji kao u konkretnom slučaju i suprotnom presuđenju sudova, pa nije ispunjen zakonski uslov koji se odnosi na potrebu za ujednačavanjem sudske prakse. Oblici neposrednog učešća građana u ostvarivanju lokalne samouprave regulisani su odredbama Zakona o lokalnoj samoupravi, pa navodi revizije da je očigledno da se predmet ovog spora ne odnosi isključivo na zaštitu pojedinačnih prava i interesa tužioca, već na širu lokalnu zajednicu ne ukazuju na potrebu razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa. Pored toga revizijom se ukazuje na bitne povrede odredaba parničnog postupka, zbog čega se posebna revizija ne može izjaviti. Zato je Vrhovni sud odlučio kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije na osnovu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni sud je utvrdio da revizija nije dozvoljena.

Prema članu 441. ZPP, revizija je uvek dozvoljena u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa.

Dozvoljenost revizije u konkretnom slučaju ceni se prema celokupnom činjeničnom i pravnom osnovu, a predmet spora je poništaj rešenja o imenovanju vršioca dužnosti direktora Javnog preduzeća, pri čemu odluka o tužbenom zahtevu nije od uticaja na tužiočev radno-pravni status. Zato u ovoj parnici nije reč o sporu o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa po članu 441. ZPP, pa je revizija nedozvoljena, jer je izjavljena protiv odluke protiv koje se po zakonu ne može izjaviti.

Na osnovu člana 413. ZPP Vrhovni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća – sudija

Dragana Marinković,s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković