.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 664/2025
30.05.2025. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jelene Ivanović, predsednika veća, Željka Škorića, Zorice Bulajić, Marine Milanović i dr Ilije Zindovića, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužilaca AA iz ..., BB iz ..., VV iz ... i GG iz ..., čiji je punomoćnik Saša Milenković, advokat iz ..., protiv tuženog „Elektroprivreda Srbije“ a.d. Beograd, radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tužilaca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 5620/23 od 30.10.2024. godine, u sednici održanoj 30.05.2025. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužilaca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 5620/23 od 30.10.2024. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužilaca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 5620/23 od 30.10.2024. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 413/23 od 28.09.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužilje AA kojim je tražila da se utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa 3 ugovora o radu broj .., zaključenog između tužilje i Privrednog društva „Rudarski basen Kolubara“ d.o.o. Lazarevac, čiji je pravni sledbenik tuženi broj Aneksa .. od 04.02.2015. godine u delu u kome je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 1.861, zbog povrede prava na jednaku zaradu, za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca BB, kojim je tražio da se utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa 2 ugovora o radu broj .., zaključenog između tužioca i Privrednog društva „Rudarski basen Kolubara“ d.o.o. Lazarevac, čiji je pravni sledbenik tuženi broj Aneksa .. od 05.02.2015. godine u delu u kome je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 2.010, zbog povrede prava na jednaku zaradu, za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije. Stavom trećim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca VV, kojim je tražio da se utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa 2 ugovora o radu broj .., zaključenog između tužioca i Privrednog društva „Rudarski basen Kolubara“ d.o.o. Lazarevac, čiji je pravni sledbenik tuženi broj Aneksa .. od 04.02.2015. godine u delu u kome je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 2.034, zbog povrede prava na jednaku zaradu, za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije. Stavom četvrtim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca GG, kojim je tražio da se utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa 3 ugovora o radu broj .., zaključenog između tužioca i Privrednog društva „Rudarski basen Kolubara“ d.o.o. Lazarevac, čiji je pravni sledbenik tuženi broj Aneksa .. od 04.02.2015. godine u delu u kome je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 2.199, zbog povrede prava na jednaku zaradu, za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije. Stavom petim izreke, odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove postupka.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 5620/23 od 30.10.2024. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužilaca i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 413/23 od 28.09.2023. godine. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan zahtev tužilaca za naknadu troškova postupka po žalbi.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužioci su, na osnovu člana 404. Zakona o parničnom postupku, blagovremeno izjavili reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Prema odredbi člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11, 49/13-US, 74/13-US, 55/14, 87/18, 18/20,10/23 – drugi zakon) – u daljem tekstu: ZPP, revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija). U stavu 2. istog člana, propisano je da o dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava 1. ovog člana odlučuje Vrhovni sud u veću od pet sudija.
Pobijana odluka u skladu je sa formiranom praksom Vrhovnog suda po kojoj osporene odredbe Aneksa ugovora o radu nisu ništave, pošto su koeficijenti poslova utvrđeni u skladu sa opšim aktima poslodavca - Odlukom o izmenama i dopunama Odluke o organizaciji i sistematizaciji poslova od 16.01.2015. godine, nakon čega je došlo do promene elemenata za utvrđivanje osnovne zarade Odlukom o izmenama Odluke o koeficijentima poslova od 30.01.2015. godine, sa izmenama od 02.02.2015. godine i 03.02.2015. godine. Tužioci su ponude poslodavca za zaključenje Aneksa, koje imaju osnov u ovim opštim aktima prihvatili, pa kako su Aneksi ugovora o radu zaključeni pre 07.02.2015. godine kada je stupio na snagu Posebni kolektivni ugovor za Elektroprivredu Srbije, nema mesta retroaktivnoj primeni odredbi tog Kolektivnog ugovora.
Iz navedenih razloga, odluka u stavu prvom izreke doneta je na osnovu člana 404. stav 2. ZPP.
Ispitujući dozvoljenost revizije na osnovu članu 410. stav 2. tačka 5) ZPP, Vrhovni sud je utvrdio da je revizija nedozvoljena.
Odredbama Glave XXIX ZPP propisana su posebna pravila za postupak u parnicama iz radnog odnosa, dok se ostale odredbe ZPP primenjuju kada odredbama ove Glave nije drugačije određeno.
U parnicama iz radnih odnosa, odredbom člana 441. ZPP propisano je da je revizija uvek dozvoljena u parnicama o sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. Spor za utvrđenje ništavosti odredbe Aneksa ugovora o radu kojim je predviđena visina zarade jeste spor iz radnog odnosa, ali nije spor o zasnivanju, postojanju ili prestanku radnog odnosa da bi se o dozvoljenosti revizije odlučivalo primenom navedene zakonske odredbe. Redovna revizija nije dozvoljena ni po imovinskom cenzusu propisanom u članu 403. stav 3. ZPP. S toga, po oceni Vrhovnog suda revizija tužilaca nije dozvoljena.
Iz navedenih razloga, na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Jelena Ivanović, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
