Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3786/17 od 23.09.2020. godine, stavom prvim izreke, ukinuta je prvostepena presuda. Stavom drugim izreke, usvojen je tužbeni zahtev tužioca i obavezana tužena da tužiocu na ime naknade štete zbog manje isplaćene neto plate za period od 15.10.2009. godine do 31.07.2015. godine isplati iznos od ukupno 2.008.992,21 dinar, u pojedinačno opredeljenim iznosima, sa zakonskom zateznom kamatom od datuma dospelosti, pa do konačne isplate, bliže određene ovim stavom izreke. Stavom trećim izreke, obevazana je tužena da u korist tužioca na iznose iz stava drugog izreke ove presude obračuna doprinose za penzijsko i invalidsko osiguranje za period od 15.10.2009. godine do 31.07.2015. godine i iste uplati Republičkom fondu za penzijsko i invalidsko osiguranje Filijala za Grad Beograd, prema stopi važećoj na dan uplate. Stavom četvrtim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužioca za naknadu štete zbog manje isplaćenih neto plata za period od 15.10.2009. godine do 31.07.2015. godine, za razliku od dosuđenog iznosa od 2.008.992,21 dinar do traženog iznosa od 5.604.480,53 dinara, za iznos od još 3.595.488,32 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom i za uplatu doprinosa za penzijsko i invalidsko osiguranje na razliku od dosuđenog iznosa od 2.008.992,21 dinar do traženog iznosa od 5.604.480,53 dinara, za iznos od još 3.595.488,32 dinara prema stopi važećoj na dan uplate, kao neosnovan. Stavom petim izreke, obavezana je tužena da tužiocu na ime troškova prvostepenog postupka isplati iznos od 302.938,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od dana kada se steknu uslovi za izvršenje do konačne isplate. Stavom šestim izreke, obavezana je tužena da tužiocu na ime troškova drugostepenog postupka isplati iznos od 237.713,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom od dana kada nastupe uslovi za izvršenje do konačne isplate. Stavom sedmim izreke, odbijen je zahtev tužioca za isplatu zakonske zatezne kamate na troškove prvostepenog i drugostepenog postupka od dana presuđenja do dana kada nastupe uslovi za izvršenje, kao neosnovan, dok je stavom osmim izreke odbijen zahtev tužene za naknadu troškova parničnog postupka, kao neosnovan.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, revizije su izjavili tužilac i tužena zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 408. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br.72/11,55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da su revizije neosnovane.

U postupku donošenja pobijane presude nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju Vrhovni kasacioni sud pazi po službenoj dužnosti, a druge povrede na koju se revizijom ukazuje ne mogu biti revizijski razlog u smislu člana 407. stav 1. istog zakona.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac zaposlen u Ministarstvu unutrašnjih poslova, rešenjem tužene od 30.09.2009. godine premešten je sa radnog mesta .... Odeljenja za ... u Upravi za ..., na radno mesto .... (...) u Odeljenju za ... u Jedinici za ..., Uprava .... Rešenjem tužene od 01.06.2012. godine, tužilac je raspoređen na poslove ... (...), u Jedinici za ... u Službi za ..., a rešenjem od 10.03.2015. godine, tužilac je trajno premešten na navedeno radno mesto, sa zvanjem ... . U ovom postupku tužilac traži razliku između plate koja mu je isplaćena u utuženom periodu (po koeficijentima utvrđenima Pravilnikom o platama zaposlenih u Ministarstvu unutrašnjih poslova) i dvostrukog iznosa te plate koja je trebalo da mu bude isplaćena shodno članu 2. Uredbe o platama lica koja obavljaju poslove u posebnim organizacionim jedinicama državnih organa nadležnih za suzbijanje organizovanog kriminala.

Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja, prvostepeni sud je usvojio tužbeni zahtev tužioca i obavezao tuženu na isplatu naknade u visini kako je tužilac opredelio svojim tužbenim zahtevom, tako što je u skladu sa izveštajem tužene o visini isplaćene plate tužiocu u spornom periodu istu uvećao za 100% , s obzirom da je tužilac raspoređivanjem u Službu za .... stekao pravo na dvostruki iznos plate u skladu sa članom 2. Uredbe, koja predstavlja neposredni pravni osnov za utvrđivanje i isplatu plate tužiocu.

Drugostepeni sud je nakon otvaranja rasprave, imajući u vidu odredbe člana 18. stav 1. Zakona o organizaciji i nadležnosti državnih organa u suzbijanju organizovanog kriminala, korupcije i drugih posebno teških krivičnih dela, i odredbe člana 2. Uredbe o platama lica koja obavljaju poslove u posebnim organizacionim jedinicama državnih organa nadležnih za suzbijanje organizovanog kriminala, ocenio da iz sadržine navedenih normi proizlazi da lica koja obavljaju poslove i zadatke u posebnim organizacionim jedinicama državnih organa nadležnih za suzbijanje organizovanog kriminala, imaju pravo na platu u visini koju određuje Vlada, koja je način obračuna i isplate plate uredila odredbom člana 2. navedene Uredbe, ali ne u visini kako je to dosuđeno prvostepenom presudom. Naime, na osnovu nalaza i mišljenja sudskog veštaka, drugostepeni sud je utvrdio osnovnu neto zaradu tužioca za septembar 2009. godine, na prethodnom radnom mestu, pre premeštaja u Službu za ..., u iznosu od 54.241,16 dinara, pa je u skladu sa navedenim odredbama Uredbe izvršio obračun razlike zarade tako što je osnovnu platu tužioca u neto iznosu sa prethodnog radnog mesta, dvostruko uvećao, a zatim odbio neto iznose plate koji su tužiocu isplaćeni u utuženom periodu.

Ocenjujući revizijske navode tužioca i tužene, Vrhovni kasacioni sud je našao da je pobijana odluka doneta na osnovu pravilne primene materijalnog prava.

Zakonom o organizaciji nadležnosti državnih organa u suzbijanju organizovanog kriminala, korupcije i drugih posebno teških krivičnih dela („Službeni glasnik RS“ br. 42/02, 27/03, 39/03, 60/03, 67/03, 29/04, 58/04, 45/05, 61/05, 72/09, 72/11, 101/11, 32/13), propisano je da se radi obavljanja poslova organa unutrašnjih poslova u vezi sa krivičnim delima iz člana 2. ovog Zakona, obrazuje u okviru ministarstva nadležnog za unutrašnje poslove, Služba za suzbijanje organizovanog kriminala koja postupa po zahtevima specijalnog tužioca u skladu sa zakonom (član 10. stav 2), da lica koja vrše funkciju odnosno obavljaju poslove i zadatke između ostalog u službi imaju pravo na platu koja ne može biti veća od dvostrukog iznosa plate koju bi ostvarili na funkciji odnosno poslovima sa kojih su stupili na rad u te organizacione jedinice (član 18. stav 1).

Uredbom o platama lica koja obavljaju poslove u posebnim organizacionim jedinicama državnih organa nadležnih za suzbijanje organizovanog kriminala („Službeni glasnik RS“ br. 14/03, 67/03, 105/04, 114/14), propisano je da se plata između ostalog i za lica koja su zaposlena u Službi za ... Ministarstva unutrašnjih poslova obračunava i isplaćuje u dvostrukom iznosu plate na odgovarajućem radnom mestu u sedištu Ministarstva unutrašnjih poslova (član 2. stav 2).

Polazeći od utvrđenog činjeničnog stanja, a suprotno navodima revizija Vrhovni kasacioni nalazi da je pomenutom Uredbom ustanovljeno pravo tužioca, kao ovlašćenog službenog lica zaposlenom u Službi za borbu protiv organizovanog kriminala, na isplatu dvostrukog iznosa plate. Međutim, pravilno je drugostepeni sud zaključio da je u pitanju plata koju bi tužilac ostvario u spornom periodu u odnosu na visinu osnovne plate koju bi primao na mesečnom nivou na radnom mestu na kome je bio prethodno radno angažovan do momenta premeštaja u pomenutu Službu, pri čemu su uzete u obzir promene u visini osnovne plate koje su usledile u pomenutom spornom periodu obračuna, što znači da svako uvećanje osnovne mesečne plate na ranijem radnom mestu vodi uvećanju i dvostrukog iznosa njegove osnovne plate u Službi za borbu protiv organizovanog kriminala (Pravni stav Građanskog odeljenja Vrhovnog kasacionog suda usvojen na sednici od 13.10.2020. godine).

Na osnovu člana 414. stav 1. ZPP Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u stavu prvom izreke. Odluku o troškovima revizijskog postupka Vrhovni kasacioni sud je doneo primenom odredbe člana 165. ZPP.

Predsednik veća - sudija

Jasminka Stanojević,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić