U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Ljubice Milutinović, predsednika veća, Biljane Dragojević i Slađane Nakić- Momirović, članova veća, u parnici tužioca P.S. iz P., O.V., čiji je punomoćnik M.D., advokat iz K.M., protiv tužene O.š. M. R. iz B.M., O.O., radi poništaja rešenja, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 2321/14 od 03.09.2014. godine, u sednici održanoj 11.02.2016. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 2321/14 od 03.09.2014. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Kosovskoj Mitrovici, Sudske jedinice u Gračanici P1 240/11 od 07.04.2014. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da se poništi kao nezakonito rešenje direktora tužene o prestanku radnog odnosa br. 285 od 25.08.2011. godine i da rešenje o prijemu u radni odnos br. 137/II od 15.09.2006. godine kao zakonito ostane na snazi, kao i da mu naknadi troškove parničnog postupka. Stavom drugim izreke odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove postupka.

Apelacioni sud u Nišu je presudom Gž1 2321/14 od 03.09.2014. godine odbio kao neosnovanu žalbu tužioca i potvrdio prvostepenu presudu.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pravilnost pobijane presude u smislu člana 399. ZPP („Službeni glasnik RS“, br. 125/04, 111/09), koji se primenjuje na osnovu člana 506. stav 1. ZPP („Službeni glasnik RS“, broj 72/11), Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija nije osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba prničnog postupka iz člana 361. stav 2. tačka 9. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a ni bitna povreda iz tačke 12. istog člana, jer pobijana odluka sadrži jasne i potpune razloge o odlučnim činjenicama koji nisu protivrečni izvedenim dokazima.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, rešenjem direktora tužene od 18.09.2006. godine tužilac je primljen u radni odnos na neodređeno vreme počev od 01.09.2006. godine, za obavljanje poslova nastavnika muzičke kulture, sa IV stepenom stručne spreme. Na osnovu zapisnika o vanrednom inspekcijskom nadzoru kod tužene od 01.07.2011. godine utvrđeno je da tužilac, sa srednjom muzičkom školom, ne ispunjava uslove iz člana 2. stav 1. tačka 6. Pravilnika o vrsti stručne spreme nastavnika i stručnih saradnika u osnovnoj školi, jer nema odgovarajuće obrazovanje. Merama prosvetnog inspektora naloženo je tuženoj da do kraja školske 2011. godine nastavu iz predmeta muzičke kulture drži lice sa visokim obrazovanjem propisano članom 8. istog zakona. Direktor tužene je, postupajući po nalogu prosvetnog inspektora, doneo rešenje 25.08.2011. godine kojim je poništio rešenje o prijemu u radni odnos na neodređeno vreme i kojim je tužiocu prestao radni odnos 31.08.2011. godine, jer ne ispunjava uslove iz člana 120. Zakona o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja. Tužena je sa tužiocem zasnovala radni odnos na određeno vreme od 01.09.2011. godine do raspisivanja konkursa, a najdalje do 60 dana ugovorom o radu od 02.09.2011. godine, čime se tužilac saglasio sa promenom radno-pravnog statusa iz radnog odnosa na neodređeno vreme u radni odnos na određeno vreme.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno su nižestepeni sudovi primenili materijalno pravo kada su odbili kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca, dajući u svojim odlukama dovoljne i jasne razloge koje u svemu kao pravilne i potpune prihvata i revizijski sud.

Odredbom člana 69. Zakona o osnovnoj školi („Službeni glasnik RS“, br. 50/92 ... 72/09) predviđeno je da nastavu od I do IV razreda može da izvodi nastavnik sa odgovarajućom visokom ili višom školskom spremom (stav 1.). Nastavu iz predmeta domaćinstvo, likovna kultura i muzička kultura može da izvodi i nastavnik sa odgovarajućom višom školskom spremom (stav 5.).

Prema članu 149. istog zakona nastavnici osnovne muzičke i osnovne baletske škole koji ne ispunjavaju propisane uslove u pogledu stepena i vrste školske spreme mogu i dalje da obavljaju obrazovno-vaspitni rad ako su do stupanja na snagu ovog zakona imali najmanje 15 godina obrazovno-vaspitnog rada u muzičkoj, odnosno baletskoj školi, te da za poslove nastavnika koji ne ispunjava propisane uslove, muzička ili baletska škola raspisuje konkurs do kraja juna tekuće godine. Ako se na konkurs ne prijavi lice koje ispunjava propisane uslove, škola može da zadrži u radnom odnosu istog nastavnika do raspisivanja sledećeg konkursa.

Odredbom člana 120. Zakona o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja („Službeni glasnik RS“, br. 72/09...) propisano je da u radni odnos u ustanovi može da bude primljeno lice, pod uslovima propisanim zakonom i ako: ima odgovarajuće obrazovanje (stav 1. tačka 1.). Zaposlenom prestaje radni odnos ako se u toku radnog odnosa utvrdi da ne ispunjava uslove iz stava 1. i 2. ovog člana ili ako odbije da se podvrgne lekarskom pregledu nadležnoj zdravstvenoj ustanovi (stav 5.).

Kako je tužilac primljen u radni odnos na neodređeno vreme, iako u vreme zasnivanja radnog odnosa nije ispunjavao predviđene uslove u pogledu vrste i stepena stručne spreme iz čl. 69. i 149. Zakona o osnovnoj školi, pravilan je zaključak nižestepenih sudova da mu je osnovano prestao radni odnos, jer u vreme zasnivanja radnog odnosa nije ispunjavao predviđene uslove iz citiranih zakonskih odredbi, niti je imao najmanje 15 godina radnog iskustva u obrazovno-vaspitnim ustanovama.

Neosnovan je navod revizije tužioca da nije moglo tek po proteku pet godina da se utvrđuje ispunjenost uslova za zasnivanje radnog odnosa, s obzirom da je takva mogućnost predviđena odredbom člana 120. Zakona o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja.

Na osnovu člana 405. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Ljubica Milutinović, s.r.