OBAVEZUJU SE tužioci da isplate tuženoj na ime troškova parničnog postupka iznos od 45.000,00 dinara, u roku od 8 dana od dana prijema prepisa presude.

O b r a z l o ž e nj e

Osnovni sud u Novom Sadu, presudom P1 2210/2021 od 08.10.2021. godine, usvojio je tužbeni zahtev tužilaca (stav prvi izreke). Obavezao je tuženu da isplati tužiocima i to: AA na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 118.489, 28 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.145,91 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; BB na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 119.716,24 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.374,71 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; VV na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 119.015,12 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.319,84 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; GG na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 112.858,41 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.258,93 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinar; DD na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 115.684,80 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.247,81 dinar i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; ĐĐ na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 116.911,76 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.001,51 dinar i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; EE na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 115.509,52 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.499,53 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; ŽŽ na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 120.066,80 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.463,36 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; ZZ na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.808,40 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.847,91 dinar i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.847,91 dinar; II na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 101.837,68 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 14.750,45 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; NJNJ na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 92.603,34 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 13.156,44 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; OO na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 109.489,22 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.222,92 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; NN na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 122.170,16 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.939,07 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 92.581,26 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 12.639,99 dinara; MM na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 113.124,33 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.623,37 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; LL na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine iznos od 116.035,36 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.124,76 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; LJLJ na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 118.664,56 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.293,25 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; KK na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 95.943,89 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 11.895,84 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 41.510,09 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 3.804,80 dinara; JJ na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 118.138,72 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 17.279,06 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,27 dinara; PP na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 113.586,83 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.455,83 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara; RR na ime troškova za ishranu u toku rada u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 100.079,12 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate, na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 14.359,77 dinara i na ime regresa za korišćenje godišnjeg odmora u periodu od 01.04.2018. godine do 01.03.2021. godine, iznos od 114.764,20 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od 15.05.2021. godine do isplate i na ime obračunate zakonske zatezne kamate iznos od 16.421,37 dinara, u roku od 15 dana od dana prijema prepisa presude pod pretnjom prinudnog izvršenja (stav drugi izreke). Obavezao je tuženu da izvrši tužiocima uplatu doprinosa nadležnim fondovima za periode na utvrđene iznose iz stava drugog izreke presude, u roku od 15 dana od dana prijema prepisa presude pod pretnjom prinudnog izvršenja (stav treći izreke). Obavezao je tuženu da isplati tužiocima na ime troškova parničnog postupka iznos od 1.035.054,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti odluke do isplate, u roku od 15 dana od dana prijema prepisa presude pod pretnjom prinudnog izvršenja (stav četvrti izreke). Odbio je zahtev tužilaca za oslobađanje od plaćanja sudskih taksi (stav peti izreke).

Apelacioni sud u Novom Sadu, presudom Gž1 3513/21 od 20.12.2021. godine, odbio je žalbu tužene i potvrdio presudu Osnovnog suda u Novom Sadu P1 2210/21 od 08.10.2021. godine, u delu kojim je odlučeno o tužbenom zahtevu.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužena je blagovremeno izjavila posebnu reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava u smislu odredbe člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku. U reviziji je istaknut troškovnik na ime sastava revizije u iznosu od 18.000,00 dinara i sudske takse po odluci suda.

Vrhovni kasacioni sud je na osnovu člana 404. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 72/11... 18/20), ocenio da je revizija tužene izuzetno dozvoljena radi ujednačavanja sudske prakse o pravu zaposlenih u školama na isplatu naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora, imajući u vidu i da je u sličnim činjenično-pravnim situacijama ocenjen kao neosnovan tužbeni zahtev u odlukama ovoga suda (na primer Rev2 825/2022 od 06.04.2022. godine).

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu u pobijanom delu, primenom odredbe člana 408. Zakona o parničnom postupku i utvrdio da je revizija tužene osnovana.

U postupku pred nižestepenim sudovima nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju ovaj sud pazi po službenoj dužnosti na osnovu člana 408. ZPP.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužioci su u utuženom periodu bili u radnom odnosu kod tužene i radili sa 100% angažovanja. Tužiocima je za period od 01.04.2018. godine do 01.12.2018. godine neto osnovica bila 2.871,80 dinara, za period od 01.01.2019. godine do 01.10.2019. godine 3.130,26 dinara, za period od 01.11.2019. godine do 01.11.2020. godine 3.411,98 dinara, za period od 01.12.2020. godine do 01.02.2021. godine 3.531,40 dinara, odnosno 01.03.2021. godine 3.582,58 dinara. Tužioci su tokom čitavog spornog perioda imali koeficijent: AA, GG, VV i DD od 6,30, tužioci EE, ĐĐ, ZZ, II, JJ, ŽŽ i LL od 6,83, tužioci LJLJ i NN 7,21, tužilac MM 7,82, tužioci NJNJ, OO i PP 8,23, RR 8,62, KK 6,30 do 7,27 i BB 6,30 do 6,83.

Po utvrđenju prvostepenog suda koje je drugostepeni sud prihvatio sa datim razlozima, tužicima, sem MM, NJNJ, OO, PP i RR koji su imali koeficijenat 7,82, 8,23, i 8,62 je tokom celog spornog perioda ugovorena neto zarada bila ispod minimalne neto propisane zarade od strane Socijalno ekonomskog saveta Republike Srbije, s obzirom na to da je proizvod definisanog koeficijenta i neto osnovice niži od propisane minimalne zarade. U koeficijenat rada tužilaca nisu bili uključene naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora.

Sudovi su smatrali da bez obzira na odstupanja koja postoje kod tužilaca MM, NJNJ, OO, PP i RR, naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora nisu uključeni u koeficijenat, jer se parametri koji određuju visinu zarade tužilaca nisu menjali u mesecima kada postoje odstupanja, odnosno isti su kao i u mesecima kada je isplaćena neto zarada niža od propisane neto minimalne zarade (mesec pre i posle meseca kada je utvrđeno odstupanje). U mesecima kada je ugovarana neto zarada viša od neto propisane minimalne zarade, više isplaćena zarada nije rezultat isplate naknade toplog obroka i regresa, već nekog drugog faktora, jer da su naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora isplaćene tužiocima bi svakog meseca spornog perioda imali ugovorenu neto zaradu višu od propisane neto minimalne zarade.

Isto tako, naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora nisu isplaćeni ni MM, NJNJ, OO, PP i RR , kao tužiocima sa koeficijentom od 7,82, 8,23 i 8,62, jer u visini više neto isplaćenih iznosa propisane od minimalne zarade, koje iznose prvostepeni sud utvrđuje na sedmoj i osmoj strani prvostepene presude, nisu sadržane naknade troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora. Mesečni više isplaćeni iznosi od minimalne zarade svakog meseca u spornom periodu su različiti, s tim da u istim nije uračunata naknada za regres za korišćenje godišnjeg odmora, to jest ceo napred navedeni obračun je na ime naknade troškova za ishranu u toku rada i ne uključuje naknade troškova za regres za korišćenje godišnjeg odmora, jer da jeste visina naknade troškova za ishranu u toku rada po danu bi bila još manja ili ne bi ni postojala. Upoređivanjem zaposlenih u osnovnim školama sa koeficijentima 7,82, 8,93 i 8,62 zaključuju da je svima isplaćena drugačija visina mesečne razlike, pa samim tim ne može ta i takva razlika, s obzirom na to da je za svakog drugačija, da se posmatra kao naknada troškova za ishranu u toku rada i regresa koja treba da je ista za svakog zaposlenog u istoj ustanovi. Zato je visina pripadajuće naknade troškova na ime ishrane u toku rada i regresa utvrđena na osnovu nalaza i mišljenja veštaka ekonomsko-finansijske struke spram prisustva na radu i prema parametrima iz člana 65. i 66. Posebnog kolektivnog ugovora za javna preduzeća u komunalnoj delatnosti na teritoriji Republike Srbije („Službeni glasnik RS“ broj 27/15).

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja i iznetih zaključaka, nižestepeni sudovi su usvojili tužbeni zahtev tužilaca i obavezali tuženu da isplati tužiocima na ime troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora, iznose bliže određene u stavu drugom izreke prvostepene presude, utvrđene veštačenjem, sa pripadajućom kamatom.

Osnovano se u reviziji ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava na koji zakonski razlog ovaj sud pazi i po službenoj dužnosti na osnovu člana 408. ZPP, zbog čega su drugostepena i prvostepena presuda preinačene i odbijeni u celosti kao neosnovani tužbeni zahtevi tužilaca na ime isplate troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora, sa dosuđenom kamatom i doprinosima.

Zakon o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja („Službeni glasnik RS“, br. 88/2017... 129/2021), u odredbi člana 187. stav 3. propisuje da se na utvrđivanje i obračun plata, naknada i dodataka zaposlenih u ustanovi primenjuju propisi kojima se uređuju plate, naknade i druga primanja zaposlenih u javnim službama.

Zakon o platama u državnim organima i javnim službama („Službeni glasnik RS“, br. 34/01... 86/19), propisuje način utvrđivanja plata, dodataka, naknada i ostalih primanja zaposlenih u javnim službama koje se finansiraju iz budžeta Republike Srbije, autonomne pokrajine i jedinica lokalne samouprave (član 1. stav 1. tačka 3.). Odredbom člana 3. stav 1. tog Zakona, propisano je da osnovicu za obračun i isplatu plata utvrđuje Vlada, osim za predsednika Republike, narodne poslanike i imenovana, postavljena i zaposlena lica u službama predsednika Republike i Narodne skupštine Republike Srbije. Na osnovu odredbe člana 4. stav 1. istog Zakona, propisano je da koeficijent izražava složenost poslova, odgovornost, uslove rada i stručnu spremu, a stav 2. istog člana Zakona, da koeficijent sadrži i dodatak na ime naknade za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora.

Poseban Kolektivni ugovor za zaposlene u osnovnim i srednjim školama i domovima učenika („Službeni glasnik RS“, br. 21/15 i 99/20), u odredbi člana 20. propisuje elemente za utvrđivanje plate, tako da se plata utvrđuje na osnovu: osnovice za obračun plate, koeficijenta sa kojim se množi osnovica, dodataka na platu i obaveza koje zaposleni plaća po osnovu poreza i doprinosa za obavezno socijalno osiguranje iz plata u skladu sa Zakonom (stav 1.), a ukoliko je osnovna plata zaposlenog, koja je utvrđena na osnovu osnovice za obračun plata i koeficijenta iz propisa o koeficijentima za obračun i isplatu plata, za puno radno vreme i ostvareni standardni učinak, niže od minimalne zarade, osnovna plata zaposlenog utvrđena na napred opisani način, isplaćuje se u visini minimalne zarade (stav 2.).

Zakonom o radu („Službeni glasnik RS“, br. 24/05... 75/14), u odredbi člana 118. stav 1. propisano je da zaposleni ima pravo na naknadu troškova u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu i to, između ostalog, za ishranu u toku rada, ako poslodavac ovo pravo nije obezbedio na drugi način (tačka 5.) i regres za korišćenje godišnjeg odmora (tačka 6.), a prema stavu 2. te odredbe Zakona, visina troškova iz stava 1. tačka 5. ovog člana mora biti izražena u novcu. Odredbe ovog Zakona primenjuju se i na zaposlene u državnim organima, organima teritorijalne autonomije i lokalne samouprave i javnim službama, ako zakonom nije drugačije određeno, na osnovu odredbe člana 2. stav 2 tog Zakona.

Uredbom o koeficijentima za obračun i isplatu plata zaposlenih u javnim službama („Službeni glasnik RS“ broj 44/01, sa izmenama i dopunama), koju je Vlada Republike Srbije donela na osnovu člana 8. Zakona o platama u državnim organima i javnim službama, utvrđeni su koeficijenti za obračun plata zaposlenih u javnim službama koje se finansiraju iz budžeta Republike Srbije, autonomne pokrajine i jedinice lokalne samouprave.

U konkretnom slučaju, tužioci su zaposleni u školi, zbog čega se na utvrđivanje i obračun plata kao i naknada i dodataka na osnovu rada primenjuju propisi kojima se uređuju plate, naknade i druga primanja zaposlenih u javnim službama. Supsidijarna primena Zakona o radu propisana je samo za slučaj kada posebnim zakonom položaj, prava, obaveze i odgovornostim zaposlenih nisu drugačije uređeni. Pošto poseban zakon (Zakona o platama u državnim organima i javnim službama) propisuje da koeficijent za obračun plate sadrži i dodatak za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora, sledi da ta odredba posebnog Zakona isključuje primenu opšte norme iz Zakona o radu. Posebnim Kolektivnim ugovorom za zaposlene u osnovnim i srednjim školama i domovima učenika („Službeni glasnik RS“, br. 21/2015) nije predviđeno pravo zaposlenih na naknadu troškova za ishranu u toku rada i troškova regresa za korišćenje godišnjeg odmora, a to pravo nije predviđao ni prethodno važeći Posebni kolektivni ugovor („Službeni glasnik rS“, br. 12/2009). Dakle, na osnovu navedenih propisa proizlazi da su primanja po osnovu naknade za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora sadržana u koeficijentu kao jednom od elemenata plate, zbog čega ne postoji pravni osnov za ostvarivanje predmetnog prava tužilaca, sadržanog, bilo u opštem, bilo u posebnom aktu. Prema tome, tužiocima ne pripada pravo na naknadu troškova za ishranu u toku rada i regres za korišćenje godišnjeg odmora, s obzirom na to da su te naknade sadržane u koeficijentima njihovih plata, pa to što je tužiocima u spornom periodu isplaćivana bila u iznosu nižem ili u neznatno višem od iznosa minimalna zarada, bez uticaja na drugačije odlučivanje.

Polazeći od uspeha u ovoj parnici i traženih troškova obavezani su tužioci da solidarno isplate tuženoj na ime troškova postupka ukupan iznos od 45.000,00 dinara i to na ime odgovora na tužbu iznos od 9.000,00 dinara, sastava žalbe i revizije iznos od po 18.000,00 dinara, prema Tarifi o nagradama i naknadama troškova za rad advokata („Službeni glasnik RS“ br. 121/12, 99/20 i 37/21) a u vezi odredbi člana 153. i 154. ZPP. Tuženoj nije dosuđena naknada na ime sudskih taksi, jer zahtev za naknadu istih nije opredeljen u skladu sa odredbom člana 163. stav 2. ZPP.

Iz iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu odredbi člana 404., 416 stav 1. i 165. stav 2. ZPP odlučio kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Marina Milanović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić